Ustawienia

Strona Konfiguracja komponentów umożliwia dostosowanie szerokiego zakresu funkcji specyficznych dla biblioteki. Ten rozdział pozwala na podstawową konfigurację komponentów, takich jak wersjonowanie, funkcje sprawdzania poprawności i inne. Jeśli komponent ma wiele konfiguracji lub szablonów, można je znaleźć i zmodyfikować w tym miejscu. Ustawienia komponentów są przechowywane w bazie danych ADONIS i mogą być migrowane między różnymi wersjami systemu ADONIS w celu zachowania ustawień.

Strona Konfiguracja komponentów pokazuje wszystkie ustawienia komponentów specyficzne dla biblioteki w bazie danych. W zależności od ustawień systemu ADONIS różne komponenty mogą być dostępne dla konfiguracji.

Zarządzanie konfiguracją komponentów

Konfiguracja komponentów może być importowana, eksportowana, usuwana oraz wykonywane mogą być inne czynności.

Dostosowywanie konfiguracji

Niektóre ustawienia komponentów oferują wiele konfiguracji, często służąc jako szablony wykresów lub publikacji. Można na przykład dodawać różne schematy tożsamości korporacyjnej do wykorzystania w raportach lub utworzyć wiele szablonów modeli zależności.

Inne ustawienia komponentów zawierają tylko jedną konfigurację, zwykle oznaczoną jako Ogólne. W takich przypadkach można skonfigurować ogólne ustawienia komponentu, takie jak dostosowanie progów do oceny aktualności danych obiektów lub skonfigurowanie ustawień walidacji. Chociaż możliwe jest modyfikowanie tych konfiguracji, ich tworzenie lub usuwanie nie jest możliwe.

Aby dostosować konfiguracje:

1. Przejdź do strony Konfiguracja komponentów.

2. W katalogu po lewej stronie znajdź ustawienie komponentu, które chcesz dostosować, a następnie wybierz żądaną opcję:

   • Aby utworzyć nową konfigurację, kliknij prawym przyciskiem myszy ustawienie komponentu, a następnie kliknij Utwórz.

   • Aby edytować konfigurację, wybierz ją w katalogu.

   • Aby usunąć konfigurację, kliknij ją prawym przyciskiem myszy, a następnie kliknij polecenie Usuń.

Import konfiguracji komponentów

Poprzednio wyeksportowane konfiguracje komponentów można importować i przechowywać w bazie danych systemu ADONIS.

Aby zaimportować konfiguracje komponentów:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Więcej opcji, a następnie kliknij Import ustawień komponentów.

2. Kliknij Przeglądaj i wybierz plik, który chcesz zaimportować. Możesz także przeciągnąć plik z komputera do obszaru Przeciągnij i upuść pliki tutaj, aby je przesłać.

3. Wybierz konfiguracje komponentów, które chcesz zaimportować. Alternatywnie możesz wybrać Importuj wszystkie ustawienia komponentów u góry, aby zaimportować wszystkie ustawienia komponentu jednocześnie.

4. Kliknij Import. Po wyświetleniu monitu o kontynuowanie kliknij przycisk Tak. Dane są importowane.

Po zakończeniu importu pojawi się komunikat o powodzeniu. Zamknij komunikat, aby zakończyć proces.

Wskazówka

Jeśli konfiguracja (np. „Ogólne”) już istnieje w bazie danych:

• Jeśli konfiguracja już istnieje w bibliotece docelowej, zostanie nadpisana zawartością pliku importu.

• Konfiguracje, które jeszcze nie istnieją w bibliotece docelowej, są dodawane.

• Konfiguracje istniejące w bibliotece docelowej, ale nie w pliku importu, nie są zmieniane.

Wyjątkiem są konfiguracje modułów. Informacje z obu źródeł są łączone:

• Jeśli moduł istnieje zarówno w bibliotece źródłowej, jak i docelowej, jest on nadpisywany zawartością pliku importu.

• Moduły, które istnieją w bibliotece docelowej, ale nie w pliku importu, nie są zmieniane.

Eksport konfiguracji komponentów

Konfiguracje komponentów można wyeksportować z bazy danych i zapisać do pliku AXS. Ta funkcja przydaje się do np. migracji utworzonych szablonów wykresów do innej wersji systemu ADONIS.

Aby wyeksportować role systemowe:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Więcej opcji, a następnie kliknij Eksport ustawień komponentów.

2. Wybierz konfiguracje komponentów, które chcesz wyeksportować. Alternatywnie możesz wybrać Eksportuj wszystkie ustawienia komponentów u góry, aby wyeksportować wszystkie ustawienia jednocześnie.

3. Kliknij Export. Dane są wyeksportowane.

Wykres słupkowy

Wykresy słupkowe w systemie ADONIS wizualnie przedstawiają obiekty określonej klasy jako słupki, z atrybutem określającym długość słupków.

Szablony wykresów słupkowych muszą być skonfigurowane w systemie ADONIS. Strona ADONIS Administration zapewnia jedynie ograniczone ustawienia dla tych szablonów.

Otwieranie i edytowanie szablonu wykresu słupkowego

• Przejdź do Konfiguracja komponentów > Bar i wybierz odpowiedni szablon.

• Dla każdego języka obsługiwanego przez system ADONIS można edytować nazwę szablonu, a także opis, który charakteryzuje szablon.

Box-in-Box

Wykresy typu box-in-box w systemie ADONIS wizualizują hierarchie i relacje między obiektami. Przypominają one drzewo genealogiczne. Na wykresie typu box-in-box z np. trzema warstwami, górna warstwa reprezentuje dziadków. Druga warstwa zawiera dzieci dziadków, które są rodzeństwem. Trzecia warstwa zawiera wnuki. Wnuki są rodzeństwem tylko wtedy, gdy mają tego samego rodzica.

Szablony dla wykresów typu box-in-box należy skonfigurować w systemie ADONIS. Strona ADONIS Administration zapewnia jedynie ograniczone ustawienia dla tych szablonów.

Otwieranie i edytowanie szablonu wykresu Box-in-Box

• Przejdź do Konfiguracje komponentów > Box-in-Box i wybierz żądany szablon.

• Dla każdego języka obsługiwanego przez system ADONIS można edytować nazwę szablonu, a także opis, który charakteryzuje szablon.

Wykres bąbelkowy

Wykresy bąbelkowe w systemie ADONIS pokazują obiekty określonej klasy jako bąbelki na obszarze zdefiniowanym przez dwie osie (oś x i oś y), z atrybutami określającymi położenie bąbelków na osi x i osi y oraz opcjonalnie rozmiar bąbelków.

Szablony wykresów bąbelkowych należy skonfigurować w systemie ADONIS. Strona ADONIS Administration zapewnia jedynie ograniczone ustawienia dla tych szablonów.

Otwieranie i edytowanie szablonu wykresu bąbelkowego

• Przejdź do Konfiguracja komponentów > Bubble i wybierz żądany szablon.

• Dla każdego języka obsługiwanego przez system ADONIS można edytować nazwę szablonu, a także opis, który charakteryzuje szablon.

ClamAV Virus Scanner

Dzięki integracji skanera antywirusowego ClamAV z systemem ADONIS, pliki przesyłane do bazy danych ADONIS (dokumenty, pliki multimedialne , itp.) lub pobierane na urządzenie mogą być sprawdzane pod kątem infekcji wirusowych.

Wskazówka

Aby uzyskać szczegółowe instrukcje dotyczące integracji ClamAV z systemem ADONIS, zapoznaj się z rozdziałem Włączenie skanowania antywirusowego dla przesyłanych plików, w podręczniku Administrowania.

Komentowanie

Komentowanie w systemie ADONIS pozwala użytkownikom na zostawianie opinii i sugestii, które mogą pomóc w doskonaleniu modeli i obiektów. Użytkownicy otrzymują powiadomienia e-mail, jeśli są odpowiedzialni za obiekt lub model, do którego ktoś zostawi komentarz. Jako administrator ADONIS możesz zdefiniować, które relacje wskazujące odpowiedzialność powinny wyzwalać wysyłkę powiadomień e-mail.

Otwieranie ustawień Komentowania

Aby otworzyć ustawienia Komentowania:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Komentarze > Ogólne.

Konfiguracja powiadomień

Dostępne są następujące opcje:

• Modele: Wybierz, które relacje powinny być uwzględniane przy wysyłaniu powiadomień e-mail po dodaniu nowych komentarzy do modeli.

• Obiekty: Wybierz, które relacje powinny być uwzględniane przy wysyłaniu powiadomień e-mail po dodaniu nowych komentarzy do obiektów.

Ustawienia wspólne

W tym obszarze można zarządzać opcjami konfiguracji dla następujących ustawień ogólnych:

• Sprawdzenie historii zmian

• Zarządzanie plikami

• Zarządzanie mediami

• Właściciele obiektów

Sprawdzenie historii zmian

Zmiany w obiektach repozytorium mogą być śledzone w historii zmian. Użytkownicy systemu ADONIS mogą uzyskać dostęp do historii zmian przez Notatnik obiektu.

Otwieranie ustawień historii zmian

Aby otworzyć ustawienia historii zmian:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Ustawienia wspólne > Historia zmian.

Konfigurowanie historii zmian

Dostępne są następujące opcje:

• Aktywuj historię zmian: Zaznacz lub wyczyść tę opcję, aby włączyć lub wyłączyć historię zmian. Wszystkie inne opcje w tym obszarze będą nieaktywne, chyba że wybierzesz tę opcję.

• Maksymalna liczba wpisów w historii zmian: Wybierz maksymalną liczbę wpisów w historii zmian.

• Zezwalaj na dostęp do historii zmian: Zaznacz lub wyczyść tę opcję, aby włączyć lub wyłączyć dostęp do historii zmian w ADONIS. Jeśli ta opcja jest zaznaczona, można określić, które kolumny historii zmian mają być wyświetlane.

• Pokaż wszystkie wpisy niezależnie od praw metamodelu: Domyślnie pełna historia zmian obiektu repozytorium jest ukryta, jeśli użytkownik nie ma dostępu do jednego lub więcej atrybutów obiektu ze względu na prawa do metamodelu. Wybierz tę opcję, aby zawsze wyświetlać pełną historię zmian, niezależnie od ograniczeń praw do metamodelu.

Zarządzanie plikami

Korzystając z ustawień zarządzania plikami, można skonfigurować typ obiektu, który umożliwia użytkownikom systemu ADONIS przesyłanie dokumentów do bazy danych w celu wykorzystania ich w modelach. Domyślnie zaimportowane pliki są przechowywane jako obiekty typu Dokument w Katalogu obiektów.

Jeśli repozytorium jest eksportowane na potrzeby backupu lub migracji, dokumenty w bazie danych również są eksportowane.

Otwieranie ustawień zarządzania plikami

Aby otworzyć ustawienia zarządzania plikami:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Ustawienia wspólne > Zarządzanie plikami.

Konfigurowanie zarządzania plikami

Dostępne są następujące opcje:

• Aktywuj zarządzanie dokumentami: Zaznacz lub wyczyść tę opcję, aby włączyć lub wyłączyć przesyłanie dokumentów. Wszystkie inne opcje w tym obszarze będą nieaktywne, chyba że wybierzesz tę opcję.

• Klasa dla zarządzania dokumentami: Z listy rozwijanej wybierz klasę do zarządzania dokumentami.

• Atrybut dla zarządzania dokumentami: Wybierz atrybut zarządzania dokumentami z listy rozwijanej.

• Maksymalny rozmiar pliku (MB): Wybierz dozwolony maksymalny rozmiar dokumentów w bazie danych (do 50 MB).

• Dozwolone typy plików (rozdzielone spacją rozszerzenia): Wybierz dozwolone typy plików dla dokumentów w bazie danych. Rozszerzenia plików należy oddzielić spacją.

  Dozwolone typy plików to: doc, docx, ppt, pptx, xls, xlsx, csv, txt, pdf, rtf, png, jpg, gif, jpeg, bmp, zip, rar, 7z, axr, xml, bpmn

  Wszystkie inne typy plików są domyślnie blokowane. Aby umożliwić dodanie dodatkowych typów plików do tej listy, należy dostosować plik konfiguracyjny.

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Zarządzanie mediami

Korzystając z ustawień zarządzania mediami, można skonfigurować sposób, w jaki użytkownicy systemu ADONIS mogą przesyłać obrazy do bazy danych w celu wykorzystania ich w modelach. Obrazy są wykorzystywane przez niektóre obiekty (Notatka i Odnośnik) i są wyświetlane w miejscu tych obiektów w edytorze graficznym.

Gdy repozytorium jest eksportowane w celu utworzenia kopii zapasowej lub migracji, obrazy są również eksportowane.

Otwieranie ustawień zarządzania multimediami

Aby otworzyć ustawienia zarządzania multimediami:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Ustawienia wspólne > Zarządzanie mediami.

Konfigurowanie zarządzania multimediami

Dostępne są następujące opcje:

• Aktywuj zarządzanie multimediami: Zaznacz lub usuń zaznaczenie tej opcji, aby włączyć lub wyłączyć przesyłanie obrazów. Wszystkie inne opcje w tym obszarze będą nieaktywne, chyba że wybierzesz tę opcję.

• Atrybut dla zarządzania multimediami: Z listy rozwijanej wybierz atrybut do zarządzania multimediami.

• Edytowalne dla obiektów repozytorium: Ta opcja staje się istotna tylko w określonych scenariuszach customizacji. Włączenie tej opcji i dodanie atrybutu zarządzania multimediami do Notatnika klasy repozytorium, umożliwia ustawienie globalnej wartości atrybutu zarządzania multimediami we wszystkich kontekstach modelu.

• Maksymalny rozmiar pliku (MB): Wybierz dozwolony maksymalny rozmiar obrazów w bazie danych.

• Dozwolone typy plików (rozdzielone spacją rozszerzenia): Wybierz dozwolone typy plików dla obrazów w bazie danych. Rozszerzenia plików należy oddzielić spacją.

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Właściciele obiektów

W systemie ADONIS użytkownik może zostać przypisany do obiektu repozytorium (np. Aplikacji, Procesów itp.). Aby to zrobić, użytkownik musi być przypisany jako Osoba odpowiedzialna (object attribute in the Notebook chapter "Organisation").

Wskazówka

Alternatywnie można wybrać inną relację do zdefiniowania własności obiektu.

Właściciel obiektu odpowiedzialny jest za zawartość obiektu.

Otwieranie ustawień właścicieli obiektów

Aby otworzyć ustawienia właścicieli obiektów:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Ustawienia wspólne > Właściciele obiektów.

Konfigurowanie właścicieli obiektów

Dostępne są następujące opcje:

• Ustaw użytkownika jako odpowiedzialnego za obiekt, automatycznie po utworzeniu obiektu: Wybierz, czy użytkownik tworzący obiekt ma być automatycznie przypisywany jako jego właściciel.

• Klasa relacji, która powinna być używana do definiowania własności: Wybierz klasę relacji jako domyślną, która powinna być używana do definiowania właścicielstwa z rozwijanej listy wszystkich relacji używanych w bieżącej bibliotece. Ta relacja jest następnie używana np. do tworzenia własności między obiektem a użytkownikiem, gdy użytkownik tworzy nowy obiekt, w sytuacji gdy pierwsza opcja jest włączona.

  [OOO]

  Po wybraniu klasy relacji z sufiksem [OOO] właściciel obiektu otrzyma dostęp do zapisu obiektu. To, jaki rodzaj dostępu użytkownicy wcześniej, zwykle nie ma na to wpływu. Tylko uprawnienia do metamodelu mają pierwszeństwo przed uprawnieniami ustawionymi przez relację [OOO].

  Po przypisaniu uprawnień administratorzy systemu ADONIS mogą dostosować prawa właścicieli obiektów według własnego uznania. Po usunięciu odniesienia do użytkownika prawa do obiektu są dziedziczone zgodnie z ustawieniami na wyższym poziomie hierarchii (grupa).

• Pokaż odpowiedzialnego użytkownika w wynikach wyszukiwania w Kliencie Web: Wybierz tę opcję, jeśli chcesz, aby kolumna Właściciel obiektu była wyświetlana domyślnie, gdy wyniki wyszukiwania w systemie ADONIS zawierają obiekty repozytorium.

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Dane korporacyjne

Schemat danych korporacyjnych (CI) organizacji, może być osadzony w różnych dokumentach w systemie ADONIS (na przykład podczas drukowania modeli do formatu PDF i tworzenia raportów).

Utwórz jeden schemat CI lub wiele schematów w zależności od potrzeb. Wprowadź informacje o organizacji, w tym nazwę i adres pocztowy, dla każdego schematu. W ramach konfiguracji można również przesłać logo i baner.

Dodawanie i konfigurowanie schematu CI

Aby utworzyć schemat CI:

1. Przejdź do strony Konfiguracja komponentów.

2. Kliknij prawym przyciskiem myszy Corporate identity, a następnie kliknij Utwórz.

3. W polu Nazwa konfiguracji wprowadź nazwę schematu CI, a następnie kliknij OK.

Po utworzeniu można od razu rozpocząć pracę nad schematem CI. Dostępne są następujące opcje:

• Ustawienia tożsamości korporacyjnej: Tutaj wyświetlana jest nazwa schematu CI podana podczas tworzenia. Zmień ją w razie potrzeby.

• Dane firmy: W odpowiednich polach należy wpisać nazwę organizacji, adres i inne dane.

• Użyj jako standard: Wybierz, czy ten schemat CI będzie ustawiony jako domyślny podczas tworzenia publikacji. To ustawienie może zostać zmienione przez poszczególnych użytkowników systemu ADONIS zgodnie z ich preferencjami.

• Logo korporacyjne: Prześlij logo, które będzie pojawiać się w publikacjach.

• Obraz banera: Prześlij obraz banera, który pojawi się w górnej części strony startowej "Projektuj i dokumentuj".

• URL banera: Określ adres URL, na który użytkownicy zostaną przekierowani po kliknięciu banera.

Rozmiar obrazów

Obrazy powinny być zgodne z poniższymi wytycznymi:

Typ	Szerokość i wysokość	Rozmiar pliku	Format
Baner	Zalecana rozdzielczość 2000 x 1000 pikseli (więcej informacji w poniższej tabeli).	Mniej niż 5 MB	JPEG, PNG, BMP, GIF lub SVG
Logo	Minimalna rozdzielczość 260 x 260 pikseli. Współczynnik proporcji około 1:1.	Mniej niż 5 MB	JPEG, PNG, BMP lub GIF

Obrazy banerów są automatycznie przycinane ze względu na różne rozmiary ekranu. Dzieje się tak głównie na szerokich ekranach, gdzie góra i dół są przycinane. Dlatego najważniejsza część obrazu (np. logo i tekst) powinna znajdować się na środku. Zalecany, bezpieczny obszar zawartości to około 2000 x 150 piksel.

Konfiguracja tworzenia elementów

Ten rozdzial dostarcza wskazówek użytkownikom systemu ADONIS dotyczących tworzenia nowych modeli i obiektów. W tej części Administratora można zdefiniować zestaw typów modeli i obiektów, które będą umieszczane w panelu Rekomendowane na stronie Twórz.

Otwieranie ustawień okna Rekomendowane

Aby otworzyć ustawienia okna Rekomendowane:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Konfiguracja tworzenia elementów >Konfiguracja.

Rekomendowane typy modeli/obiektów

Dostępne są następujące opcje:

• Dodawanie elementów: Kliknij Dodaj, aby dodać nowe typy modeli i obiektów, które pojawią się na stronie Rekomendowane. Zostaną one dodane na dole listy, w kolejności, w jakiej zostały wybrane.

• Zmiana kolejności elementów: Możesz zmienić kolejność, w jakiej rekomendowane elementy są pokazywane w oknie Rekomendowane. Użyj uchwytu przeciągania (), aby przeciągnąć element w nowe miejsce. Możesz też kliknąć Więcej, a następnie wybrać Przesuń w górę lub Przesuń w dół.

• Usuwanie elementu: Po prawej stronie elementu kliknij Więcej, a następnie kliknij Usuń.

Wskazówka

Jeśli nie zostały skonfigurowane żadne rekomendowane   elementy, okno Rekomendowane nie zostanie pokazane.

Aktualność danych

Dbanie o aktualność danych ma kluczowe znaczenie, dlatego ułatwiliśmy użytkownikom możliwość potwierdzania aktualności danych obiektów w systemie ADONIS.

Ocenę aktualności danych można dostosować, wybierając atrybut, na którym ma się ona opierać. Dodatkowo można ustawić progi, które będą wyzwalać „żółtą” lub „czerwoną” flagę, jeśli aktualność danych obiektu nie została potwierdzona.

Otwieranie ustawień aktualności danych

Aby otworzyć ustawienia aktualności danych:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Aktualność danych > Ogólne.

Ogólne

Dostępne są następujące opcje:

• Atrybut aktualności danych: Wybierz atrybut, na którym ma być oparta ocena aktualności danych.

Tolerancja globalna

W tym miejscu można ustawić globalne progi oceny aktualności danych. Te ustawienia mają zastosowanie do wszystkich typów obiektów, jeśli nie zdefiniowano żadnych wartości specyficznych dla klasy.

• Liczba dni, po których obiekt jest oznaczony jako "żółty": Wybierz, po ilu dniach obiekt zostanie oznaczony jako „żółty”, jeśli jego aktualność nie została potwierdzona przez użytkownika odpowiedzialnego za tę aplikację.

• Liczba dni, po których obiekt jest oznaczony jako "czerwony'': Wybierz, po ilu dniach obiekt zostanie oznaczony jako „czerwony”, jeśli jego aktualność nie została potwierdzona przez użytkownika odpowiedzialnego za tę aplikację.

Tolerancja specyficzna dla klasy

W tym miejscu można zastąpić progi globalne, ustawiając indywidualne progi dla określonych klas.

• Wybierz, po ilu dniach obiekty określonego typu zostaną oznaczone jako „żółte” lub „czerwone”, jeśli ich aktualność nie została potwierdzona.

Analiza zależności

Analiza zależności jest narzędziem do graficznego badania, odkrywania i analizowania zależności pomiędzy obiektami w architekturze modeli i obiektów organizacji. Może na przykład pokazać, które obiekty na architekturze mają bezpośredni lub pośredni wpływ na procesy krytyczne dla biznesu.

Obiekty i ich referencje są wizualizowane dynamicznie na modelu z wieloma basenami. Zazwyczaj użytkownicy systemu ADONIS tworzą strukturę takiego modelu za pomocą narzędzia do modelowania zależności. Jednak w przypadku korzystania z szablonu struktura jest tworzona automatycznie.

Szablon definiuje całą hierarchię typów obiektów i relacji zależności. Hierarchia opiera się na początkowej klasie modelowania i kilku innych klasach połączonych w relacje. Dla każdej klasy modelowania tworzona jest warstwa, która jest reprezentowana jako basen w narzędziu do modelowania zależności. Warstwa może być ukryta, tj. niewidoczna w narzędziu do modelowania zależności. Konfiguracja przechowuje również kolor wybrany dla każdej warstwy.

Dodawanie i konfigurowanie szablonu

Aby utworzyć szablon dla analizy zależności:

1. Przejdź do strony Konfiguracja komponentów.

2. Kliknij prawym przyciskiem myszy Analiza zależoności, a następnie kliknij Utwórz.

3. W polu Nazwa konfiguracji wprowadź nazwę szablonu, a następnie kliknij OK.

Po utworzeniu szablonu dla analizy zależności można od razu rozpocząć pracę nad konfiguracją. Następnie wykonaj te trzy kroki:

1. Przegląd

2. Warstwy

3. Relacje

Te kroki zostały omówione bardziej szczegółowo w poniższych sekcjach.

Przegląd

Pierwsza strona szablonu analizy zależności umożliwia zdefiniowanie nazwy i a także podsumowanie szablonu.

• Nazwa szablonu: W tym miejscu wyświetlana jest nazwa szablonu zdefiniowana podczas jego tworzenia. Zmień ją w razie potrzeby.

• Opis szablonu: Opcjonalnie można wprowadzić opis szablonu w dowolnym języku obsługiwanym przez system ADONIS.

• Podsumowanie: Po wybraniu warstw i relacji dla szablonu w tym miejscu pojawi się podsumowanie. Aby wyświetlić relacje dla warstwy, kliknij Więcej.

Po wprowadzeniu ustawień wybierz stronę 2 z menu nawigacyjnego u góry, aby przejść do następnej strony szablonu.

Warstwy

Druga strona szablonu analizy zależności umożliwia wybranie warstwy początkowej i dodanie dodatkowych warstw, które będą reprezentowane w modelu zależności jako baseny.

• Warstwa początkowa: Najpierw musisz zdefiniować warstwę początkową. Z listy Wybierz warstwę początkową wybierz typ obiektu, na którym ma być oparta cała hierarchia warstw i relacji. Podczas uruchamiania narzędzia do analizy zależności w systemie ADONIS, należy wybrać co najmniej jeden obiekt tego typu, aby można było użyć tego szablonu.

• Wybrane warstwy: Aby utworzyć strukturę hierarchiczną, należy dodać dodatkowe warstwy do szablonu. Kliknij + Dodaj warstwę i wybierz typ obiektu.

Zmiana porządku

Kolejność warstw można zmieniać:

• Przeciągnij warstwę w nowe miejsce. Możesz też zaznaczyć warstwę, a następnie kliknąć Przenieś na górę, Przenieś w górę, Przenieś w dół lub Przenieś na dół.

Dopasowywanie warstw

Nazwy warstw można zmieniać, usuwać, ukrywać i nie tylko.

• Aby zmienić nazwę warstwy, po prawej stronie warstwy kliknij Więcej, a następnie kliknij Zmień nazwę.

• Aby usunąć warstwę, po prawej stronie warstwy kliknij Więcej, a następnie kliknij Usuń.

• Aby ukryć warstwę, po prawej stronie warstwy kliknij Ukryj warstwę . Ten przycisk to przełącznik. Kliknij go ponownie, aby ponownie wyświetlić warstwę.

• Aby zmienić kolor tła warstwy, po prawej stronie warstwy kliknij Zmień kolor tła i wybierz kolor.

Wskazówka

Warstwy początkowej nie można usunąć ani ukryć.

Po wprowadzeniu tych ustawień wybierz stronę 3 z menu nawigacyjnego u góry, aby przejść do ostatniej strony szablonu.

Relacje

Trzecia strona szablonu analiz zależności umożliwia dodanie relacji łączących warstwy w szablonie.

• Relacje między warstwami: Definiowanie relacji zależności między warstwami. Wybierz warstwę, kliknij Więcej, następnie Dodaj relacje, a następnie wybierz warstwę docelową i relację. W przypadku relacji wychodzących można również użyć niebieskich okręgów po prawej stronie warstw: Kliknij okrąg dla warstwy źródłowej, a następnie kliknij okrąg dla warstwy docelowej i wybierz relację.

Relacje nie przetworzone

Podczas dodawania relacji należy wybrać warstwę, która jest już częścią przepływu przetwarzania. Załóżmy, że utworzono już szablon z dwiema warstwami: A (= warstwa początkowa) i B. Aby połączyć warstwy, wybierz A i utwórz relację do B. Nie ma znaczenia, czy jest to relacja przychodząca, czy wychodząca. Teraz warstwa B będzie również częścią przepływu przetwarzania i może zostać wybrana w celu utworzenia dalszych relacji. Jeśli jednak zamiast tego wybierzesz B i utworzysz relację do A, relacja ta nie zostanie przetworzona .

Dodatkowe opcje

Dostępne są też następujące opcje:

• Aby wyświetlić kolejność przetwarzania warstw konfiguracji, kliknij Pokaż kolejność przetwarzania relacji. Ten przycisk to przełącznik. Kliknij go ponownie, aby ponownie ukryć kolejność.

• Aby wyświetlić relacje dla warstwy, po prawej stronie warstwy kliknij przycisk Więcej, a następnie Przegląd relacji.

  • W Przeglądzie relacji wyświetlane są wszystkie przychodzące i wychodzące relacje warstwy.

  • Kliknij Usuń, aby usunąć relację.

Po wprowadzeniu tych ustawień kliknij Zapisz. Nowy szablon jest teraz dostępny w systemie ADONIS.

Import z pliku Excel

System ADONIS zapewnia konfigurowalny interfejs Excel do szybkiego gromadzenia danych. Za pomocą interfejsu Excel można importować obiekty repozytorium wraz z ich atrybutami i relacjami z pliku Excel (format XLS lub XLSX). W tym celu struktura pliku Excel jest opisana w pliku konfiguracyjnym XML.

Tworzenie konfiguracji

Plik konfiguracyjny XML zawiera mapowanie obiektów z pliku Excel do metamodelu systemu ADONIS:

• Plik Excel może zawierać dowolną liczbę arkuszy

• Każdy arkusz zawiera tylko obiekty jednego typu (1)

  Przykład - plik konfiguracyjny XML

  Konfiguracja arkusza może wyglądać następująco:

  <sheet name="Applications" class_name="C_APPLICATION" id="2" data_row="4">

  <sheet name> to nazwa arkusza w programie Excel. <class_name> jest niezależną od języka nazwą typu obiektu. <id> to numer kolumny, która jednoznacznie identyfikuje obiekt. <data_row> to pierwszy wiersz zawierający obiekt.

• Każdy wiersz w arkuszu zawiera jeden obiekt (2)

• Każda kolumna zawiera atrybut lub relację z innym obiektem (3)

  Przykład - plik konfiguracyjny XML

  Konfiguracja atrybutu może wyglądać następująco:

  <attribute name="A_DESCRIPTION" type="simple" context="en" column="5"/>

  <attribute name> to niezależna od języka nazwa atrybutu. <type> jest typem atrybutu. < kontekst> Definiuje język importowanych obiektów. < kolumna> to numer kolumny.

• Dla każdego obiektu wymagany jest unikalny identyfikator (nazwa, ID itp.)

• Importowane mogą być następujące typy atrybutów: simple, date, enum, treeenumlist, enum_list, bool, relation and file_pointer

Jeśli korzystasz z biblioteki aplikacji ADONIS BPMS, jedna lub więcej przykładowych konfiguracji będzie już dostępna w ADONIS Administration. Do każdej konfiguracji dołączony jest odpowiedni plik Excel.

Wskazówka

Szczegóły dotyczące tworzenia konfiguracji importu Excel nie zostały tutaj omówione. Jeśli chcesz utworzyć własne konfiguracje, zapoznaj się z "Excel Interface Manual" w katalogu instalacyjnym systemu ADONIS w folderze "02 Application Server\BOC\ADONIS 16.1\books\english".

Aby pomyślnie utworzyć konfigurację, należy przejść do strony Właściwości. Można tam znaleźć niezależne od języka nazwy typów obiektów i atrybutów, które są potrzebne do konfiguracji.

Importowanie konfiguracji

Aby użyć określonej konfiguracji w systemie ADONIS należy najpierw zaimportować plik konfiguracyjny XML:

1. Przejdź do strony Konfiguracja komponentów.

2. Kliknij prawym przyciskiem myszy Import Excel, a następnie kliknij opcję Utwórz.

3. W polu Nazwa konfiguracji wprowadź nazwę konfiguracji, a następnie kliknij OK.

4. Kliknij Importuj i prześlij plik konfiguracyjny XML. Zawartość pliku konfiguracyjnego zostanie wyświetlona w polu Setup.

5. Kliknij Zapisz.

Konfiguracja zostanie zapisana. Można teraz importować obiekty z dowolnego pliku Excel, który odpowiada konfiguracji w systemie ADONIS.

Importowanie szablonu pliku Excel

Dla każdej konfiguracji można zaimportować odpowiedni plik Excel jako szablon.

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami   > Import Excel.

2. Wybierz konfigurację, dla której chcesz zaimportować szablon.

3. Kliknij Importuj szablon Excel i prześlij plik Excel. Nazwa szablonu zostanie wyświetlona w polu Szablon.

4. Kliknij OK.

Konfiguracja zostanie zapisana. Szablon jest teraz dostępny do pobrania w oknie dialogowym importu programu Excel w systemie ADONIS. Użytkownicy mogą pobrać szablon, wprowadzic do niego obiekty, a następnie je zaimportować.

Gantt

Wykresy Gantta w systemie ADONIS pokazują obiekty określonej klasy jako słupki na osi czasu, z atrybutami określającymi daty rozpoczęcia i zakończenia.

Szablony wykresów Gantta muszą być skonfigurowane w systemie ADONIS. Strona ADONIS Administration zapewnia jedynie ograniczone ustawienia dla tych szablonów.

Otwieranie i edytowanie szablonu wykresu Gantta

• Przejdź do Konfiguracja komponentów > Gantt i wybierz odpowiedni szablon.

• Dla każdego języka obsługiwanego przez system ADONIS można edytować nazwę szablonu, a także opis, który charakteryzuje szablon.

Publikowanie w formacie HTML

Domyślnie strona wyszukiwania będzie wyświetlana jako strona startowa publikacji HTML, w tym osadzone elementy tożsamości korporacyjnej. Zamiast tego można skonfigurować niestandardową stronę początkową. W tym celu należy przesłać pojedynczą stronę HTML.

Przesłany plik musi zawierać wszystkie obrazy, skrypty, informacje o stylu itp. lub pobrać go z miejsca w sieci. Aby dołączyć obrazy inline do strony HTML, muszą one być osadzone w kodowaniu base64.

Otwieranie ustawień publikacji HTML

Aby otworzyć ustawienia publikacji HTML:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > #gt publikowanie w HTML; Ogólne.

Ogólne

Dostępne są następujące opcje:

• Wyłącz niestandardową stronę początkową: Wybierz, czy przesłany plik ma być wyświetlany w publikacjach HTML. Ta opcja jest przydatna, jeśli chcesz tymczasowo wyłączyć niestandardową stronę początkową.

• Niestandardowa strona początkowa - nazwa pliku:: Kliknij Przeglądaj i prześlij stronę HTML, której chcesz użyć.

• Niestandardowa strona startowa - zawartość pliku: W tym miejscu wyświetlana jest zawartość przesłanego pliku HTML.

Integracja - Konfiguracja

Integration Framework to ogólne rozszerzenie systemu ADONIS, które może być używane do tworzenia i konfigurowania połączeń z dowolnym rodzajem narzędzia innej firmy, które udostępnia interfejs HTTP umożliwiający pobieranie danych.

W tym obszarze można zarządzać ogólnymi opcjami konfiguracji Integration Framework.

Wskazówka

Szczegółowy opis tej funkcji wykracza poza zakres tego podręcznika. Jeżeli masz pytania skontaktuj się z opiekunem klienta BOC.

Integracja - konektory danych: ADOIT

System ADONIS pozwala na synchronizację obiektów pomiędzy systemem ADONIS a systemem ADOIT.

W typowym scenariuszu poszczególne obiekty (takie jak Komponenty aplikacji< in systemie ADOIT lub   Procesy i   Role w systemie ADONIS ) są zarządzane w jednym z dwóch produktów. Poprzez synchronizację tych obiektów są one dostępne w drugim produkcie:

•   Komponenty aplikacji będą importowane jako   Aplikacje w systemie ADONIS

•   Procesy i   Role będą importowane jako   Procesy Biznesowe oraz   Aktorzy biznesowi w systemie ADOIT

REST API jest używany do komunikacji między produktami.

Wskazówka

Dostępność tej funkcji zależy od licencji.

Konfiguracja

Konfiguracja odbywa się za pośrednictwem Integration Framework. Jeśli korzystasz z systemu ADONIS 16.1, możesz synchronizować obiekty z następującymi wersjami systemu ADOIT:

• ADOIT 15.1.16 lub wyższej | ADOIT 16.0.12 lub wyższej | ADOIT 17 lub wyższej

Instrukcje dotyczące konfiguracji synchronizacji znajdują się w kolejnych sekcjach Podręcznik administratora.

Synchronizacja

Synchronizację można uruchomić ręcznie w systemie ADONIS (w Connect Center). Możliwe jest również skonfigurowanie synchronizacji tak, aby działała automatycznie zgodnie z harmonogramem.

Kompatybilne biblioteki aplikacji

Synchronizacja obiektów między kompatybilnymi systemami ADONIS i ADOIT jest obsługiwana bez dalszego dostosowywania, jeśli używane są domyślne biblioteki dostarczone z produktem:

Po stronie systemu   ADONIS:

• Biblioteka aplikacji ADONIS BPMS

Po stronie systemu ADOIT:

• Biblioteka aplikacji ArchiMate

Jeśli używane są inne biblioteki aplikacji, prosimy o kontakt z konsultantem BOC w celu uzyskania dalszej pomocy. Obejmuje to domyślne biblioteki ze zmianami w metamodelu lub inne specyficzne biblioteki.

Ustawianie synchronizacji za pomocą Integration Framework

Aby zsynchronizować obiekty między systemami ADONIS i ADOIT za pośrednictwem Integration Framework, należy zdefiniować ustawienia w obu produktach.

Najpierw należy włączyć dostęp do REST API po stronie ADOIT, aby ADONIS mógł pobierać stamtąd dane:

• Aktywuj dostęp do REST API w ADOIT

Następnie utwórz użytkownika technicznego po stronie ADONIS side:

• Tworzenie użytkownika technicznego

Następnie można skonfigurować łącznik danych, który będzie używany do łączenia się z ADOIT po stronie ADONIS:

• Konfiguracja konektora danych dla Integration Framework w systemie ADONIS

Synchronizacja jest teraz skonfigurowana. W zależności od biblioteki aplikacji i konfiguracji produktu może być konieczne skonfigurowanie dodatkowych ustawień:

• Importowanie ról systemowych i przypisywanie użytkowników

Po zakończeniu procesu konfiguracji nadszedł czas, aby zapewnić odpowiednim osobom dostęp do funkcji synchronizacji w systemie ADONIS:

• Konfigurowanie dostępu do synchronizacji obiektów dla użytkowników

Kroki te zostały wyjaśnione w następujących sekcjach.

Wskazówka

Opisana tutaj procedura dotyczy TYLKO importowania elementów EA z ADOIT do ADONIS. Jeśli chcesz zaimportować elementy BPM z ADONIS do ADOIT, skonfiguruj synchronizację zgodnie z opisem w pomocy administracyjnej ADOIT Podręcznik administratora.

Info

Serwery internetowe Apache Tomcat i serwery aplikacji obu produktów muszą zostać ponownie uruchomione, jeśli te ustawienia zostaną zmienione. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Aktywuj dostęp do REST API w ADOIT

Najpierw należy włączyć dostęp do interfejsu API REST w ADOIT (zgodnie z opisem w pomocy ADOIT ). Synchronizacja za pośrednictwem Integration Framework wymaga skonfigurowania jednej z następujących metod uwierzytelniania:

• Uwierzytelnianie podstawowe

• Uwierzytelnianie OAuth 2.0 przy użyciu przepływu poświadczeń klienta

• Uwierzytelnianie oparte na tokenach

Wskazówka

Integration Framework nie obsługuje uwierzytelniania OAuth 2.0 przy użyciu Authorization Code Flow i uwierzytelniania JWT.

Użytkownik, w którego kontekście mają być wykonywane żądania, NIE musi mieć praw dostępu do komponentu "Administration Toolkit".

Musisz aktywować co najmniej następujące scenariusze REST dla wybranej metody uwierzytelniania:

• API odczytu repozytorium

• Interfejsy API zapisu repozytorium

• Interfejsy API odczytu metamodelu

Tworzenie użytkownika technicznego

Konfiguracja konektora danych dla Integration Framework wymaga użytkownika technicznego. W przypadku skonfigurowania synchronizacji okresowej będzie ona wykonywana w kontekście tego użytkownika technicznego.

Aby utworzyć użytkownika technicznego w ADONIS Administration:

1. Przejdź do strony Zarządzanie użytkownikami, następnie kliknij Nowy użytkownik.

2. Wprowadź następujące dane:

   • Nazwa: "Technical_ManagementOfficeIntegration" (oraz wybrane przez siebie hasło)

   • Zaufane logowanie: Tak

   • Grupy użytkowników: Ten użytkownik należy do grupy domyślnej.

   • Role systemowe: Jeśli mechanizm wersjonowania jest włączony, zmapuj użytkownika technicznego do ról “Administrator” (Wersjonowanie modeli i Wersjonowanie obiektów).

   • Repozytorium: Przypisz tylko (!) repozytorium do użytkownika, do którego mają być importowane elementy EA z ADOIT.

Wskazówka

Zaufane logowanie można włączyć dopiero po utworzeniu użytkownika. Zakończ tworzenie użytkownika, klikając przycisk Utwórz, a następnie edytuj użytkownika ponownie, aby włączyć funkcję Zaufane logowanie.

Konfiguracja konektora danych dla Integration Framework w systemie ADONIS

Teraz należy skonfigurować konektor danych, który będzie używany do łączenia się z ADOIT w ADONIS (w Connect Center).

Wymagania wstępne

Zanim przejdziesz dalej, musisz przypisać trzy moduły do swojego użytkownika w ADONIS Administration. Moduły te są wymagane, aby uzyskać dostęp do konfiguracji łącznika danych i ją modyfikować:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Moduły webowe.

2. Przypisz następujące moduły do jednej z ról systemowych:

   • Konektor dla systemów ADONIS i ADOIT

   • Moduł: Connect Admin

Konfiguracja Data Connector

Aby skonfigurować data connector w systemie ADONIS:

1. Na pasku narzędzi na górze ekranu, kliknij Ustawienia   .

2. W lewym panelu, w sekcji Połączenia, wybierz konfigurację " ADOIT", a następnie kliknij Otwórz okno konfiguracji .

3. Edytuj ustawienia na zakładkach Ustawienia ogólne, Ustawienia techniczne, Synchronizacja danych i Stałe.

4. Kliknij OK po zakończeniu ustawień.

Ustawienia ogólne

Edytuj następujące ustawienia na tej karcie:

• Nazwa: Nazwa konfiguracji. Zazwyczaj wartość domyślna nie musi być zmieniana.

• Identyfikator: Pokazuje unikalny identyfikator konfiguracji. Zazwyczaj wartość domyślna nie musi być zmieniana.

• Opis: (Opcjonalnie) Opis konfiguracji.

• Włączone: Zaznacz to pole wyboru, aby włączyć konektor danych.

• Typ konektora: Musi być ustawiony na BOC Group.

Ustawienia techniczne

Edytuj następujące ustawienia na tej karcie:

• URL Wprowadź adres URL, pod którym ADOIT jest dostępny.

Przykład

Konfigurujesz ADONIS. ADOIT 16.0 to drugi produkt. Korzystasz z ADOIT aplikacja internetowa na komputerze z adresem IP 10.2.100.62. Adres URL powinien wyglądać tak:

"http://10.2.100.68:8000/ADOIT16_0"

• Typ uwierzytelniania: Wybierz metodę uwierzytelniania skonfigurowaną w ADOIT, aby uzyskać dostęp do interfejsu API REST:

  • Podstawowy: Dla uwierzytelniania podstawowego. Ponadto należy dostosować następujące parametry:

    • Nazwa użytkownika: Wprowadź nazwę użytkownika, w którego kontekście mają być wysyłane żądania REST API w ADOIT.

    • Hasło (zaszyfrowane): Wprowadź hasło użytkownika, w którego kontekście mają być wysyłane żądania REST API w ADOIT. Hasło musi być zaszyfrowane za pomocą narzędzia szyfrującego, które można znaleźć w katalogu „03 Web Application\02 Tools\02 Password Encryption Tool” w pakiecie instalacyjnym.

  • ADO: Dla uwierzytelniania opartego na tokenach. Ponadto należy dostosować następujące parametry:

    • Klucz: Wprowadź Klucz (do uwierzytelniania przez system docelowy) który zdefiniowałeś w Administracji ADOIT na karcie Tokeny np. “boc.rest.key.mfb.ManagementOfficeIntegration”.

    • Sekret: Wprowadź klucz tajny (do uwierzytelniania przez system docelowy) zdefiniowany w ADOIT Administracja na karcie Tokeny. Skopiuj klucz o długości 512 znaków bezpośrednio z Administracji ADOIT. Obie wartości muszą być dokładnie takie same.

  • OAuth 2.0: Dla uwierzytelniania OAuth 2.0. Ponadto należy dostosować następujące parametry:

    • Typ przyznania: musi być ustawiony na Poświadczenia klienta.

    • ID klienta: Wprowadź ID systemu klienckiego, który został określony w Administracji ADOIT w formularzu Dane klienta.

    • Tajny klucz klienta (zaszyfrowany): Wprowadź Tajny klucz, który ma być używany do uwierzytelniania klienta, określony w Administracji ADOIT w formularzu Dane klienta. Hasło musi być zaszyfrowane za pomocą narzędzia szyfrującego, które można znaleźć w katalogu „03 Web Application\02 Tools\02 Password Encryption Tool” w pakiecie instalacyjnym.

    • Uwierzytelnianie klienta: Musi być ustawione na Wyślij poświadczenia klienta jako nagłówek podstawowego uwierzytelniania.

    • URL tokena: wprowadź identyfikator URI przekierowania określony w ADOIT Administracja w formularzu Dane Klienta.

    • Zakres: Wprowadź nazwę zakresu określonego w Administracji systemu ADOIT na karcie OAuth 2.0.

• Użytkownik techniczny: Dodaj utworzonego użytkownika technicznego, tj. “Technical_ManagementOfficeIntegration” (patrz Tworzenie użytkownika technicznego). Jeśli włączysz synchronizację okresową, będzie ona wykonywana w kontekście tego użytkownika.

• Synchronizacja okresowa: (Opcjonalnie) W tym miejscu można skonfigurować okresową synchronizację obiektów między ADONIS i ADOIT za pośrednictwem Integration Framework. Podczas okresowej synchronizacji, elementy EA importowane z ADOIT do ADONIS. Dostosuj następujące parametry:

  • Synchronizacja okresowa: Zaznacz to pole wyboru, aby aktywować synchronizację okresową.

  • Codzienne/CRON Expression: Jeśli synchronizacja okresowa jest włączona, można tutaj zdefiniować punkt w czasie, w którym obiekty są synchronizowane. Można wybrać, kiedy na jeden z dwóch sposobów::

    • Codziennie: W polu Czas uwierzytelniania zdefiniuj punkt w czasie, w którym obiekty będą synchronizowane codziennie.

    • CRON Expression: Użyj wyrażenia CRON, aby określić, jak często obiekty powinny być synchronizowane.

Synchronizacja danych

Edytuj następujące ustawienia na tej karcie:

• lang: Określenie języka, w którym przesyłane są dane, np. „de” dla języka niemieckiego i „en” dla języka angielskiego. Dostępne języki zależą od biblioteki aplikacji i licencji.

Wskazówka

Obiekty mogą być przesyłane tylko w jednym języku.

Stałe

Edytuj następujące ustawienia na tej karcie:

• adoitRepositoryID: ID repozytorium w ADOIT, które przechowuje obiekty, które powinny zostać zaimportowane do systemu ADONIS.

• importFolderPath: Nazwa grupy obiektów w systemie ADONIS która zawiera importowane obiekty. Grupa ta zostanie utworzona automatycznie, jeśli jeszcze nie istnieje.

• obsoleteFolderID: ID grupy obiektów w systemie ADONIS która zawiera obiekty, których nie można było usunąć

Usuwanie obiektów

Ogólnie rzecz biorąc, importowane obiekty są usuwane podczas synchronizacji, jeśli w międzyczasie zostały usunięte z systemu ADOIT.

Jeśli jednak relacje zostały dodane do importowanych obiektów w systemie ADONIS lub są one używane w modelach systemu ADONIS, obiekty nie są usuwane. Zostaną one przeniesione zamiast tego do folderu "Nieaktualne". Wyjątkiem od tej reguły jest relacja Osoba odpowiedzialna. Pomimo iż, relacja tego typu została dodana w systemie ADONIS, importowane obiekty i tak zostaną usunięte.

• pageSize: Liczba obiektów importowanych jednocześnie z systemu ADOIT.

Wskazówka

Ten parametr może być użyty, aby uniknąć problemów z wydajnością i brakiem pamięci. Na przykład, ustaw wartość na "100", aby 3000 obiektów zostało przeniesionych w 30 blokach po 100 obiektów każdy.

Importowanie ról systemowych i przypisywanie użytkowników

Jeśli korzystasz z domyślnych bibliotek dostarczonych z produktem. Zaimportuj teraz rolę systemową Management Office Integration w Administracji systemu ADONIS Administration i przypisz do niej wszystkich użytkowników, z wyjątkiem użytkowników technicznych i osób wyznaczonych do wykonania synchronizacji. Uniemożliwi to użytkownikom zmianę zaimportowanych obiektów, które powinny być przechowywane w ADOIT.

Import roli systemowej

Aby zaimportować rolę systemową Management Office Integration w Administracji systemu ADONIS Administration:

1. Przejdź do Zarządzanie rolami systemowymi > Więcej opcji, a następnie kliknij Importuj role systemowe.

2. Kliknij Przeglądaj i wybierz plik ról systemowych. Odpowiedni plik <data> - <nazwa biblioteki> - MOI Role.axrmożna znaleźć w folderze “04 Sample Data/Roles“ w katalogu instalacji. Możesz również przeciągnąć plik z komputera do obszaru Przeciągnij i upuść pliki tutaj, aby przesłać. Następnie kliknij Dalej.

3. Wybierz rolę systemową Management Office Integration. Następnie kliknij Dalej.

4. Upewnij się, że opcja Including metamodel rights jest aktywna. Nie zmieniaj innych ustawień. Następnie kliknij Importuj. Rola systemowa zostanie zaimportowana.

Po zakończeniu importu pojawi się komunikat o powodzeniu. Zamknij komunikat, aby zakończyć proces.

Przypisywanie użytkowników do ról systemowych

Aby przypisać użytkowników do roli systemowej Management Office Integration w Administracji ADONIS Administration:

1. Przejdź do strony Zarządzanie rolami systemowymi.

2. W katalogu Role systemowe po lewej stronie wybierz rolę systemową Management Office Integration.

3. Kliknij Przypisz członka i dodaj grupy użytkowników lub poszczególnych użytkowników z katalogu użytkowników. Następnie kliknij Zapisz.

4. Kliknij Zapisz.

Użytkownicy zostaną przypisani.

Uwaga

NIE przypisuj następujących użytkowników do roli systemowej Management Office Integration:

• Użytkownicy techniczni lub ich grupy użytkowników (= grupa domyślna)

• Użytkownicy, których zadaniem jest wykonywa synchronizacji lub ich grupy użytkowników

Działanie roli systemowej

Rola systemowa Management Office Integration ma następujące skutki:

• użytkownicy nie mogą tworzyć Aplikacji i mają dostęp tylko do odczytu ich atrybutów

Konfigurowanie dostępu do synchronizacji obiektów dla użytkowników

Przypisując dwa moduły w ADONIS Administration, można zapewnić właściwym osobom dostęp do funkcji synchronizacji w systemie ADONIS:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Moduły webowe.

2. Przypisz następujący moduł do ról systemowych, którym chcesz zezwolić na dostęp:

   • Konektor dla systemów ADONIS i ADOIT

Gotowe! Wszyscy użytkownicy z odpowiednimi rolami systemowymi mogą teraz importować obiekty z systemu ADOIT do ADONIS.

Uwaga

Użytkownicy z dostępem do tych modułów webowych mają za zadanie wykonanie synchronizacji i NIE mogą mieć przypisanej restrykcyjnej roli systemowej "Management Office Integration" (patrz Importowanie ról systemowych i przypisywanie użytkowników), ponieważ w przeciwnym razie nie będą w stanie poprawnie wykonać synchronizacji.

Macierz

Wykresy macierzowe w systemie ADONIS wyświetlają połączenia (komórki macierzy) między obiektami osi x i obiektami osi y. Połączeniem może być

• relacja między obiektem na osi x a obiektem na osi y lub

• obiektem, który jest połączony relacjami z obiektami osi x i osi y.

Szablony wykresów macierzowych należy skonfigurować w systemie ADONIS. Strona ADONIS Administration zapewnia jedynie ograniczone ustawienia dla tych szablonów.

Otwieranie i edycja szablonów wykresu macierzowego

• Przejdź do Konfiguracja komponentów > Matrix i wybierz odpowiedni szablon.

• Dla każdego języka obsługiwanego przez system ADONIS można edytować nazwę szablonu, a także opis, który charakteryzuje szablon.

Mechanizm wersjonowania modeli

System ADONIS pozwala na zarządzanie modelami procesów poprzez mechanizm wersjonowania i akceptacji procesów. Podczas procesu wersjonowania uczestnicy wykonują różne zadania w zależności od przypisanych ról systemowych.

Wskazówka

Dostępność funkcjalności wersjonowania zależy od licencji.

Konfiguracja dostępu do funkcjonalności wersjonowania modelu

Można użyć domyślnej konfiguracji wersjonowania lub konfiguracji zdefiniowanej przez użytkownika.

Konfiguracja domyślna

Aby użyć domyślnej konfiguracji, należy dodać użytkowników do następujących ról systemowych w zależności od ich zadań w procesie wersjonowania. Są to role podrzędne roli systemowej "Model Release Workflow":

• Osoby modelujące tworzą modele i przekazują je do akceptacji. Mogą również tworzyć nowe wersje modeli, które zostały już zaakceptowane, aby je udoskonalić.

• Recenzenci wykonują przeglądy metodyczne [rola systemowa recenzujący (metodycznie)] i akceptację biznesową [sola systemowa recenzujący (biznesowo)] przesłanych modeli.

• Administratorzy są odpowiedzialni za całość procesu akceptacji. Są oni odpowiedzialni za utrzymanie całego akceptowanego procesu. Tylko Administratorzy mogą ręcznie archiwizować modele (po wydaniu nowej wersji modelu poprzednia wersja jest automatycznie archiwizowana).

Następnie funkcjonalność wersjonowania jest gotowa do użycia.

Konfiguracja zdefiniowana przez użytkownika

Aby użyć konfiguracji zdefiniowanej przez użytkownika, należy wykonać następujące czynności

1. Skonfiguruj mechanizm wersjonownia modelu. Dodaj nowe role systemowe (np. A, B, C, ...) na stronie Role systemowe.

2. Dodaj użytkowników do odpowiednich ról systemowych w zależności od ich zadań w procesie wersjonowania.

Następnie funkcjonalność wersjonowania jest gotowa do użycia.

Wskazówka

Szczegółowe informacje na temat przypisywania ról systemowych do użytkowników można znaleźć w sekcji Zarządzanie członkami ról systemowych.

Konfiguracja mechanizmu wersjonowania modeli

Aby skonfigurować mechanizm wersjonowania modeli:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Wersjonowanie > Ustawienia ogólne.

Kreator konfiguracji wersjonowania modeli składa się z 5 stron:

1. Konfiguracja mapowania

2. Konfiguracja statusów

3. Konfiguracja ról

4. Konfiguracja uprawnień

5. Konfiguracja przejść

Strony te zostały omówione bardziej szczegółowo w poniższych sekcjach.

Konfiguracja mapowania

Pierwsza strona kreatora konfiguracji wersjonowania modelu pozwala wybrać typy modeli, odniesienia do modeli i atrybuty.

Uwaga

Nie należy używać praw metamodelu do ograniczania dostępu do atrybutów skonfigurowanych w tym miejscu, ponieważ atrybuty te są wymagane do działania mechanizmu wersjonowania modelu.

Można wyświetlać i edytować następujące dane:

Główna konfiguracja

• W obszarze Nazwa konfiguracji edytuj specyficzne dla języka nazwy funkcji wersjonowania modelu dla wszystkich języków obsługiwanych przez system ADONIS. Nazwy te będą widoczne w interfejsie użytkownika, np. w filtrze statusu.

Wybór typu modelu

• Wybierz typy modeli, które powinny być dostępne do użycia w mechanizmie wersjonowania modelu.

Wskazówka

Podczas konfigurowania określonego przejścia można określić, dla których typów modeli modeli to przejście jest włączone. Można jednak wybierać tylko spośród typów modeli udostępnionych tutaj.

Konfiguracja wersji

• Definiowanie formatu wersji podrzędnej i głównej, które są przypisywane do modeli podczas wersjonowania.

Konfiguracja przedłużenia

• Aby włączyć lub wyłączyć funkcję przedłużania, zaznacz lub usuń zaznaczenie pola wyboru Aktywne.

• W polu Daily validity check at (hh) wpisz lub wybierz godzinę w ciągu dnia (w formacie 24-godzinnym), kiedy ważność wszystkich wersji modeli jest automatycznie sprawdzana na serwerze aplikacji systemu ADONIS. Ustawienie domyślne to każda noc o godzinie 1:00 czasu lokalnego.

Funkcja historii wersji

• Aby włączyć lub wyłączyć funkcję historia wersji, zaznacz lub wyczyść pole wyboru Aktywne.

• Wybierz maksymalną liczbę wpisów w historii wersji. Gdy ta suma zostanie osiągnięta, najstarsze wpisy są usuwane z tabeli.

Funkcjonalność odpowiedzialny za proces

• Aby włączyć lub wyłączyć funkcję odpowiedzialny za proces, zaznacz lub wyczyść pole wyboru Aktywne.

• Wybierz atrybuty Właściciel procesu, Menedżer procesu, Recenzent metodyczny i Analityk/projektant procesu. Te atrybuty reprezentują interesariuszy, którzy są odpowiedzialni za proces.

• Atrybuty Dodatkowy odpowiedzialny 1, 2 i 3 pozwalają na zdefiniowanie do trzech dodatkowych atrybutów reprezentujących przedstawicieli procesu.

Wskazówka

Jeśli funkcja odpowiedzialny za proces można zdefiniować różne warunki , kontrole i działania , które w przeciwnym razie nie są dostępne. Można na przykład określić, że tylko modele ze zdefiniowanym Właścicielem procesu w ich notatnikach mogą przejść do nowego statusu.

Po dokończeniu tych ustawień wybierz stronę 2 z menu u góry, aby przejść do następnej strony kreatora konfiguracji wersjonowania modelu.

Konfiguracja statusów

Druga strona kreatora konfiguracji wersjonowania modeli pokazuje wszystkie statusy w wraz z ich szczegółami. Użytkownik może edytować i tworzyć nowe statusy.

Dostępne są następujące opcje:

• Edycja statusu: Po prawej stronie statusu kliknij Więcej, a następnie kliknij Edytuj. Teraz możesz skonfigurować status.

• Usuwanie statusu: Po prawej stronie statusu kliknij Więcej, a następnie kliknij Usuń.

• Dodawanie statusu: Kliknij Dodaj nowy status. Teraz możesz skonfigurować status.

• Zmiana kolejności statusów: Użyj ikony z trzema poziomymi liniami po lewej stronie statusu, aby przeciągnąć go do nowej pozycji.

Wskazówka

Niektóre szczegóły stanu można edytować bezpośrednio na stronie Konfuguruj statusy, a mianowicie Typ, Ikona i Kolor.

Edycja lub dodawanie przejścia statusu

Po dodaniu lub edycji statusu na stronie Konfiguruj statusy zostanie wyświetlony formularz. Można wyświetlać i edytować następujące dane:

Nazwa niezależna od języka

• Nazwa niezależna od języka, która jednoznacznie identyfikuje status, jest stosowana automatycznie na podstawie wartości wyliczeniowych atrybutu Atrybut statusu.

Nazwy specyficzne dla języka

• Edytuj nazwy specyficzne dla języka dla wszystkich języków obsługiwanych przez system ADONIS. Te nazwy są widoczne w interfejsie użytkownika.

Ikona

• Edytuj ikonę stanu bezpośrednio w polu tekstowym. Jeśli system ADONIS jest zainstalowany, można znaleźć pełną listę ikon, dodając /fonts/awesome/icon-index.html do adresu URL ADONIS, np. http://localhost:8000/ADONIS16_1/fonts/awesome/icon-index.html. Słowo kluczowe "axw-fa " (spacja po axw-fa) musi być dodane jako przedrostek do nazwy ikony.

Kolor

• Umożliwia edycję koloru ikony stanu i koloru stanu na wykresach kołowych. Kliknij kółko i wybierz kolor lub wprowadź ręcznie określoną wartość koloru Hex.

Typ

• Wybierz predefiniowany typ statusu, który odpowiada temu statusowi. Typy statusów obejmują logikę interakcji z etapami wersjonowania procesu, sprawdzanie poprawności itp. Każdy typ statusu łączy określone zachowania na etapach wersjonowania.

  • "Szkic": Wybierz, jeśli ten status ma reprezentować wersje robocze modeli. W modelach ze statusem typu "Szkic" utrzymuje się, że obiekty wersjonowane są automatycznie obecne w najnowszej wersji lub wersji roboczej. Zawarte obiekty są aktualizowane, gdy pojawi się nowa wersja szkicu lub nowa zatwierdzona wersja modelu.

    Przykład

    Kiedy tworzysz nową wersję szkicu Procesu, nowy obiekt zastępuje oryginalny obiekt we wszystkich Mapach procesów które posiadają status "Szkic".

  • "Recenzja": Wybierz, jeśli status reprezentuje modele, które są obecnie recenzowane. W modelach ze statusem typu "Recenzja" zapewnione jest, że zawarte obiekty wersjonowane są automatycznie obecne w najnowszej wydanej wersji.

  • "Zaakceptowany": Wybierz, jeśli status reprezentuje zwolnione modele (zaakceptowane, aktualne itp.). W modelach ze stanem typu "Zaakceptowany" zapewniona jest automatyczna obecność zawartych obiektów w najnowszej wydanej wersji.

  • "Archiwalny": Wybierz, jeśli status ma zastosowanie do zarchiwizowanych modeli. Stan zawartych obiektów wersjonowanych nie zmienia się w modelach ze stanem typu "Archiwalny". Zarchiwizowane obiekty pozostają zarchiwizowane i nie są zastępowane przez nowe wersje.

Status jako grupa modeli

• Wybierz Reprezentuj status jako grupę modeli, aby modele przechodziły cyklicznie przez foldery z nazwą bieżącego statusu podczas wersjonowania. Wszystkie inne opcje w tym obszarze są nieaktywne, chyba że zaznaczysz to pole wyboru.

• Z listy Use model group of the referenced state można odwołać się do innego stanu. Modele o bieżącym statusie pojawią się teraz w grupie modeli statusu, do którego się odwołano.

• Kliknij opcję Niestandardowa nazwa grupy, aby określić niestandardową nazwę grupy modeli. Wprowadź nazwę specyficzną dla języka dla każdego języka obsługiwanego przez system ADONIS.

Przykład „Reprezentuj status jako grupę modeli”

Modele o statusie "W trakcie recenzji metodycznej" i "W trakcie recenzji biznesowej" powinny pojawić się w tej samej niestandardowej grupie modeli („W trakcie recenzji”). Aby to zrobić, wykonaj następujące kroki:

Status "W trakcie recenzji metodycznej"

• Aktywuj opcję Reprezentuj status jako grupę modeli.

• Nazwa grupy niestandardowej jest "W trakcie recenzji".

  "W trakcje recenzji biznesowej"

• Aktywuj opcję Reprezentuj status jako grupę modeli.

• Z listy Use model group of the referenced state wybierz status "W trakcie recenzji metodycznej".

Po dokończeniu tych ustawień wybierz stronę 3 z menu nawigacyjnego u góry, aby przejść do następnej strony kreatora konfiguracji mechanizmu wersjonowania modeli.

Konfiguracja ról

Trzecia strona kreatora konfiguracji mechanizmu wersjonowania modeli, przedstawia wszystkie role dostępne systemowe specyficzne dla mechanizmu wersjonowania (= role RWF lub role wersjonowania). Można edytować i tworzyć nowe role.

Wskazówka

Dodaj użytkowników do odpowiednich ról systemowych w zależności od ich zadań w procesie wersjonowania.

Dostępne są następujące opcje:

• Edycja roli: Po prawej stronie roli kliknij Więcej, a następnie kliknij Edytuj. Teraz możesz skonfigurować rolę.

• Usuwanie roli: Po prawej stronie roli kliknij Więcej, a następnie kliknij Usuń.

• Dodawanie roli: Kliknij Dodaj nową rolę. Teraz możesz skonfigurować rolę.

• Pozwalaj tworzyć nowe modele: Wybierz Pozwalaj tworzyć nowe modele, aby użytkownicy z określoną rolą mogli tworzyć modele tych typów modeli, dla których włączony jest mechanizm wersjonowania modeli. Należy pamiętać, że to ustawienie dotyczy tylko typów modeli, które podlegają pod mechanizm wersjonowania modeli i nie ma wpływu na inne typy modeli.

Edycja lub dodawanie roli

Po dodaniu lub edycji roli na stronie Konfigurowanie ról zostanie wyświetlony formularz. Można wyświetlać i edytować następujące dane:

Nazwa niezależna od języka

• Wprowadź nazwę niezależną od języka, która jednoznacznie identyfikuje rolę systemową.

Nazwy specyficzne dla języka

• Edytuj nazwy specyficzne dla języka dla wszystkich języków obsługiwanych przez system ADONIS. Nazwy te są widoczne w interfejsie użytkownika

Po dokończeniu tych ustawień wybierz stronę 4 z menu nawigacyjnego u góry, aby przejść do następnej strony kreatora konfiguracji mechanizmu wersjonowania modeli.

Konfiguracja uprawnień

Czwarta strona kreatora konfiguracji mechanizmu wersjonowania modeli, umożliwia ustawienie praw dostępu do modeli w zależności od roli systemowej i statusu.

Prawa dostępu do modeli

• Wybierz prawa dostępu do modeli dla każdego statusu z odpowiednich list rozwijanych.

Można zdefiniować prawa dostępu dla każdej roli wersjonowania oraz dla użytkowników bez roli („Wszyscy inni”)

Wskazówka

Użytkownicy bez roli wersjonowania nie powinni mieć dostępu do opcji zapisu modeli w ramach mechanizmu wersjonowania, ponieważ mogą jej użyć do edycji ustawień.

Dostępne są następujące typy dostępu:

• Odczyt: Użytkownik ma dostęp do tego elementu, ale nie może wprowadzać zmian.

• Zapis: Użytkownik może używać, modyfikować, zapisywać i usuwać element według własnego uznania.

• Odczyt modeli z opcją tłumaczenia: Użytkownik nie może modyfikować modelu pod względem struktury i rozmiaru, ale może przetłumaczyć istniejące wartości atrybutów na inne języki treści.

• Brak dostępu: Ten element nie jest dostępny dla użytkownika (jest dla niego niewidoczny na różnych listach i katalogach).

• Domyślne uprawnienia (dziedziczone): Obowiązują uprawnienia dla modeli ustawione na poziomie grup użytkowników lub bezpośrednio na poziomie użytkownika. Szczegółowe informacje można znaleźć w sekcji Zarządzanie uprawnieniami.

Po dokończeniu tych ustawień wybierz stronę 5 z menu u góry, aby przejść do następnej strony kreatora konfiguracji mechanizmu wersjonowania modeli.

Konfiguracja przejść

Piąta strona kreatora konfiguracji wersjonowania modeli zawiera listę wszystkich przejść w tym procesie. Dla każdego przejścia wyświetlany jest status źródłowy modelu przed przejściem i status docelowy modelu po przejściu. Przejścia można edytować i tworzyć nowe.

Dostępne są następujące opcje:

• Edycja przejścia: Po prawej stronie danego przejścia kliknij Więcej, a następnie kliknij Edytuj. Teraz możesz skonfigurować przejście.

• Usuwanie przejścia: Po prawej stronie danego przejścia kliknij Więcej, a następnie kliknij Usuń.

• Dodawanie przejścia: Kliknij Dodaj nowe przejście. Teraz możesz skonfigurować przejście.

• Zmiana kolejności przejść: Użyj ikony z trzema poziomymi liniami po lewej stronie przejścia, aby przeciągnąć ją w nowe miejsce.

Edycja lub dodawanie przejścia

Podczas edytowania istniejącego przejścia lub dodawania nowego otwiera się okno dialogowe zawierające następujące zakładki:

• Ustawienia ogólne

• Warunki

• Kontrole

• Akcje

• Powiadomienia

• Przypomnienia

• Głosowanie

Te karty zostały omówione bardziej szczegółowo w poniższych sekcjach.

Ustawienia ogólne

Zakładka Ustawienia ogólne zawiera następujące ustawienia:

• Edytuj nazwę niezależną od języka i nazwy specyficzne dla języka przejścia bezpośrednio w odpowiednich polach tekstowych.

• Wybierz, czy ADONIS ma utworzyć pozycję menu dla przejścia w interfejsie użytkownika.

• Po wykonaniu przejścia w systemie ADONIS, ikona statusu docelowego jest wyświetlana w menu i na kokpicie "Czytaj i eksploruj". Aby zastąpić ikonę statusu inną ikoną, należy zmienić ikonę (zastępuje ikonę statusu docelowego) bezpośrednio w odpowiednim polu tekstowym. Jeśli system ADONIS jest zainstalowany, można znaleźć pełną listę ikon, dodając /fonts/awesome/icon-index.html do adresu URL ADONIS, np. http://localhost:8000/ADONIS16_1/fonts/awesome/icon-index.html. Słowo kluczowe "axw-fa " (spacja po axw-fa) musi być dodane jako przedrostek do nazwy ikony.

Konfiguracja statusów

• Konfiguracja statusów przejścia:

  • Opcja Wybierz status źródłowy i status docelowy pozwala wybrać jeden lub więcej statusów źródłowych i docelowych.

  • Przejście początkowe oznacza, że status modelu, który nie ma statusu źródłowego, zmienia się na początkowy w mechanizmie wersjonowania modelu. np. "Szkic") po wykonaniu tego przejścia.

  • Przejście jest ważne w każdym statusie oznacza, że to przejście może zostać wykonane niezależnie od statusu źródłowego modelu docelowego.

Wskazówka

Gdy przejście jest skonfigurowane jako przejście początkowe, powiadomienia są wyłączone.

Wskazówka

Gdy przejście jest skonfigurowane tak, aby było ważne w każdym statusie, wszystkie akcje are są wyłączone i zresetowane z wyjątkiem:

• Ustawień historycznych

• Komunikatów o powodzeniu przejścia

Przejście systemowe

• W przypadku niektórych scenariuszy konieczne jest, aby przejścia odpowiadały określonemu typowi Każde przejście systemowe niesie ze sobą pewną logikę. Obecnie system ADONIS obsługuje następujące typy przejść systemowych:

  • Brak wpisu: To ustawienie jest wyłączone. Przejście nie jest przejściem systemowym.

  • Przypomnienie: Gdy ważność modelu powinna zostać ponownie sprawdzona, do odpowiednich użytkowników wysyłane są przypomnienia.

    Wskazówka

    Gdy przejście jest skonfigurowane jako Przypomnienie zakładka Przypomnienie zostanie włączona, umożliwiając dalszą konfigurację szczegółów przypomnienia.

  • Akceptacja: Po osiągnięciu daty "Ważne od" status modelu zmienia się na "Obowiązujący".

  • Nieważne: Po osiągnięciu daty "Ważne do" status modelu zmienia się na"Nieważny".

  • Głosowanie: Aktywuj to ustawienie, jeśli przejście ma odbywać się przez głosowanie.

    Wskazówka

    Gdy przejście jest skonfigurowane jako Głosowanie zakładka Głosowanie zostanie włączona, umożliwiając dalszą konfigurację procesu głosowania.

  • Przedłużenie: Aktywuj to ustawienie, jeśli przejście reprezentuje akcję przedłużenia (= przedłużenie okresu ważności).

    Wskazówka

    Gdy przejście jest skonfigurowane jako przejście systemowe Przedłużenie można zdefiniować różne działania , które w innym przypadku nie są dostępne.

Przejścia systemowe Przypomnienie, Akceptacja i Nieważne są wykonywane automatycznie bez interakcji użytkownika. Każdej nocy o godzinie 1:00 czasu lokalnego serwer aplikacji ADONIS sprawdza, czy modele spełniają określone warunki. Jeśli tak, wykonywane jest przejście systemowe.

Warunki

Zakładka Warunki zawiera następujące ustawienia:

Role RWF, które mogą wykonać to przejście

• Określa role systemowe, które mogą wykonywać to przejście.

Wskazówka

Na stronie Role systemowe można wybierać tylko spośród ról systemowych skonfigurowanych dla mechanizmu wersjonowania.

Wybór typu modelu

• Określa, dla których typów modeli to przejście jest włączone.

Wskazówka

Można wybierać tylko spośród typów modeli udostępnionych dla mechanizmu wersjonowania modelu w obszarze Wybór typu modelu na stronie Konfiguracja mapowania.

Osoby odpowiedzialne za proces, które mogą przeprowadzić przejście

• W tym obszarze można określić, że tylko osoby odpowiedzialne za proces mogą wykonać to przejście. Użytkownik musi mieć również odpowiednią rolę systemową.

Wskazówka

Można łączyć wiele warunków. Przejście może zostać wykonane tylko wtedy, gdy spełnione są wszystkie warunki (operator logiczny AND).

Kontrole

Zakładka Kontrole zawiera następujące ustawienia:

• Zaznacz pole wyboru Nie wykonuj żadnej akcji sprawdzania, aby pominąć wszystkie kontrole lub usuń ot zaznaczenie, aby można było zdefiniować różne kontrole, które mają zostać przeprowadzone przed wykonaniem przejścia.

• Zaznacz pole wyboru Nie zezwalaj na puste modele, jeśli wymagane jest, aby model zawierał co najmniej jeden obiekt przed wykonaniem przejścia, lub usuń to zaznaczenie, aby zezwolić na przejścia dla modeli pustych.

Odpowiedzialny za proces

• W tym obszarze można zdefiniować, że tylko modele z osobą odpowiedzialną przypisaną do procesu, zdefiniowaną w ich notatniku mogą przejść do statusu docelowego. Można również określić, czy osoba odpowiedzialna za proces ma być typu Użytkownik (powiązany obiekt Użytkownik), Rola (powiązany obiekt Rola) lub oba typy jednoczesnie.

• Jeśli opcja Ostrzegaj, jeśli przypisane role są dostępne do przypisania czytelnikom jest aktywna, system ADONIS wyświetla ostrzeżenie, gdy przejście jest wykonywane i spełniony jest następujący warunek: Obiekt Rola, który jest używany w mechanizmie wersjonowania modeli jako odpowiedzialny za proces, jest Możliwa do przypisania czytelnikom (atrybut obiektu w rozdziale Notatnika „Informacje ogólne”. Użytkownik nie może wykonać przejścia.

Relacje przychodzące

• Jeśli opcja Nie zezwalaj na relacje przychodzące jest aktywna, okno dialogowe zostanie wyświetlone, gdy przejście zostanie wykonane, a model zawiera relacje przychodzące. Przejście nie może zostać wykonane przez użytkownika.

• Jeśli opcja Informuj, czy istnieją relacje przychodzące jest aktywna, okno dialogowe zostanie wyświetlone, gdy przejście zostanie wykonane, a model zawiera relacje przychodzące. Przejście może zostać wykonane niezależnie przez użytkownika lub przerwane.

Relacje wychodzące

• Jeśli opcja Ostrzegaj, jeśli podrzędne modele nie są zatwierdzone jest aktywna, ostrzeżenie pojawia się, gdy przejście jest wykonywane i spełniony jest następujący warunek: Model zawiera co najmniej jeden Podproces, który odwołuje się do Diagramu procesu biznesowego, który nie został zatwierdzony. Przejście może zostać wykonane niezależnie przez użytkownika lub przerwane.

• Wybierz opcję Uwzględnij powiązane modele, aby modele, do których istnieją powiązania, również przeszły do statusu docelowego. Dzieje się tak np. w przypadku, gdy Diagram procesu biznesowego posiada powiązany podproces.

  Jeśli ta opcja jest aktywna, należy wybrać odpowiednią strategię obsługi konflików dla modeli powiązanych. Uwzględnij wszystkie lub żadne oznacza, że przejście zostanie wykonane tylko wtedy, gdy wszystkie powiązane modele, mają prawidłowy status dla przejścia. Include with best effort oznacza, że wszystkie modele powiązane, które nie mogą przejść do następnego statusu zostaną pominięte, a przejście będzie dozwolone dla pozostałych modeli. Dycyzja użytkownika pozwala użytkownikowi wybrać pomiędzy następującymi opcjami: Nie uwzględniaj powiązanych modeli, Uwzględniaj wszystkie lub żadne lub Include with best effort.

• Jeśli opcja Nie zezwalaj, jeśli okres ważności jest nieważny jest aktywna, przejście nie może zostać wykonane, jeśli koniec okresu ważności modelu jest w przeszłości.

• Jeśli opcja Nie zezwalaj, jeśli nie ma dostępu do grupy modeli docelowych jest aktywna, przejście może zostać wykonane tylko wtedy, gdy użytkownik ma dostęp do zapisu w grupie, w której model pojawi się po przejściu.

• Jeśli opcja Pokaż komunikat o powodzeniu dla kontroli jest aktywna, okno komunikatu zostanie wyświetlone po pomyślnym wykonaniu wszystkich kontroli.

Kontrole

• W obszarze Kontrole można skonfigurować, które kontrole są przeprowadzane, gdy modele są przesyłane do przeglądu. Ponadto można zdefiniować zachowanie, gdy kontrola wykaże, że modele nie są prawidłowe: przejście może nie zostać wykonane w ogóle (Zablokuj przejście) lub pojawi się tylko powiadomienie (Potwierdź przejście).

Akcje

Zakładka Akcje zawiera następujące ustawienia:

• Zaznacz pole wyboru Nie wykonuj żadnej akcji, aby pominąć wszystkie akcje lub usuń to zaznaczenie, aby można było zdefiniować różne akcje po wykonaniu przejścia.

• Można określić, czy po wykonaniu przejścia zwiększany jest pomniejszy numer wersji lub główny numer   wersji modelu.

Ustawienia historii

• Określ, czy użytkownik musi wprowadzić komentarz do zmiany podczas wykonywania przejścia. Ten komentarz jest przechowywany w Historii wersji modelu (atrybut rozdziału "Cykl życia" w notatniku modelu):

  • Brak wpisów w historii oznacza, że nie zostanie utworzony żaden wpis w historii wersji.

  • Opcjonalny komentarz użytkownika oznacza, że przejście zostanie wykonane niezależnie od tego, czy użytkownik wprowadzi komentarz, czy nie.

  • Obowiązkowy komentarz użytkownika oznacza, że przejście zostanie wykonane tylko wtedy, gdy użytkownik wprowadzi komentarz.

  • Twórz wpisy w historii automatycznie oznacza, że komentarz jest tworzony i zapisywany automatycznie w historii wersji modelu. Zdefiniuj zawartość wpisu historii za pomocą okna dialogowego pomocy technicznej, klikając Ustawienia historii....

Wskazówka

Ustawienia historii wpływ tylko wtedy, gdy funkcja Historii wersji została włączona i skonfigurowana na stronie Konfguracja mapowania. W przeciwnym razie komentarze nie mogą być przechowywane w Historii wersji modelu.

Przypisywanie odpowiedzialnego za proces

• Aby automatycznie przypisać użytkownika wykonującego to przejście jako odpowiedzialnego za proces, zaznacz pole wyboru Przypisz bieżącego użytkownika jako odpowiedzialnego za proces, a następnie wybierz odpowiedni atrybut.

  Przykład

  Gdy używana jest domyślna konfiguracja mechanizmu wersjonowania medeli, bieżący użytkownik jest automatycznie przypisywany jako “Analityk procesu/projektant” podczas tworzenia procesu (Przejście początkowe).

Wskazówka

Ustawienie Przypisz odpowiedzialny proces jest dostępne tylko wtedy, gdy przejście jest skonfigurowane jako Przejście początkowe w zakładce Ustawienia ogólne.

Wybór powiązanych przejść (np. w przypadku archiwizacji modeli w tle)

• Wybierz przejścia powiązane dla modelu lub dla modelu poprzedzającego. Ta funkcjonalność przydaje się w sytuacji, gdy trzeba zarchiwizować poprzednią wersję modelu w tle .

Nowa wersja

• Wybierz, czy tworzona jest nowa wersja modelu. Ta kopia oryginalnego modelu może być np. dostosowana i wydana później z kolejnym numerem wersji.

Daty ważności i przedłużenie

• Zaznacz pole wyboru Ustaw daty ważności, aby ustawić okres ważności, gdy przejście jest wykonywane:

  • Model jest ważny natychmiast, data ("Ważny od").

  • Zaznacz pole wyboru Zastąp istniejącą datę rozpoczęcia ważności bieżącą datą, aby jawnie ustawić zaakceptowany model jako ważny w momencie wykonania tego przejścia. Pozwala to użytkownikom na zmianę statusu modelu, który w przeciwnym razie utknąłby w statusie "Zaakceptowany" czekając na nadejście zaplanowanej daty "Wazny od". Domyślnie ta opcja jest aktywna tylko dla specjalnego przejścia Ustaw ważny.

  • Zaznacz pole wyboru Ustaw datę ważności na koniec miesiąca, aby określić, że okres ważności zawsze kończy się ostatniego dnia miesiąca.

  • Domyślnie model pozostaje ważny przez 12 miesięcy od zaakceptowania ("Ważny do"). Ustawienie to można dostosować w polu Czas trwania okresu ważności (miesiące).

  • "Data przeglądu" (atrybut modelu w rozdziale Cykl życia) wskazuje odpowiedzialnemu użytkownikowi (użytkownikom), kiedy należy ponownie sprawdzić ważność modelu. W polu Data przeglądu (miesiące przed datą zakończenia ważności) wybierz, ile miesięcy przed końcem okresu ważności zostanie osiągnięta ta data.

  Okres ważności nie wpływa na mechanizm wersjonowania modeli, gdy mechanizm przedłużania ważności modeli jest nieaktywny. Na przykład, żadne automatyczne przypomnienia nie są wysyłane, zanim model stanie się nieaktualny etc.

• Zaznacz pole wyboru Przedłuż, aby przedłużyć ważność, gdy przejście zostanie wykonane:

  • Okres ważności jest domyślnie przedłużany o 12 miesięcy (data "Ważny do"). Ustawienie to można dostosować w polu Czas trwania okresu ważności (miesiące).

Wskazówka

Dwie ostatnie opcje w tym obszarze, Przedłuż oraz Czas trwania okresu ważności (miesiące), są dostępne tylko wtedy, gdy przejście zostało skonfigurowane jako przejście systemowe Przedłuż na karcie Informacje ogólne.

• Wybierz, jeśli przychodzące powiązania z poprzedzającym modelem są przenoszone do nowej wersji modelu.

• Wybierz, czy zerwać wychodzące relacje modelu docelowego. Ta funkcja jest ważna np. podczas archiwizacji modeli. Przyjmując perspektywę innego modelu można upewnić się, że nie będzie on zawierał relacji przychodzących z modelu zarchiwizowanego.

• Jeśli opcja Zresetuj sprawdzanie ToDos jest aktywna, wszystkie ToDos są przywracane do stanu niekompletny po wykonaniu przejścia.

• Jeśli opcja Pokaż komunikat o powodzeniu przejścia jest aktywna, okno komunikatu zostanie wyświetlone, gdy wszystkie akcje zostaną wykonane pomyślnie.

Powiadomienia

Wskazówka

Karta Powiadomienia NIE jest dostępna, gdy przejście jest skonfigurowane jako przejście początkowe na karcie Ustawienia ogólne.

Zakładka Powiadomienia składa się z następujących ustawień:

Wysyłanie zadań

• Określ czy system ADONIS automatycznie wysyła zadania po przejściu. Zadania mogą być wysyłane w celu powiadomienia osób odpowiedzialnych za proces oraz ról RWF, które są odpowiedzialne za wykonanie następnego przejścia w mechnizmie wersjonowania.

Wysyłanie wiadomości email

• Określ czy system ADONIS automatycznie wysyła wiadomości e-mail po przejściu (Do, DW lub UDW). Wybierz jedną lub więcej z poniższych opcji:

  • Wyślij wiadomości e-mail, aby powiadomić osoby odpowiedzialne za proces.

    Wskazówka

    Odpowiedzialność za proces może być oparta o użytkownika (powiązany obiekt Użytkownik) lub oparty o rolę (powiązany obiekt Rola). Jeśli odpowiedzialność jest zdefiniowana za pomocą Roli, wiadomości e-mail są wysyłane do wszystkich użytkowników z przypisaną tą Rolą.

  • Wysyłaj wiadomości e-mail w celu powiadamiania ról RWF, które są odpowiedzialne za wykonanie następnego przejścia w mechnizmie wersjonowania.

  • Zdefiniuj, czy wiadomości e-mail są wysyłane ad hoc i tym samym pozwól użytkownikowi systemu ADONIS samodzielnie wybrać odbiorców.

  • Wysyłaj wiadomości email do wstępnie zdefiniowanej listy użytkowników, którą można przygotować za pomocą okna dialogowego pomocy technicznej, klikając przycisk Dodaj.

  • Wysyłaj wiadomości e-mail do określonych odbiorców. Wprowadź adresy e-mail odbiorców w polach Wyślij do, Uwzględnij jako DW oraz Uwzględnij jako UDW. Oddziel wiele wpisów średnikiem.

Wskazówka

Szczegółowe informacje na temat wpływu odbiorców na powiadomienia e-mail można znaleźć w sekcji Wpływ odbiorców na powiadomienia e-mail dla mechanizmu wersjonowania.

Konfiguracja wysyłania wiadomości e-mail

• Treść wiadomości e-mail można zdefiniować w oknie dialogowym pomocy technicznej, klikając Tekst wiadomości e-mail... oraz Temat wiadomości e-mail.... W przeciwnym razie zostanie wysłana wstępnie skonfigurowana wiadomość e-mail.

• Użyj zwykłego tekstu lub kodu HTML z wbudowanym CSS.

• Możesz użyć następujących symboli zastępczych, które zostaną zastąpione rzeczywistymi danymi podczas wysyłania wiadomości e-mail:

  • %VERSIONHISTORY%: Atrybut Historia wersji.

  • %MODELNAME%: Nazwa modelu.

  • %STATE%: Status modelu.

  • %URL%: Adres URL do otwarcia modelu.

  • %SENDER%: Nazwa użytkownika, który wykonał przejście.

  • %NAME%: Imię odbiorcy wiadomości e-mail.

  • %LASTNAME%: Nazwisko odbiorcy wiadomości e-mail.

  • %VALID_FROM%: Atrybut Ważny od.

  • %VALID_UNTIL%: Atrybut Ważny do.

  • %RESUBMISSION_DATE%: Atrybut Data przeglądu.

Wskazówka

Aby możliwe było wysyłanie powiadomień e-mail, należy poprawnie skonfigurować ustawienia poczty e-mail oraz podstawowy adres URL.

Wskazówka

Zadania i wiadomości e-mail mogą być automatycznie wysyłane do osób odpowiedzialnych za proces tylko wtedy, gdy funkcja osoba odpowiedzialna za proces została aktywowana na stronie Konfguracja mapowania.

Wskazówka

System ADONIS nie będzie wysyłać zadań lub wiadomości e-mail do członków roli systemowej Administrator. Ma to na celu uniknięcie wysyłania niepożądanych wiadomości do tych użytkowników. Administratorzy nie mają predefiniowanego obszaru odpowiedzialności w mechanizme wersjonowania. Są oni odpowiedzialni za utrzymanie całego akceptowanego procesu.

Przypomnienia

Wskazówka

Zakładka Przypomnienia jest dostępna TYLKO wtedy, gdy przejście zostało skonfigurowane jako przejście systemowe Przypomnienie na karcie Ustawienia ogólne.

Karta Przypomnienia zawiera następujące ustawienia:

• Zaznacz pole wyboru Wyślij przypomnienie, aby wysłać przypomnienie do odpowiedzialnego użytkownika (odpowiedzialnych użytkowników), gdy należy ponownie sprawdzić ważność modelu:

  • W polu Data referencyjna wybierz, czy przypomnienie ma być wysyłane "Na przedłużenie", przed datą "Ważny do" po dacie "Ważny do" lub po dacie "Zmiana statusu".

  • W obszarze Miesiące/Dni wybierz liczbę Miesięcy lub Dni dni przed/po Dacie referencyjnej ma zostać wysłane przypomnienie. Na przykład, jeśli wybrano "Po zmianie statusu" jako Data referencyjna i 7 dni jako interwał, przypomnienie zostanie wysłane 7 dni po zmianie statusu modelu. Ta opcja nie jest dostępna, gdy przypomnienie jest wysyłane "Po ponownym przesłaniu".

  • Z listy Interwał wybierz interwał wysyłania przypomnień.

  • W polu Występowanie wybierz liczbę wysyłanych przypomnień.

Głosowanie

Wskazówka

Zakładka Głosowanie jest dostępna TYLKO wtedy, gdy przejście zostało skonfigurowane jako przejście systemowe Głosowanie na karcie Ustawienia ogólne.

Zakładka Głosowanie zawiera następujące ustawienia:

• Zaznacz pole wyboru Aktywny, aby zainicjować proces głosowania w modelu przed wykonaniem przejścia. Wszystkie inne opcje w obszarze Głosowanie są nieaktywne, chyba że zostanie zaznaczone to pole wyboru.

• Z listy Odpowiedzialny za głosujących wybierz osoby odpowiedzialne, które mogą głosować. Wszyscy Użytkownicy lub Role, do których odwołanie znajduje się w notatniku modelu w wybranej relacji, mogą oddawać swoje głosy.

  Info

  Tylko jeden użytkownik przypisany do roli może głosować za jeden obiekt Rola.

• Kliknij przycisk Zdefiniuj pytanie do głosowania, aby określić tekst, który wyświetli się, gdy głosujący są proszeni o głosowanie na model. Wprowadź tekst dla każdego języka obsługiwanego przez system ADONIS. W przeciwnym razie system ADONIS wyświetli wstępnie skonfigurowany tekst.

• Aby określić, że użytkownicy muszą dodać komentarz, gdy głosują za pomocą opcji Tak lub Nie, zaznacz pole wyboru Aktywny obowiązkowy komentarz, jeśli użytkownik głosował a następnie zaznacz odpowiednie pola wyboru. Ten komentarz jest przechowywany w historii wersji modelu (atrybut w rozdziale Notatnik „Cykl życia”).

• W obszarze Zdefiniuj następne przejścia wybierz przejścia po głosowaniu.

  • Z listy Przejście w przypadku negatywnego wyniku głosowania wybierz przejście, jeśli głosowanie się nie powiedzie.

  • Z listy Przejście w przypadku pozytywnego wyniku głosowania wybierz przejście, jeśli głosowanie zakończy się sukcesem.

  • W przypadku obu tych opcji zaznacz pole wyboru Rozpocznij automatycznie, aby przejście następcze było automatycznie wykonywane po głosowaniu.

    Wskazówka

    W przypadku dezaktywacji Automatycznego uruchamiania, przejście następne musi zostać wykonane ręcznie. W takim przypadku dostępne będą oba kolejne przejścia (...negatywny wynik głosowania i ...pozytywny wynik głosowania).

• W obszarze Przejście dostępne podczas trwania głosowania wybierz, które przejścia mogą zostać wykonane w celu przerwania procesu głosowania. Przejścia te muszą mieć ten sam status źródłowy co przejście głosowania.

• W obszarze Strategia głosowania można zdefiniować, kiedy proces głosowania zostanie zakończony:

  • Otrzymano wszystkie głosy oznacza, że wszyscy głosujący muszą zagłosować.

  • Osiągnięto próg oznacza, że musi zostać zebrany minimalny procent pozytywnych głosów. Głosowanie kończy się również, gdy zbyt wielu głosujących zagłosowało negatywnie i głosowanie nie może już zakończyć się sukcesem. Minimalny procent można określić w polu Próg (minimalny procent pozytywnych głosów) (%) poniżej.

• W polu Próg (minimalny procent głosów pozytywnych) (%) należy określić minimalny odsetek głosów pozytywnych koniecznych do pomyślnego zakończenia głosowania. Jeśli wybrano opcję Osiągnięto próg, głosowanie zakończy się po przekroczeniu progu.

Konfiguracja głosowania

Procesy głosowania mogą być wykorzystywane w zaawansowanych scenariuszach wersjonowania. Zazwyczaj grupa osób decyduje o tym, czy model zostanie zaakceptowany. Gdy używana jest domyślna konfiguracja mechanizmu wersjonowania modelu, funkcja ta jest wyłączona.

W systemie ADONIS, proces głosowania jest reprezentowany przez przejście. Po zakończeniu głosowania mogą zostać wykonane różne przejścia w zależności od tego, czy wynik głosowania był pozytywny czy negatywny (np. Odrzuć lub Akceptuj). Można skonfigurować wiele procesów głosowania w ramach mechanizmu wersjonowania modelu.

Info

Dla każdego statusu docelowego można skonfigurować tylko jeden proces głosowania.

Warianty konfiguracji

W zależności od używanej konfiguracji mechanizmu wersjonowania, konieczne są różne kroki w celu skonfigurowania głosowania. Możliwe są następujące warianty:

• (Szybko) Aktywuj Głosowanie dla wersjonowania lub:

• Skonfiguruj głosowanie dla dowolnego przejścia (od podstaw)

Aktywacja głosowania dla mechanizmu wersjonowania

Czy używasz domyślnej konfiguracji mechanizmu wersjonowania modelu? W takim przypadku można aktywować wstępnie skonfigurowany proces głosowania na modele przed ich akceptacją. W tym celu:

1. Otwórz stronę Konfiguracja przejścia.

2. Otwórz do edycji przejście Głosuj za akceptacją.

3. Przejdź do zakładki Akcje.

4. W obszarze Głosowanie zaznacz pole wyboru Aktywne, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

5. Kliknij Zapisz.

Proces głosowania jest aktywowany i gotowy do użycia. Wszyscy użytkownicy lub role, do których odwołuje się notatnik modelu jako menedżerowie procesów, mogą oddawać swoje głosy.

Info

Tylko jeden użytkownik przypisany do roli może głosować za jeden obiekt Rola.

Po otrzymaniu wszystkich głosów głosowanie się kończy. Właściciel procesu może następnie ręcznie wykonać przejście następne (Odrzuć lub Akceptuj na podstawie wyniku).

Konfiguracja głosowania dla dowolnego przejścia

Poniższe kroki są niezbędne do skonfigurowania głosowania dla określonego przejścia:

1. Mapowanie modelu relacji, który będzie reprezentował głosujących

2. Utwórz przejście - ustawienia ogólne

3. Utwórz przejście - warunki

4. Utwórz przejście - akcje

Mapa relacji, która będzie reprezentować głosujących

W celu zmapowania relacji, która będzie reprezentować głosujących:

1. Otwórz stronę Konfiguracja mapowania.

2. W obszarze Funkcjonalność odpowiedzialna za proces zaznacz pole wyboru Aktywne.

3. Upewnij się, że relacja reprezentująca głosujących jest zdefiniowana w tym miejscu. Można użyć atrybutu Właściciel procesu, Menadżer procesu lub Analityk procesu/projektant lub zdefiniować dodatkowy atrybut.

Utwórz przejście — Ustawienia ogólne

Aby utworzyć przejście reprezentujące proces głosowania i skonfigurować ustawienia ogólne:

1. Otwórz stronę Konfiguracja przejścia.

2. Kliknij przycisk Dodaj nowe przejście.

3. W polu Nazwa niezależna od języka wpisz nazwę przejścia. Ta niezależna od języka nazwa jednoznacznie identyfikuje przejście.

4. W polach tekstowych specyficznych dla języka wpisz nazwę dla każdego języka obsługiwanego przez system ADONIS. Te nazwy są widoczne w interfejsie użytkownika.

5. Zaznacz pole wyboru Utwórz element menu.

6. W obszarze Konfiguracja statusów   zmień zarówno status źródłowy, jak i status docelowy, w którym uruchamiany jest proces głosowania.

   Przykład

   Chcesz skonfigurować proces głosowania na zaakceptowanych modelach przed ich archiwizacją. Zmień status źródłowy i status docelowy na Zaakceptowany.

7. W obszarze Przejście systemowe wybierz z listy opcję Głosuj.

Tworzenie przejścia - warunki

Aby skonfigurować warunki dla procesu głosowania:

1. Przejdź do zakładki Warunki.

2. W obszarze Role RWF, które mogą wykonywać to przejście zdefiniuj role systemowe, które mogą wykonywać to przejście. Głosujący muszą mieć przypisaną co najmniej jedną z tych ról systemowych.

3. W obszarze Wybór modelu zdefiniuj, dla których typów modeli to przejście jest włączone.

4. W obszarze Osoby odpowiedzialne za proces, które mogą wykonać przejście zaznacz pole wyboru Aktywne, a następnie wybierz relację reprezentującą głosujących.

Utwórz przejście — Akcje

Aby skonfigurować akcje dla procesu głosowania:

1. Przejdź do zakładki Akcje.

2. W obszarze Głosowanie zaznacz pole wyboru Aktywne.

3. Z listy Odpowiedzialny za głosujących wybierz relację reprezentującą głosujących. Wszyscy Użytkownicy lub Role, do których odwołanie znajduje się w notatniku modelu w wybranej relacji, mogą oddawać swoje głosy.

   Info

   Tylko jeden użytkownik przypisany do roli może głosować za jeden obiekt Rola.

4. Z listy Przejście w przypadku negatywnego wyniku głosowania wybierz, które przejście może zostać wykonane, jeśli głosowanie się nie powiedzie.

   Przykład

   Chcesz skonfigurować proces głosowania na zaakceptowanych modelach przed ich archiwizacją. Zmień opcję Przejście w przypadku negatywnego wyniku głosowania na Nie wybrano przejścia (= model pozostaje w statusie Zaakceptowany).

5. Z listy Przejście w przypadku pozytywnego wyniku głosowania wybierz, które przejście może zostać wykonane, jeśli głosowanie się powiedzie, a następnie kliknij przycisk OK

   Przykład

   Chcesz skonfigurować proces głosowania na zaakceptowanych modelach przed ich archiwizacją. Zmień opcję Przejście w przypadku pozytywnego wyniku głosowania na Zarchiwizowany.

6. Kliknij Zapisz, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

Proces głosowania jest aktywowany i gotowy do użycia.

Wskazówka

Inne ustawienia są opcjonalne (można użyć konfiguracji domyślnej). Na przykład możesz określić, że przejście następne jest uruchamiane automatycznie po zakończeniu głosowania itp.

Konfiguracja przypisywania określonych recenzentów metodycznych

Domyślnie wszyscy użytkownicy z rolą systemową „Recenzent (metodyczny)” mogą wykonywać przeglądy metodyczne wszystkich modeli. Atrybut Recenzent metodyczny umożliwia lepsze przypisywanie odpowiedzialności recenzenta. Umożliwia on przypisanie określonych recenzentów metodycznych do modeli, jeśli konfiguracja mechanizmu wersjonowania modelu zostanie odpowiednio dostosowana.

Aby skonfigurować przypisanie określonych recenzentów metodycznych, należy wykonać następujące kroki:

1. Dostosuj przejście "Prześlij do recenzji metodycznej"

2. Dostosuj przejście "Prześlij do recenzji biznesowej"

3. Ostatnie kroki

Wskazówka

Opisana tutaj procedura jest ważna tylko wtedy, gdy używana jest domyślna konfiguracja mechanizmu wersjonowania modelu. Jeśli używana jest inna konfiguracja, wymagane kroki zależą od ustawień przejść mechanizmu wersjonowania.

Dostosuj przejście "Prześlij do recenzji metodycznej"

W celu dostosowania przejścia "Prześlij do recenzji metodycznej":

1. Otwórz stronę Konfiguracja przejścia.

2. Otwórz do edycji przejście Prześlij do recenzji metodycznej.

3. Przejdź do zakładki Kontrole.

4. W obszarze Odpowiedzialny za proces zaznacz pole wyboru Recenzent metodyczny, a następnie kliknij Oba.

5. Przejdź do karty Powiadomienia.

6. W obszarze Wyślij zadania wykonaj następujące czynności:

   • Zaznacz pole wyboru Wyślij zadania do odpowiedzialnego za proces, a następnie zaznacz pole wyboru Recenzent metodyczny.

   • Wyczyść pole wyboru Wyślij zadania do ról RWF.

7. W obszarze Wyślij wiadomości e-mail wykonaj następujące czynności:

   • Zaznacz pole wyboru Wyślij wiadomości email do odpowiedzialnych za proces, a następnie zaznacz pole wyboru Recenzent metodyczny.

   • Wyczyść pole wyboru Wyślij wiadomości e-mail do ról RWF.

8. Kliknij Zapisz.

Dostosuj przejście "Prześlij do recenzji biznesowej"

Aby dostosować przejście "Prześlij do recenzji biznesowej":

1. Pozostając na stronie Konfiguracja przejść otwórz przejście Prześlij do recenzji biznesowej do edycji.

2. Przejdź do zakładki Warunki.

3. W obszarze Osoby odpowiedzialne za proces, które mogą wykonać przejście zaznacz pole wyboru Aktywne, a następnie zaznacz pole wyboru Recenzent metodyczny.

4. Kliknij Zapisz, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

Ostatnie kroki

Wykonaj następujące kroki końcowe:

• Uruchom ponownie serwer aplikacji systemu ADONIS.

Przypisanie określonych recenzentów metodycznych zostało aktywowane i jest gotowe do użycia.

Konfiguracja przedłużenia

Gdy mechanizm przedłużenia ważności jest wykorzystywany, modelujący może ustawić datę, od której model będzie ważny po jego akceptacji. Domyślnie model jest ważny przez rok od jego akceptacji Zanim model stanie się nieaktualny, do odpowiedzialnych użytkowników zostanie wysłane przypomnienie. Recenzent może następnie przedłużyć ważność modelu. Jeśli recenzent zażąda zmian, modelujący może utworzyć nową wersję roboczą w celu poprawy modelu W przeciwnym wypadku model może zostać zarchiwizowany.

Wskazówka

Gdy mechanizm przedłużania jest włączony, każdej nocy o godzinie 1:00 czasu lokalnego, ważność wszystkich wersji modeli jest automatycznie sprawdzana na serwerze aplikacji systemu ADONIS. Sprawdzenie ważności ma dwa skutki:

• Po osiągnięciu daty "Ważny od" status modeli wersjonowanych zmienia się na "Ważny".

• Po osiągnięciu daty "Ważny do" status modeli wersjonowanych zmienia się na "Nieważny".

Warianty konfiguracji

W zależności od używanej konfiguracji mechanizmu wersjonowania, do korzystania z mechanizmu przedłużania konieczne są różne kroki. Możliwe są następujące warianty:

• Domyślna konfiguracja mechanizmu wersjonowania lub:

• Dostosowana domyślna konfiguracja mechanizmu wersjonowania lub:

• Niestandardowa konfiguracja mechanizmu wersjonowania

Domyślna konfiguracja mechanizmu wersjonowania

Aby użyć mechanizmu przedłużania, gdy używana jest domyślna konfiguracja mechanizmu wersjonowania:

1. Zaimportuj rozszerzoną konfigurację mechanizmu wersjonowania, która zawiera konfigurację przedłużania(Importuj ustawienia komponentu). Odpowiedni plik ADONIS 16.1 - RWF Standard config (incl. prolongation mechanism).axs można znaleźć w folderze “04 Sample Data\Component Settings“ w pakiecie instalacyjnym. Zastąp istniejącą konfigurację zawartością pliku importu.

2. Uruchom ponownie serwer aplikacji systemu ADONIS.

Mechanizm przedłużania jest aktywowany i gotowy do użycia.

Dostosowana domyślna konfiguracja mechanizmu wersjonowania

Czy używasz domyślnej konfiguracji, która została dostosowana (dodatkowe statusy lub role systemowe itp.)? Aby skorzystać z mechanizmu przedłużania, należy wykonać następujące kroki:

1. Aktywuj mechanizm przedłużania

2. Dostosuj statusy źródłowe istniejących przejść

3. Dostosuj przejście "Akceptacja"

4. Dostosuj przejście "Ustaw ważność"

5. Ostatnie kroki

Aktywacja mechanizmu przedłużania

Aby aktywować mechanizm przedłużania:

1. Otwórz stronę Konfiguracja mapowania.

2. W obszarze Konfiguracja przedłużania zaznacz pole wyboru Aktywne.

Pozostałe ustawienia w tym obszarze są opcjonalne (można użyć konfiguracji domyślnej).

Dostosowywanie statusów źródłowych istniejących przejść

Aby dostosować statusy źródłowe istniejących przejść:

1. Otwórz stronę Konfiguracja przejść, a następnie otwórz przejście Nowa wersja szkicu do edycji.

2. Na karcie Ustawienia ogólne usuń status źródłowy Zaakceptowany, a następnie kliknij przyciskZapisz.

3. Powtórz kroki 1-2 dla przejść Archiwalny i Archiwalny model (system).

Dostosuj przejście "Zaakceptowany"

Aby dostosować przejście "Zaakceptowany":

1. Pozostając na stronie Konfiguracja przejść otwórz przejście Akceptuj do edycji.

2. Przejdź do zakładki Akcje.

3. Na liście Przejście modelu zmień przejście z Nie wybrano przejścia na ustaw jako ważny dnia. Status docelowy modelu zostanie automatycznie zmieniony z Zaakceptowany na Aktualny po osiągnięciu daty "Ważny od".

4. Na liście Przejście dla modelu poprzedzającego model zmień przejście z Archiwalny model (system) na Nie wybrano przejścia.

5. Wyczyść pole wyboru Przenieś odniesienia z poprzedniego modelu, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

Dostosuj przejście "Ustaw ważność"

Aby dostosować przejście "Ustaw ważność":

1. Pozostając na stronie Konfiguracja przejść otwórz przejście Ustaw ważność do edycji.

2. Na karcie Ustawienia ogólne zaznacz pole wyboru Utwórz element menu.

3. Kliknij Zapisz, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

Ostatnie kroki

Wykonaj następujące kroki końcowe:

• Uruchom ponownie serwer aplikacji systemu ADONIS.

Mechanizm przedłużania jest aktywowany i gotowy do użycia.

Niestandardowa konfiguracja mechanizmu wersjonowania

Jeśli korzystasz z niestandardowej konfiguracji, wymagane kroki w celu aktywacji mechanizmu przedłużania zależą od ustawień przejść mechanizmu wersjonowania.

Wskazówka

Pełny opis wszystkich możliwości konfiguracji wykracza poza zakres niniejszego podręcznika. Prosimy o kontakt z konsultantem ADONIS. Dzięki wsparciu konsultanów BOC możesz uzyskać instrukcje, jak uzyskać pożądaną konfigurację mechanizmu wersjonowania, która obejmuje mechanizm przedłużania.

Konfiguracja uprawnień użytkownika dla mechanizmu wersjonowania modelu

W tej sekcji opisano ustawienia uprawnień dla dwóch typowych scenariuszy korzystania z mechanizmu wersjonowania modelu.

• Globalne ustawienia uprawnień: Jeden zestaw uprawnień jest stosowany w całej organizacji

• Ustawienia uprawnień dla jednostek biznesowych: Uprawnienia różnią się w zależności od jednostki biznesowej lub działu

Wskazówka

Wszystkie opisy w tej sekcji odnoszą się do domyślnej konfiguracji mechanizmu wersjonowania modelu modelu Jeśli używasz innej konfiguracji, dostosuj ustawienia uprawnień analogicznie do ustawień opisanych tutaj.

Globalne ustawienia uprawnień

Jeden zestaw uprawnień jest stosowany w całej organizacji (i jej jednostkach biznesowych). Ten scenariusz często dotyczy mniejszych i/lub centralnie zarządzanych organizacji.

Opis scenariusza

• Tylko Modelujący mogą tworzyć nowe modele lub nowe wersje zaakceptowanych modeli.

Wskazówka

Dotyczy to tylko typów modeli skonfigurowanych do użycia w mechnizme wersjonowania modelu. Użycie innych typów modeli nie jest ograniczone

• Modelujący mają dostęp do zapisu modeli w stanie Szkic we wszystkich jednostkach biznesowych.

• Modele, które nie znajdują się w stanie Szkic są tylko do odczytu dla wszystkich użytkowników z przypisaną rolą wersjonowania.

• Recenzenci mogą przeglądać przesłane modele we wszystkich jednostkach biznesowych.

• Czytelnicy mają dostęp do odczytu modeli we wszystkich jednostkach biznesowych. W Portalu organizacji, Czytelnicy mają dostęp tylko do zaakceptowanych modeli.

Procedura dla ustanawiania niezbędnych uprawnień

• Poszczególne jednostki biznesowe są reprezentowane przez grupy modeli.

• Dodaj użytkowników do odpowiednich ról systemowych w zależności od ich zadań w procesie wersjonowania. Czytelnicy nie mają uprawnień do ról wersjonowania.

• Dodaj użytkowników do następujących grup użytkowników:

  • Przypisz Modelujących do grupy użytkowników, która zapewnia dostęp do zapisu do wszystkich grup modeli, które zawierają modele w stanie Szkic. Jest to wymagane, aby Modelujący mogli tworzyć nowe wersje robocze modeli.

  • Przypisz Czytelników do grupy użytkowników, która zapewnia dostęp do odczytu tylko do wszystkich grup modeli.

Ustawienia uprawnień dla jednostek biznesowych

Różne zestawy uprawnień są przypisywane w zależności od obszaru odpowiedzialności użytkownika i jednostki biznesowej w organizacji. Ten scenariusz dotyczy większych i/lub zdecentralizowanych organizacji.

Opis scenariusza

• Tylko Modelujący mogą tworzyć nowe modele lub nowe wersje zaakceptowanych modeli.

Wskazówka

Dotyczy to typów modeli skonfigurowanych do użycia w mechanizmie wersjonowania modelu. Użycie innych typów modeli nie jest ograniczone

• Modelujący mają dostęp do zapisu modeli do wersji Szkic tylko w swojej jednostce biznesowej. Nie mają dostępu do zapisu modeli w innych jednostkach biznesowych.

Przykład

Modelujący A może tworzyć modele w "BU1". Ma on tylko dostęp do odczytu modeli w "BU2" i nie ma dostępu do modeli w „BU3”.

• Modele, które nie znajdują się w statusie Szkic, są do odczytu dla wszystkich użytkowników.

• Recenzenci mogą przeglądać przesłane modele we wszystkich jednostkach biznesowych.

• Czytelnicy mają dostęp do odczytu modeli we wszystkich jednostkach biznesowych. W Portalu organizacji, Czytelnicy mają dostęp tylko do zaakceptowanych modeli.

• Niektórzy Czytelnicy (lub grupy czytelników) mogą nie mieć dostępu do wszystkich zaakceptowanych modeli, a tylko do niektórych jednostek biznesowych.

Procedura dla ustanawiania niezbędnych uprawnień

• Poszczególne jednostki biznesowe są reprezentowane przez grupy modeli.

• Dodaj użytkowników do odpowiednich ról systemowych w zależności od ich zadań w procesie wersjonowania. Czytelnicy nie mają uprawnień do ról wersjonowania.

• Dodaj użytkowników do następujących grup użytkowników:

  • Przypisz Modelujących do grupy użytkowników, która zapewnia dostęp do zapisu do wszystkich grup modeli, które zawierają modele o statusie Szkic. Jest to wymagane, aby Modelujący mogli tworzyć nowe wersje robocze modeli.

  • Przypisz Czytelników do grupy użytkowników, która zapewnia dostęp do odczytu tylko do wszystkich grup modeli. W razie potrzeby ogranicz uprawnienia i nie przyznawaj dostępu do określonych grup modeli.

Portal organizacji

Wskazówka

Od wersji 15.0 systemu ADONIS, Portal Organizacji nie jest dłużej dostępny dla nowych klientów. Istniejący klienci posiadający licencje, które obejmują Portal Organizacji, mogą nadal z niego korzystać.

Portal organizacji daje pracownikom organizacji łatwy i intuicyjny dostęp do modeli w bazie danych systemu ADONIS. Portal organizacji nie zawiera spersonalizowanych pulpitów nawigacyjnych i innych złożonych funkcji. Dostęp do Portalu organizacji nie wymaga konta użytkownika.

Wskazówka

Portal organizacji służy tylko do odczytu. Użytkownicy nie mają uprawnień do edycji zawartości repozytorium (dotyczy to wszystkich modeli, obiektów i ich powiązań).

Konfiguracja dostępu do portalu organizacji

Aby skonfigurować dostęp do portalu organizacji, należy przygotować co najmniej jedno konto użytkownika z odpowiednią rolą systemową. Poniższe kroki są niezbędne do ustawienia domyślnej konfiguracji:

1. Utwórz następującą grupę użytkowników najwyższego poziomu:

   • Czytelnik

2. Edytuj prawa dostępu grupy użytkowników „Reader” dla następujących grup na najwyższym poziomie, tuż poniżej grup głównych:

   • Dostęp do odczytu do grupy modeli "Modele"

   • Dostęp do odczytu do grupy obiektów "Obiekty"

3. Utwórz następujące konto użytkownika i dodaj je do nowo utworzonej grupy użytkowników:

   • Nazwa użytkownika: Czytelnik, oraz wybrane przez siebie hasło. Aktywuj Zaufane logowanie and assign the current standard repository to the user.

4. Przypisz następującą wstępnie skonfigurowaną rolę systemową do nowo utworzonej grupy użytkowników:

   • Portal organizacji

5. Domyślnie rola systemowa „Portal organizacji” ma dostęp tylko do następujących modułów:

   • BPMS Portal organizacji

Wskazówka

Powyższe ustawienia stanowią minimalną konfigurację. Do roli systemowej „Portal organizacji” można przypisać dodatkowe moduły. Należy jednak pamiętać, że jeśli użytkownik ma dostęp do większej liczby funkcji za pośrednictwem dodatkowych modułów, złożoność Portalu Organizacji jako całości wzrasta.

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Konfiguracja portalu organizacji

Aby skonfigurować portal organizacji:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Portal Organizacji > Ustawienia ogólne.

Kreator konfiguracji portalu organizacji składa się z 2 stron:

1. Ustawienia ogólne

2. Konfiguracja modelu początkowego

Strony te zostały omówione bardziej szczegółowo w poniższych sekcjach.

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Ustawienia ogólne

Pierwsza strona kreatora konfiguracji portalu organizacji umożliwia przyznanie lub odmowę anonimowego dostępu do portalu organizacji. i wybranie, które statusy modelu powinny być widoczne..

Konfiguracja dostępu

Dostępne są następujące opcje:

• Zezwalaj na dostęp anonimowy: Wybierz, czy włączyć anonimowy dostęp do Portalu Organizacji, umożliwiając użytkownikom dostęp bez konieczności podawania poświadczeń. Wyłączenie tej opcji jest przydatne w przypadku, gdy środowisko ADONIS jest dostępne publicznie i anonimowy dostęp bez konieczności logowania, nie jest pożądany.

Wyłączenie tej opcji ma następujące skutki:

• Tylko uwierzytelnieni użytkownicy z rolą systemową „Portal organizacji” mogą zalogować się do Portalu organizacji.

• Link dostępu do Portalu Organizacji na stronie logowania systemu ADONIS nie jest wyświetlany.

• Dostęp do Portalu Organizacji za pośrednictwem adresów URL specyficznych dla użytkownika jest wyłączony.

• Pozycja menu Portal organizacji z rozwijanego menu wyboru scenariusza w systemie ADONIS jest wyłączona.

• Opcje konfiguracji Portalu Organizacji Dostęp przez link na stronie logowania klienta webowego, Domyślny użytkownik dla dostępu anonimowego i Aktywuj adres URL specyficzny dla użytkownika stają się nieaktywne.

• Dostęp przez link na stronie logowania klienta webowego: Wybierz, czy na stronie logowania systemu ADONIS ma być wyświetlany link umożliwiający użytkownikom wejście do Portalu Organizacji. W tym przypadku wykorzystywany jest Użytkownik standardowy (patrz poniżej).

• Domyślny użytkownik dla dostępu anonimowego: Wybierz, które konto użytkownika jest używane, gdy użytkownicy wchodzą do Portalu Organizacji za pośrednictwem linku na stronie logowania systemu ADONIS.

Konfiguracja filtru statusu

Filtr statusu modelu pozwala kontrolować widoczność modeli w Portalu Organizacji. Można wybrać, które statusy modeli powinny być widoczne i dla których typów modeli filtr powinien być stosowany.

• Wybór typów modeli, do których ma zostać zastosowany filtr statusu: Wybierz typy modeli, dla których ma zostać zastosowany filtr. Typy modeli, które nie zostały wybrane, będą widoczne niezależnie od statusu

• Wybór statusów, które mają być wyświetlane: Wybierz statusy modelu, które powinny być widoczne po zastosowaniu filtra statusów modelu

Konfiguracja modelu początkowego

Druga strona kreatora konfiguracji Portalu Organizacji umożliwia skonfigurowanie specyficznych dla użytkownika i repozytorium punktów wejścia do Portalu Organizacji, a także ustawienie modelu początkowego dla każdego z tych punktów wejścia

Zarządzanie użytkownikami

Ta zakładka zawiera listę wszystkich kont użytkowników z rolą systemową „Portal organizacji”.

Można skonfigurować różnych użytkowników (różne ustawienia dla Portalu Organizacji i różne uprawnienia użytkowników). Umożliwia to zapewnienie wielu punktów wejścia do portalu organizacji i ograniczenie dostępu do zawartości repozytorium dla pracowników organizacji.

Wskazówka

Zaufane logowanie jest wymagane dla kont użytkowników, które są używane do anonimowego dostępu do Portalu Organizacji.

• Nazwa: Pierwsza kolumna zawiera nazwę konta użytkownika.

• Adres URL specyficzny dla użytkownika: Ta kolumna zawiera adres URL, który umożliwia użytkownikom anonimowe wejście do Portalu Organizacji bez konieczności podawania poświadczeń. Prawa dostępu do modeli w bazie danych są oparte na używanym koncie użytkownika i ustawieniach Portalu Organizacji.

  Adres URL składa się z podstawowego adresu URL i sufiksu ?reader=< konto użytkownika>, np. http://server:8000/ADONIS16_1?reader=Reader2.

  Kliknij Kopiuj, aby skopiować adres URL do schowka, a następnie wklej adres URL w miejscu, w którym go potrzebujesz.

• Wybrane repozytorium: Jeśli dla tego adresu URL specyficznego dla użytkownika wybrano model początkowy, w tym miejscu zostanie wyświetlone repozytorium zawierające model początkowy.

• Model startowy: W tym miejscu można określić model początkowy, który pojawi się na stronie startowej Portalu Organizacji. Kliknij Konfiguruj model początkowy, a następnie wybierz repozytorium i odpowiedni model początkowy. Jeśli dla tego adresu URL specyficznego dla użytkownika wybrano już model początkowy, zostanie on wyświetlony w tym miejscu.

Wskazówka

Istnieje specjalna obsługa zapasowa podczas importowania ustawień komponentu Portal organizacji z wersji #ToolName 14.1 lub starszej. Model startowy dla domyślnego użytkownika dla dostępu anonimowego (patrz powyżej) będzie również wyświetlany na stronie startowej scenariusza Czytaj i eksploruj, o ile nie zdefiniowano konkretnego modelu startowego (zobacz Scenariusz Czytaj i eksploruj).

• Aktywowanie adresu URL specyficznego dla użytkownika: Wybierz, czy anonimowy dostęp do Portalu Organizacji z tym użytkownikiem jest możliwy. Ta opcja jest przydatna, jeśli chcesz tymczasowo wyłączyć punkt wejścia do Portalu Organizacji zamiast trwale go usuwać.

  Po dezaktywacji tej opcji adres URL specyficzny dla użytkownika, umożliwiający dostęp do Portalu Organizacji z tym użytkownikiem, jest wyłączony. Ponadto w przypadku Użytkownika standardowego(patrz poniżej) łącze do dostępu do Portalu Organizacji na stronie logowania ADONIS nie jest wyświetlane, a pozycja menu Portal organizacji z menu rozwijanego do wyboru scenariusza w systemie ADONIS jest wyłączona.

Zarządzanie repozytoriami

Ta zakładka zawiera listę wszystkich repozytoriów. Dla każdego z tych repozytoriów można zdefiniować konfigurację zapasową. Te konfiguracje rezerwowe są używane, gdy aktywna jest opcja Aktywuj zapasowe repozytorium.

• Aktywacja zapasowego repozytorium: Zaznacz to pole wyboru, aby włączyć mechanizm zapasowy dla uwierzytelnionych użytkowników z rolą systemową „Portal organizacji”, którzy NIE mają konfiguracji Portalu organizacji specyficznej dla użytkownika. Gdy tacy użytkownicy logują się do systemu ADONIS, używana jest konfiguracja zapasowa. Jest to przydatne w przypadku wdrożeń, w których automatycznie tworzona jest duża liczba użytkowników z rolą systemową "Portal organizacji", ale ich indywidualna konfiguracja nie jest możliwa.

• Model startowy: W tym miejscu można określić model początkowy, który pojawi się na stronie startowej Portalu Organizacji. Kliknij Konfiguruj model startowy, a następnie wybierz odpowiedni model startowy. Jeśli model startowy został już wybrany dla tej konfiguracji zapasowej, zostanie on wyświetlony w tym miejscu.

• Aktywne: Wybierz, czy możliwy jest dostęp do portalu organizacji z tą konfiguracją zapasową. Ta opcja jest przydatna, jeśli chcesz tymczasowo wyłączyć punkt wejścia do Portalu Organizacji zamiast trwale go usuwać.

Brak modelu startowego i wpływ na mechanizm wersjonowania

Poznaj konsekwencje nieskonfigurowania modelu startowego dla Portalu organizacji i poznaj wpływ mechanizmu wersjonowania na modele startowe. Przeczytaj dalej, aby uzyskać szczegóły.

Model startowy nieskonfigurowany

Jeśli dla Portalu Organizacji nie skonfigurowano żadnego modelu startowego, obowiązują następujące zasady:

• W Portalu Organizacji zmieni się wygląd strony startowej. Sekcja "Start" z modelem startowym nie jest wyświetlana. Zamiast tego sekcja "Procesy" pojawi się jako strona startowa.

Model startowy i mechanizm wersjonowania

Gdy używany jest mechanizm wersjonowania modeli, model startowy Portalu organizacji jest automatycznie aktualizowany, aby wykorzystywać najnowszą opublikowaną wersję modelu.

Przykład

Zdefiniowałeś Mapę procesów (numer wersji "1.00") jako model startowy. Zaakceptowana zostaje nowa wersja tej Mapy procesów. Nowy model (numer wersji „2.00”) zostanie wyświetlony jako model startowy zamiast zarchiwizowanej wersji poprzedniej.

Konfiguracja ograniczeń adresów IP dla Portalu organizacji

Jeśli chcesz ograniczyć, które adresy IP mogą uzyskać dostęp do Portalu organizacji, musisz dostosować ustawienia zabezpieczeń w #AdminPage:

• Przejdź do Autentykacja > Więcej opcji, a następnie kliknij Security Settings.

• Przejdź do zakładki Ograniczenia adresów IP Portalu organizacji.

Dostosuj następujące ustawienie:

• Ograniczenia adresów IP Portalu organizacji: To ustawienie jest opcjonalne. Możesz ograniczyć adresy IP, które mają dostęp do Portalu organizacji (więcej informacji znajdziesz w Konfiguracja ograniczeń IP).

Analiza procesów i optymalizacja

W tym miejscu można zdefiniować wartości domyślne dla parametrów symulacji oraz ustawienia ogólne dla analizy procesu (symulacja procesu i process stepper).

Otwieranie ustawień Analizy i optymalizacji procesów

Aby otworzyć Ustawienia opcji Analiza i optymalizacja procesów:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Analiza i optymalizacja procesów > Ustawienia ogólne.

Konfiguracja opcji Analiza i optymalizacja procesów

Dostępne są następujące opcje:

• Dni robocze w roku: Określ liczbę dni roboczych w roku, które są używane do szacowania wymaganych zasobów i zagregowanych wartości czasu. Wartość domyślna to 220 dni.

• Godziny pracy dziennie: Określ liczbę godzin pracy w ciągu dnia, które są używane do szacowania wymaganych zasobów i agregowania wartości czasu. Wprowadź żądane wartości w polach Godziny i Minuty. Wartość domyślna to 8 godzin.

• Zaawansowane (różne godziny otwarcia i godziny pracy): Wybierz tę opcję, jeśli chcesz, aby opcje zaawansowane (patrz poniżej) były domyślnie rozwinięte w systemie ADONIS.

Opcje zaawansowane

Parametry symulacji w tym obszarze są niezbędne, jeśli godziny pracy Twojej firmy i indywidualne godziny pracy są różne.

• Dni robocze w roku (pracownik): Określ średnią liczbę dni w roku, w których pracownik wykonuje pracę. Wartość domyślna to 220 dni.

• Godziny pracy dziennie (pracownik): Określ średnią liczbę godzin dziennie, w ciągu których pracownik wykonuje pracę. Wprowadź pożądane wartości w polach Godziny (pracownik) i Minuty (pracownik). Wartość domyślna to 8 godzin.

• Dni robocze w roku (firma): Określ liczbę dni w roku, w których prowadzona jest działalność gospodarcza i realizowane są procesy. Wartość domyślna to 365 dni.

• Dzienne godziny pracy (firma): Określ liczbę godzin w ciągu dnia, w których prowadzona jest działalność gospodarcza i realizowane są procesy. Wprowadź pożądane wartości w polach Godziny (firma) i Minuty (firma). Wartość domyślna to 24 godziny.

• Nie zezwalaj użytkownikom na zmianę ustawień domyślnych podczas uruchamiania symulacji: Zaznacz to pole wyboru, aby uniemożliwić użytkownikom zmienianie dni i godzin pracy podczas uruchamiania symulacji. Po wyczyszczeniu tego pola wyboru użytkownicy mogą dostosować te parametry według własnego uznania.

Wskazówka

Dostępność funkcji symulacji procesu zależy od licencji.

Filtr atrybutow

Filtry właściwości kontrolują widoczność właściwości (= atrybuty i relacje) w następujących obszarach:

• Edytor tabelaryczny

• Notatnik

• Raporty

• Porównanie modeli

Możesz zdefiniować różne filtry właściwości dla różnych ról systemowych i scenariuszy.

Otwieranie ustawień filtru właściwości

Aby otworzyć ustawienia filtru właściwości:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Filtr atrybutów > Ustawienia ogólne.

Dodawanie i konfigurowanie Filtru atrybutów

Aby dodać nowy filtr właściwości:

1. Kliknij Dodaj filtr.

2. W polu Nazwa niezależna od języka wpisz nazwę filtru właściwości. Ta niezależna od języka nazwa jednoznacznie identyfikuje filtr.

3. W obszarze Nazwa wyświetlana wpisz nazwę każdego obsługiwanego języka systemu ADONIS . Te nazwy są widoczne w interfejsie użytkownika.

4. W obszarze Kolejność wybierz kolejność wpisów, gdy użytkownik wybierze filtr właściwości w systemie ADONIS.

5. W obszarze Przypisanie roli systemowej wybierz role systemowe, do których chcesz przypisać ten filtr.

6. W obszarze Przypisanie scenariusza wybierz scenariusze, do których chcesz przypisać ten filtr.

7. Na kartach Typy modeli, Klasy i Klasy relacji wybierz właściwości, które powinny być widoczne, gdy filtr właściwości jest aktywny. Można również dezaktywować całe rozdziały notatnika, a nawet wszystkie właściwości w określonym notatniku jednocześnie.

8. Kliknij Dodaj filtr, a następnie kliknij Zapisz. Dodawany jest nowy filtr właściwości, a ustawienia komponentu są zapisywane.

Opcjonalnie możesz też:

• Wybrać istniejącą konfigurację jako szablon dla nowego filtru właściwości. Na stronie Ogólne w obszarze Filtry właściwości znajdź filtr, którego chcesz użyć. Po prawej stronie filtru właściwości kliknij Więcej, a następnie kliknij Kopiuj.

Przypisywanie roli systemowej i przypisanie scenariusza — widoczność filtru

Można łączyć przypisania ról systemowych i przypisania scenariuszy. Filtr właściwości jest widoczny tylko wtedy, gdy spełnione są wszystkie warunki (operator logiczny AND).

Edycja lub usuwanie filtru właściwości

Możesz edytować filtry właściwości, w celu ich modyfikacji oraz usunąć te filtry właściwości, które nie są już potrzebne:

• Na stronie Ustawienia ogólne w obszarze Filtry właściwości znajdź odpowiedni filtr. Po prawej stronie filtru właściwości kliknij Więcej, a następnie kliknij pozycję Edytuj filtr lub Usuń.

Ustawienia dla każdego scenariusza

W tej sekcji możesz skonfigurować, który filtr właściwości powinien być domyślnie włączony w systemie ADONIS. Istnieje możliwość ustawienia filtru domyślnego dla wszystkich scenariuszy ("Globalny") i zdefiniowania różnych filtrów domyślnych dla określonych scenariuszy.

Globalne

Na zakładce "Globalne" możesz zdefiniować domyślny filtr dla wszystkich scenariuszy. Dostępne są następujące opcje:

• Domyślny filtr: Wybierz, który filtr właściwości ma być domyślnie włączony. Jeśli użytkownik nie ma dostępu do wybranego filtru, aktywowany jest pierwszy filtr z listy, następnie drugi filtr i tak dalej.

• Włączenie filtra "Pokaż wszystko": Zaznacz to pole wyboru, aby filtr Pokaż wszystko był dostępny dla wszystkich użytkowników. Gdy filtr Pokaż wszystko jest aktywny, widoczne są wszystkie właściwości.

• Włącz filtr "Ukryj puste atrybuty" w notatnikach w "trybie odczytu": Zaznacz tę opcję, aby filtr Ukryj puste atrybuty był dostępny dla wszystkich użytkowników. Gdy filtr Ukryj puste atrybuty jest aktywny, w notatnikach w trybie odczytu nie są widoczne żadne puste właściwości.

Ustawienia filtru specyficzne dla scenariusza

Na kartach dla poszczególnych scenariuszy, takich jak „Czytaj i eksploruj” lub „Projektuj i dokumentuj”, możesz zdefiniować ustawienia filtrów specyficznych dla scenariusza. Dostępne są następujące opcje:

• Użyj ustawień domyślnych: Usuń zaznaczenie tej opcji, aby włączyć ustawienia filtru specyficzne dla scenariusza.

• Domyślny filtr: Wybierz, który filtr właściwości powinien być domyślnie włączony w tym scenariuszu.

Wskazówka

Jeśli filtr jest zdefiniowany jako domyślny dla scenariusza, przełączenie do tego scenariusza zawsze spowoduje ustawienie tego filtru domyślnego, niezależnie od tego, który filtr był wcześniej aktywny.

• Włączenie filtra "Pokaż wszystko": Wybierz tę opcję, aby filtr Pokaż wszystko był dostępny dla wszystkich użytkowników w tym scenariuszu.

Scenariusz Czytaj i eksploruj

Scenariusz Czytaj i eksploruj to scenariusz służący do czytania treści systemie ADONIS, w którym możliwe jest przeglądanie procesów i instrukcji. Dla tego scenariusza można skonfigurować różne ustawienia. Można na przykład wybrać, czy widżety i kokpity analiz mają wyświetlać dane w oparciu o Role lub Jednostki organizacyjne. Można również wybrać domyślny edytor modeli i wybrać model startowy, który powinien pojawić się na stronie strartowej scenariusza Czytaj i eksploruj.

Otwieranie ustawień scenariusza Czytaj i eksploruj

Aby otworzyć ustwienia scenariusza Czytaj i eksploruj:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Czytaj i eksploruj > Ustwienia ogólne.

Ustawienia ogólne

Dostępne są następujące opcje:

• Moje procesy oparte na: Wybierz, jakie dane mają być wyświetlane w widżetach i kokpitach scenariusza „Czytaj i eksploruj” Procesy sklasyfikowane jako „Moje procesy” mogą pochodzić z przypisania Użytkowników do Ról lub do Jednostek organizacyjnych.

• Aktywacja przypisywania ról przez czytelników: Ta opcja jest dostępna tylko wtedy, gdy opcja Moje procesy oparte na jest ustawiona na Role. W systemie ADONIS, w scenariuszu ,,Czytaj i eksploruj", w górnej części kokpitu Moje BPM wyświetlane są Role, które są powiązane z obszarem odpowiedzialności bieżącego użytkownika („Moje role”). Zaznacz to pole wyboru, aby zezwolić użytkownikom na dodawanie Ról z innych obszarów odpowiedzialności. Wybór ról określa, jakie dane będą pokazywane w kokpitach Czytaj i eksploruj.

  Wskazówka

  Role, które są istotne dla "Czytaj i eksploruj" to obiekty Ról, do których odwołuje się notatnik obiektu Użytkownik. Nie należy ich mylić z rolami systemowymi.

• Ustawienie widoku tekstowego jako domyślnego edytora: Wybierz tę opcję, aby widok tekstowy był domyślnym edytorem dla scenariusza „Czytaj i eksploruj”. Wszystkie typy modeli z konfiguracją widoku tekstowego będą domyślnie otwierane w widoku tekstowym. Po usunięciu zaznaczenia tej opcji edytor graficzny będzie domyślnym edytorem dla wszystkich typów modeli.

• Aktywuj filtr statusu (Pokaż tylko zaakceptowane modele i obiekty): Zaznacz to pole wyboru, aby wyświetlić tylko modele i obiekty o statusie „Zaakceptowane” w scenariuszu „Czytaj i eksploruj” Nie wpływa to na modele oraz obiekty nie podlegające wersjonowaniu.

• Zezwalaj użytkownikom na ustawianie modelu startowego: Zaznacz to pole wyboru, aby użytkownicy mogli ustawiać własne modele startowe dla strony startowej „Czytaj i eksploruj”. Aby ta funkcjonalność działała, opcja Włącz model startowy (patrz poniżej) musi być również aktywowana dla repozytorium.

Wybierz model startowy dla repozytorium

Tutaj możesz określić model startowy, który pojawi się na stronie startowej scenariusza „Czytaj i eksploruj” Dla każdego repozytorium można zdefiniować oddzielną konfigurację.

Dostępne są następujące opcje:

• + Wybierz Repozytorium: Wybierz repozytorium, dla którego ma zostać skonfigurowany model startowy.

• Włączanie modelu startowego: Wybierz, czy ma być wyświetlany model startowy.

• + Wybierz model: Jeśli opcja Włącz model startowy jest aktywna, w tym miejscu można wybrać model startowy.

Usługa rekomendacji

Usługa rekomendacji została zaprojektowana w celu zwiększenia wymiany doświadczeń w systemie ADONIS poprzez sugerowanie modeli, które mogą się być ze sobą powiązane. Ta funkcjonalność jest dostępna w scenariuszu Czytaj & eksploruj, szczególnie w edytorze graficznym, ułatwiając użytkownikom odkrywanie odpowiednich modeli i inspirowanie się pracą swoich kolegów w organizacji.

Ta usługa jest domyślnie wyłączona i musi zostać włączona ręcznie przez administratora zgodnie z instrukcjami podanymi poniżej. Należy pamiętać, że wymagane gromadzenie anonimowych danych rozpocznie się dopiero po aktywacji usługi, więc może wystąpić opóźnienie, zanim będzie ona działać poprawnie.

Usługa korzysta z chmury AWS Cloud (eu-central-1), niezależnie od wybranej opcji wdrożenia dla systemu ADONIS (SaaS lub on-premise).

Otwóranie ustawień usługi rekomendacji

Aby otworzyć ustawienia usługi rekomendacji:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Usługa rekomendacji > Ustawienia ogólne.

Konfigurowanie usługi rekomendacji

Dostępne są następujące opcje:

• Włączanie usługi rekomendacji dla repozytorium: Wybierz repozytoria, dla których powinna być włączona usługa rekomendacji.

Ile czasu minie, zanim rekomendacje dla modeli będą gotowe?

Po włączeniu usługa rekomendacji musi przejść przez etap zbierania danych, zanim będzie mogła dostarczać zalecenia dotyczące modeli.

Dane są przesyłane do usługi 1. i 15. dnia każdego miesiąca o godzinie 06:30 czasu lokalnego serwera WWW. Po zakończeniu pierwszej sesji zbierania danych, możesz oczekiwać, że rekomendacje zostaną wyświetlone natychmiast.

Przykład

Jeśli usługa zostanie włączona 8. dnia miesiąca, dane zostaną przesłane dopiero 15. dnia miesiąca. W związku z tym żadne zalecenia nie zostaną wyświetlone aż do pierwszej sesji 15 grudnia.

Oświadczenie o ochronie prywatności i wykorzystaniu danych dla Usługi rekomendacji ADONIS

Usługa rekomendacji dla systemu ADONIS to mikrousługa wdrożona w chmurze AWS (eu-central-1) i została zaprojektowana, aby pomóc użytkownikom poruszać się po modelach, na ich środowisku w systemie ADONIS. ADONIS. Robi to, ucząc się na podstawie poprzednich zachowań użytkowników i rekomendując modele do przeglądania jako następne, na podstawie wcześniej przeglądanych modeli.

Po aktywacji usługi ADONIS zbiera anonimowe dane o tym, które modele w repozytorium zostały otwarte i w jakiej kolejności. Takie dane są przechowywane do momentu przesłania nowszych danych do usługi (zazwyczaj w ciągu dwóch tygodni). W celu świadczenia usługi wykorzystywane są następujące ściśle anonimowe dane:

• UUID repozytorium ADONIS

• W jakiej kolejności otwierano poszczególne modele

• Identyfikator UUID otwartych modeli

• informacje o tym, które modele zostały otwarte w sesji użytkownika

Dane te nie są powiązane z konkretnymi użytkownikami i są wykorzystywane wyłącznie w Twoim repozytorium. Użytkownicy w repozytorium nie będą otrzymywać rekomendacji opartych na zachowaniu użytkowników w innych repozytoriach i na odwrót.

Ponadto podczas korzystania z Usługi rekomendacji rejestrowane są następujące przychodzące dane:

• UUID repozytorium ADONIS, dla którego generowana jest rekomendacja

• Identyfikatory UUID poprzednio otwartych modeli (do 5)

• Kolejność poprzednio otwartych modeli

Grupa BOC zastrzega sobie prawo do zaprzestania lub wstrzymania Usługi rekomendacji w dowolnym momencie.

Zezwolenie na adresy URL usługi rekomendacji w zaporze Firewall

Aby zapewnić prawidłowe działanie usługi rekomendacji, niektóre adresy URL muszą być dozwolone przez zaporę. Musisz zidentyfikować skonfigurowane adresy URL usługi rekomendacji w systemie ADONIS i dodać je wraz z jednym dodatkowym adresem URL do listy dozwolonych.

Wymagania wstępne

Zanim przejdziesz dalej, musisz przypisać dwa moduły do swojego użytkownika w ADONIS Administration. Aby uzyskać dostęp do konfiguracji połączenia, wymagane są następujące moduły:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Moduły webowe.

2. Przypisz następujące moduły do jednej z ról systemowych:

   • Łącznik ogólny

   • Moduł: Connect Admin

Wyszukiwanie adresów URL

Aby znaleźć skonfigurowane adresy URL usługi rekomendacji w systemie ADONIS:

1. Na pasku narzędzi na górze ekranu, kliknij Ustawienia   .

2. W oknie po lewej stronie w obszarze Connectors wybierz konfigurację programu AWS Recommender, a następnie kliknij Otwórz okno dialogowe konfiguracji .

3. Otwórz kartę Ustawienia techniczne, a następnie skopiuj adres URL z pola Adres URL i zapisz go do późniejszego wykorzystania. Kliknij OK, aby zamknąć konfigurację AWS Recommender.

4. Powtórz kroki od 2 do 3 dla konfiguracji AWS Cognito.

Dodawanie adresów URL do listy dozwolone zapory sieciowej

Dodaj następujące adresy URL do listy dozwolonych zapory:

• https://s3.eu-central-1.amazonaws.com

• Adres URL AWS Recommender (zgodnie z powyższym opisem)

• Adres URL usługi AWS Cognito (jak określono powyżej)

Interfejs REST

System ADONIS oferuje standardowy, rozszerzalny interfejs API REST, który umożliwia uwierzytelniony dostęp do nowych funkcji. REST API może być wykorzystywane m.in. do wysyłania żądań GET w celu zapytania systemu ADONIS o dane.

Wskazówka

Dostępność tej funkcji zależy od licencji. Dostęp do interfejsu programowania aplikacji (API) jest ograniczony do 500 żądań na godzinę.

Aktywowanie dostępu do interfejsu API REST

Instrukcje dotyczące aktywacji dostępu do REST API znajdują się tutaj w Podręcznik administratora.

Najpierw musisz wykonać następujące kroki:

• Utwórz użytkownika technicznego (OAuth 2.0 tylko przy użyciu przepływu poświadczeń klienta i uwierzytelniania opartego na tokenach)

• Przypisz uprawnienia dostępu do ADONIS Administration

• Edycja ustawień systemowych

• Konfiguracja ustawień ogólnych

Następnie możesz skonfigurować metodę uwierzytelniania, której chcesz używać do komunikowania się z interfejsem API REST:

• Konfiguracja Uwierzytelniania podstawowego

• Konfiguracja uwierzytelniania OAuth 2.0

• Konfiguracja uwierzytelniania JWT

• Konfiguracja uwierzytelniania oparta na tokenach

Kroki te zostały wyjaśnione w następujących sekcjach.

Wskazówka

Potrzebujesz pomocy w wyborze odpowiedniej metody uwierzytelniania? Zapoznaj się z rozdziałem Wybieranie metody uwierzytelniania, aby zapoznać się z krótkim omówieniem każdej metody.

Korzystanie z interfejsu API REST

Aby uzyskać informacje o tym, jak korzystać z REST API, zapoznaj się ADOxx Developer Portal.

Tworzenie użytkownika technicznego

Czy chcesz użyć uwierzytelniania OAuth 2.0 przy użyciu Przepływu poświadczeń klienta do uwierzytelniania żądań do REST API, czy Uwierzytelniania opartego na tokenach przy użyciu Przepływu poświadczeń klienta? Jeśli tak, musisz teraz utworzyć użytkownika technicznego.

Wskazówka

Użytkownik techniczny NIE jest konieczny do Uwierzytelniania podstawowego, Uwierzytelniania OAuth 2.0 przy użyciu Przepływu kodu autoryzacji i Uwierzytelniania JWT.

Aby utworzyć użytkownika technicznego w ADONIS Administration:

1. Przejdź do strony Zarządzanie użytkownikami, następnie kliknij Nowy użytkownik.

2. Rozpocznij od wypełnienia danych konta na karcie Ogólne:

   • Wprowadź nazwę użytkownika technicznego, np. "Technical_StandardRESTfulServices".

   • Wprowadź i potwierdź wybrane hasło.

3. Następnie przejdź do zakładki Grupy i role:

   • W obszarze Grupy użytkowników kliknij opcję Wybierz grupy użytkowników i przypisz użytkownika do grupy domyślnej.

4. Następnie przejdź do zakładki Repozytorium:

   • Kliknij Wybierz repozytorium i tylko (!) przypisz repozytorium do użytkownika, na którym znajdują się dane, które mają być odczytywane.

5. Kliknij przycisk Utwórz, aby zakończyć proces tworzenia użytkownika.

6. Po zakończeniu tworzenia użytkownika możesz włączyć Zaufane logowanie :

   • Najedź kursorem na użytkownika, kliknij Więcej, a następnie wybierz Edytuj.

   • Na karcie Ogólne w obszarze Zaufane logowanie wybierz pozycję Włączone.

Przypisz uprawnienia dostępu do ADONIS Administration

Jeśli chcesz korzystać z user write APIs, musisz przypisać prawa dostępu do ADONIS Administration do użytkownika, w którego kontekście żądania powinny być wykonywane.

Wskazówka

Może to być użytkownik techniczny (w przypadku uwierzytelniania OAuth 2.0 przy użyciu Przepływu poświadczeń klienta i Uwierzytelniania opartego na tokenach) lub dowolny użytkownik ADONIS (w przypadku Uwierzytelniania podstawowego, Uwierzytelniania OAuth 2.0 przy użyciu   Przepływu kodu autoryzacji i uwierzytelniania JWT).

Aby przypisać prawa dostepu do ADONIS Administration:

1. Przejdź do strony Zarządzanie uprawnieniami.

2. W katalogu Użytkownicy/Grupy po lewej stronie wybierz użytkownika, któremu chcesz przyznać prawa dostępu do ADONIS Administration.

3. Przejdź do strony Konfiguruj komponenty.

4. W obszarze robocznym, znajdź komponent "Administration Toolkit".

5. W kolumnie (Dostęp) kliknij pozycję Zmień uprawnienia), a następnie wybierz (Dostęp).

Edycja ustawień systemowych

Teraz musisz zdefiniować kilka ustawień technicznych kontrolujących podstawową funkcjonalność ADONIS w ADONIS Administration Aby edytować ustawienia systemowe:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > System.

2. W polu Podstawowy URL wprowadź adres URL, pod którym ADONIS można uzyskać dostęp z innych maszyn.

3. Czy chcesz korzystać z Uwierzytelniania OAuth 2.0 przy użyciu Przepływu poświadczeń klienta lub Uwierzytelniania opartego na tokenach? Jeśli tak, kliknij Wybierz użytkowników i wybierz utworzonego użytkownika technicznego, np. "Technical_StandardRESTfulServices" (patrz Tworzenie użytkownika technicznego).

4. Kliknij Zapisz.

Podstawowy URL przykład

Konfigurujesz ADONIS 16.1. Adres IP serwera Tomcat to 10.2.100.68, a port to 8000. Adres URL powinien wyglądać następująco

"http://10.2.100.68:8000/ADONIS16_1"

Konfiguracja ustawień ogólnych

Teraz należy dostosować ogólne ustawienia dla ustawień REST API w ADONIS Administration:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Standardowe usługi RESTful > Ogólne.

Te ustawienia mają zastosowanie do wszystkich metod uwierzytelniania:

• Włącz standardowe usługi RESTful globalne: Wybierz tę opcję, aby włączyć interfejs REST API. Wszystkie inne ustawienia w tym obszarze są nieaktywne, chyba że włączysz tę opcję.

• Ścieżka pamięci podręcznej: Ten parametr jest opcjonalny. Wprowadź bezwzględną ścieżkę do katalogu, w którym mają być przechowywane pliki pamięci podręcznej. Użytkownik, w ramach którego uruchomiona jest usługa serwera WWW Apache Tomcat, musi mieć dostęp do zapisu w tym katalogu. Jeśli katalog nie istnieje, zostanie utworzony przez system ADONIS.

Wskazówka

Zalety korzystania z parametru Ściezka pamięci podręcznej:

Obrazy modelu i mapy obrazów modelu są generowane tylko raz, a następnie zapisywane w pamięci podręcznej. Za każdym razem, gdy żądany jest obraz modelu lub mapa obrazu, sprawdzane jest, czy model uległ zmianie. Jeśli nie ma żadnych zmian, informacje są ładowane z systemu plików. W przeciwnym razie pamięć podręczna zostanie zaktualizowana jako pierwsza. W rezultacie odpowiedzi na tego typu żądania są szybsze i zużywają mniej zasobów serwera.

W przypadku zadań wyszukiwania zaletą jest to, że utworzone zapytania są zapisywane w plikach pamięci podręcznej i mogą być ponownie użyte po ponownym uruchomieniu serwera. Bez ścieżki pamięci podręcznej zapytania są zapisywane tylko w pamięci i są tracone podczas ponownego uruchamiania.

• Włącz walidator: Ten parametr jest opcjonalny. Zaznacz tę opcję, aby włączyć sprawdzanie poprawności składni i semantyki odpowiedzi XML i JSON. Włączenie tego parametru może spowolnić wykonywanie żądań i spowodować duże zużycie pamięci i użycie procesora na serwerze WWW.

• Włącz linki HATEOAS: Ten parametr jest domyślnie włączony. Po wyłączeniu tej opcji odpowiedzi na żądania nie będą zawierać linków HATEOAS, które ułatwiają znajdowanie powiązanych zasobów.

Konfiguracja Uwierzytelniania podstawowego

Uwierzytelnianie podstawowe należy włączyć w ustawieniach Standardowe usługi RESTful (patrz Konfigurowanie ustawień uwierzytelniania podstawowego) oraz w ustawieniach zabezpieczeń (patrz Włączanie uwierzytelniania podstawowego dla ADONIS).

Konfiguracja ustawień uwierzytelniania podstawowego

Aby skonfigurować uwierzytelnianie podstawowe dla interfejsu API REST w ADONIS Administration:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Standardowe usługi RESTful > Ogólne.

2. Edytuj ustawienia na karcie Uwierzytelnianie podstawowe.

Dostępne są następujące opcje:

• Włącz podstawowe uwierzytelnianie: Wybierz tę opcję, aby włączyć uwierzytelnianie podstawowe. Wszystkie inne ustawienia na tej karcie są nieaktywne, chyba że wybierzesz tę opcję.

• Scenariusze repozytorium | Scenariusze użytkowników | Scenariusze metamodelu: W tym obszarze można włączyć określone scenariusze REST. Jeśli scenariusz nie jest włączony, wszystkie żądania do jego punktów końcowych zwrócą komunikat 403 FORBIDDEN. Dotyczy to również linków HATEOAS, które ułatwiają znajdowanie powiązanych zasobów. Na przykład odpowiedź na żądanie uzyskania informacji o użytkowniku może zawierać link HATEOAS do usunięcia użytkownika. Jeśli scenariusz interfejsu API zapisu użytkownika jest wyłączony, żądanie do tego linku zwróci kod stanu 403 FORBIDDEN.

Wskazówka

Aby dowiedzieć się, które punkty końcowe są przypisane do scenariuszy REST, zobacz dokumentację interfejsu API w portalu dla deweloperów ADOxx, gdzie są one pogrupowane zgodnie ze scenariuszami.

Włączenie uwierzytelniania podstawowego dla systemu ADONIS

Ze względów bezpieczeństwa uwierzytelnianie podstawowe jest domyślnie wyłączone w systemie ADONIS. Jeśli chcesz używać interfejsu REST API z uwierzytelnianiem podstawowym, musisz dostosować Ustawienia zabezpieczeń w ADONIS Administration:

• Przejdź do Autentykacja > Więcej opcji, a następnie kliknij Security Settings.

• Przejdź do zakładki REST.

Dostosuj następujące ustawienia:

• Basicauth IP Restrictions: Określ adresy IP, które mogą wysyłać żądania z uwierzytelnianiem podstawowym do interfejsu REST API (zobacz Konfigurowanie ograniczeń adresów IP, aby uzyskać więcej informacji).

• Basicauth Roles: To ustawienie jest opcjonalne. Wybierz role systemowe, z których użytkownik musi mieć przynajmniej jedną, aby móc korzystać z Interfejsu API REST ADONIS z uwierzytelnianiem podstawowym. Jeśli nie zostanie wybrana żadna rola systemowa, wszystkie role systemowe będą zezwalać na dostęp do interfejsu API.

Podczas modyfikowania tych ustawień nie jest wymagane ponowne uruchomienie.

Konfiguracja uwierzytelniania OAuth 2.0

Należy włączyć uwierzytelnianie OAuth 2.0 w ustawieniach Standardowe usługi RESTful (patrz Konfiguracja ustawień dla OAuth 2.0) oraz w ustawieniach OAuth 2.0 (patrz Włączanie OAuth 2.0 dla ADONIS).

Konfiguracja ustawień dla OAuth 2.0

Aby skonfigurować uwierzytelnianie OAuth 2.0 dla interfejsu REST API w ADONIS Administration:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Standardowe usługi RESTful > Ogólne.

2. Edytuj ustawienia w zakładce OAuth 2.0.

Dostępne są następujące opcje:

• Włącz OAuth 2.0: Wybierz tę opcję, aby włączyć uwierzytelnianie OAuth 2.0. Wszystkie inne ustawienia na tej karcie są nieaktywne, chyba że wybierzesz tę opcję.

• Scenariusze repozytorium | Scenariusze użytkowników | Scenariusze metamodelu: W tym obszarze można włączyć określone scenariusze REST. Jeśli scenariusz nie jest włączony, wszystkie żądania do jego punktów końcowych zwrócą komunikat 403 FORBIDDEN. Dotyczy to również linków HATEOAS, które ułatwiają znajdowanie powiązanych zasobów. Na przykład odpowiedź na żądanie uzyskania informacji o użytkowniku może zawierać link HATEOAS do usunięcia użytkownika. Jeśli scenariusz interfejsu API zapisu użytkownika jest wyłączony, żądanie do tego linku zwróci kod stanu 403 FORBIDDEN.

Wskazówka

Aby dowiedzieć się, które punkty końcowe są przypisane do scenariuszy REST, zobacz dokumentację interfejsu API w portalu dla deweloperów ADOxx, gdzie są one pogrupowane zgodnie ze scenariuszami.

Zakresy (Przepływ poświadczeń klienta)

Protokół OAuth 2.0 oferuje wiele przepływów. ADONIS obsługuje Przepływ kodu autoryzacji i Przepływ poświadczeń klienta.

Czy chcesz korzystać z Przepływu poświadczeń klienta? Jeśli tak, musisz zdefiniować co najmniej jeden zakres:

• Dodawanie zakresu: Aby dodać nowy zakres, kliknij Dodaj zakresy.

• Edycja lub usuwanie zakresu: Po prawej stronie zakresu kliknij Więcej, a następnie kliknij Edycja lub Usuń.

Zakres składa się z następujących części:

• nazwa

• Ograniczenia IP

• Użytkownik techniczny

Wskazówka

ADONIS Usługi RESTful obsługują wiele zakresów. Wymagany jest co najmniej jeden zakres.

Kiedy chcesz używać wielu zakresów? Możesz realizować żądania z prawami dostępu różnych użytkowników technicznych lub z różnych zakresów adresów IP. Podczas wykonywania można wybrać, który z predefiniowanych zakresów ma być używany.

Przyjrzyjmy się szczegółowo ustawieniom:

• Nazwa: Ten parametr reprezentuje nazwę zakresu. Wprowadź opisową nazwę, np. "REST_READ".

• Ograniczenia IP: Ten parametr jest opcjonalny. Możesz ograniczyć adresy IP, które będą mogły uzyskać dostęp do zakresu, przekazując wzorzec ograniczenia IP. Oto jak działa konfiguracja:

• Ograniczenie adresu IP składa się z rozdzielonej przecinkami listy reguł.

• Reguła składa się ze słowa kluczowego ("zezwól" lub "odmów"), po którym następuje spacja oraz adresu IP lub adresu z symbolem wieloznacznym * (np. 192.168.*). Słowo kluczowe "all" może być użyte do dopasowania wszystkich adresów.

• Jeśli reguły są obecne, ale nie ma dopasowania, domyślnym ustawieniem jest „odmów”.

• Jeśli nie ma żadnych reguł, domyślnym ustawieniem jest „zezwól”.

• Decyduje pierwsza pasująca reguła. Np. gdy formułujesz ograniczenie takie jak „zezwól 192.*, odmów 192.168.0.1”, reguła „odmów” nie będzie miała żadnego efektu, ponieważ ten adres już pasuje do reguły „zezwól”.

Przykład

Odrzuć wszystkie adresy IP zaczynające się od 192., odrzuć adres IP 193.168.0.1, zezwól na wszystkie inne adresy IP:

odrzuć 192.*,odrzuć 193.168.0.1, zezwól na wszystkie

Zezwól na wszystkie adresy IP zaczynające się od 178. z wyjątkiem 178.6.6.6, zezwól na wszystkie inne adresy IP:

odrzuć 178.6.6.6,zezwól na 178.*

• Użytkownik techniczny: Wybierz utworzonego użytkownika technicznego, np. "Technical_StandardRESTfulServices" (patrz Tworzenie użytkownika technicznego).

Włączanie OAuth 2.0 dla systemu ADONIS

Jeśli chcesz używać interfejsu REST API z protokołem OAuth 2.0, musisz włączyć protokół OAuth 2.0 i skonfigurować klienta w ADONIS Administration:

• Przejdź do Autentykacja > OAuth 2.0.

Niezbędne ustawienia są opisane poniżej.

Włączanie uwierzytelniania OAuth 2.0 dla systemu ADONIS

Ze względów bezpieczeństwa uwierzytelnianie OAuth 2.0 jest domyślnie wyłączone w ADONIS. Aby włączyć uwierzytelnianie OAuth 2.0:

• Wybierz Włączone.

Dodawanie i konfigurowanie klienta

Następnie musisz dodać nowego klienta:

• Kliknij Utwórz, aby dodać nowego klienta. Zostanie wyświetlone okno Klient.

Dostosuj następujące parametry:

• Typ: Wybierz typ klienta. Klienci poufni scentralizowane aplikacje serwerowe, które są w stanie bezpiecznie przechowywać dane klienta. Klienci publiczni to np. aplikacje czysto klienckie i aplikacje natywne, które nie są w stanie bezpiecznie przechowywać danych klienta.

• ID: Identyfikator systemu klienta. Musi być unikalny wśród klientów, powinien być prosty, ponieważ znaki specjalne muszą być zakodowane w adresie URL.

• Nazwa: nazwa aplikacji klienta. Logo będzie wyświetlane w interfejsie użytkownika.

• URI przekierowania: Adres URL punktu końcowego przekierowania w aplikacji klienta, który zostanie wywołany przez serwer autoryzacji podczas wydawania kodu autoryzacji.

Wskazówka

Identyfikator URI przekierowania nie jest potrzebny w przypadku korzystania z przepływu poświadczeń klienta, jednak formularz Dane klienta wymaga wypełnienia tego pola (wymagane w przypadku przepływu kodu autoryzacji).

• Logo: Prześlij logo reprezentujące aplikację klienta. Logo będzie wyświetlane w interfejsie użytkownika.

• Ważność tokena dostępu (w sekundach): czas w sekundach, przez jaki token dostępu jest ważny do momentu jego wygaśnięcia. Domyślnie: 1800s = 30 minut.

• Ważność odświeżania tokenu (sekundy): czas w sekundach, przez jaki token odświeżania jest ważny do momentu wygaśnięcia. Domyślnie: 1209600s = 14 dni.

• Klucz: Klucz do użycia w celu uwierzytelnienia klienta. Możesz kliknąć Generuj, aby wygenerować nowy klucz lub możesz wpisać klucz ręcznie.

Wróć na stronę OAuth 2.0 i kliknij Zapisz. Teraz możesz aktywować interfejs REST API z uwierzytelnianiem OAuth 2.0.

Konfiguracja uwierzytelniania JWT

Należy włączyć uwierzytelnianie JWT w ustawieniach Standardowe usługi RESTful (patrz Konfigurowanie ustawień uwierzytelniania JWT) oraz w ustawieniach JWT (REST) (patrz Włączanie uwierzytelniania JWT dla systemu ADONIS).

Konfiguracja ustawień uwierzytelniania JWT

Aby skonfigurować uwierzytelnianie JWT dla interfejsu REST API w ADONIS Administration:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Standardowe usługi RESTful > Ogólne.

2. Edytuj ustawienia w zakładce JWT.

Dostępne są następujące opcje:

• Włącz JWT: Wybierz tę opcję, aby włączyć uwierzytelnianie JWT. Wszystkie inne ustawienia na tej karcie są nieaktywne, chyba że wybierzesz tę opcję.

• Scenariusze repozytorium | Scenariusze użytkowników | Scenariusze metamodelu: W tym obszarze można włączyć określone scenariusze REST. Jeśli scenariusz nie jest włączony, wszystkie żądania do jego punktów końcowych zwrócą komunikat 403 FORBIDDEN. Dotyczy to również linków HATEOAS, które ułatwiają znajdowanie powiązanych zasobów. Na przykład odpowiedź na żądanie uzyskania informacji o użytkowniku może zawierać link HATEOAS do usunięcia użytkownika. Jeśli scenariusz interfejsu API zapisu użytkownika jest wyłączony, żądanie do tego linku zwróci kod stanu 403 FORBIDDEN.

Wskazówka

Aby dowiedzieć się, które punkty końcowe są przypisane do scenariuszy REST, zobacz dokumentację interfejsu API w portalu dla deweloperów ADOxx, gdzie są one pogrupowane zgodnie ze scenariuszami.

Włączenie uwierzytelniania JWT dla systemie ADONIS

Aby skonfigurować interfejs REST API systemu ADONIS, w celu akceptacji JSON Web Token (JWT) od Dostawcy tożsamości (IdP) w celu uwierzytelnienia, należy dostosować ustawienia w ADONIS Administration:

• Przejdź do Autentykacja > JWT.

Niezbędne ustawienia są opisane poniżej.

Włączenie uwierzytelniania JWT dla systemie ADONIS

Ze względów bezpieczeństwa uwierzytelnianie JWT jest domyślnie wyłączone w systemie ADONIS. Aby włączyć uwierzytelnianie JWT:

• Wybierz Włączone.

Utwórz konfigurację JWT

Następnie należy dodać nową konfigurację JWT i edytować właściwości, aby były zgodne z tokenem:

• Kliknij Utwórz, aby dodać nową konfigurację. Zostanie wyświetlone okno Utwórz konfigurację JWT.

Dostosuj następujące parametry:

• Nazwa: Reprezentuje identyfikator tej konfiguracji.

• Claim validation: Zestaw oświadczeń, które muszą być zawarte w danych tokena. Oświadczenie "iss" (wystawca) identyfikuje wystawcę JWT (wymagane). Oświadczenie "aud" (odbiorcy) identyfikuje zamierzonego odbiorcę tokenu (opcjonalnie).

• Walidacja podpisu: Zestaw parametrów, których można użyć do sprawdzania poprawności podpisu JWT. To, który z tych parametrów jest wymagany, zależy od algorytmu użytego do wygenerowania podpisu w nagłówku tokenu. Należy skonfigurować co najmniej jeden parametr.

• HMAC shared secret: klucz tajny zakodowany w formacie Base64. Używany w algorytmach podpisywania HS256, HS384 i HS512.

• JWKS URI: adres URL zestawu JWK serwera autoryzacji. Zawiera klucze podpisu, których klient powinien użyć do weryfikacji podpisów z serwera autoryzacji.

• OIDC URI: adres URL dostawcy metadanych OpenID Connect, zgodnie ze specyfikacją w OpenID Connect Discovery 1.0.

• RSA public key: klucz publiczny zakodowany w formacie Base64. Używany w algorytmach podpisywania RS256, RS384, RS512, PS256, PS384 i PS512.

• ECDSA public key: klucz publiczny zakodowany w formacie Base64. Używany w algorytmach podpisywania ES256, ES384 i ES512.

• Oświadczenie mapowania użytkowników: Oświadczenie, które musi być zawarte w danych tokenu. To oświadczenie identyfikuje użytkownika, którego chcesz uwierzytelnić. Wartość tego oświadczenia musi być zgodna z nazwą użytkownika w systemie ADONIS (musi mieć zaufane logowanie).

Wróć na stronę JWT i kliknij Zapisz. Teraz możesz wywołać interfejs REST API z uwierzytelnianiem JWT. Dodaj swój JWT do nagłówka autoryzacji, sformatowanego jako Bearer.

Konfiguracja uwierzytelniania oparta na tokenach

Aby skonfigurować uwierzytelnianie oparte na tokenach dla interfejsu REST API w ADONIS Administration:

1. Przejdź do Zarządzanie komponentami > Standardowe usługi RESTful > Ogólne.

2. Edytuj ustawienia w zakładce Tokeny.

Dostępne są następujące opcje:

Definiowanie kontekstu zabezpieczeń REST

Należy zdefiniować co najmniej jeden kontekst zabezpieczeń REST dla uwierzytelniania opartego na tokenach:

• Dodaj kontekst: Aby dodać nowy kontekst zabezpieczeń, kliknij Dodaj kontekst.

• Edytowanie lub usuwanie kontekstu: Po prawej stronie kontekstu zabezpieczeń kliknij przycisk Więcej, a następnie kliknij Edytujlub Usuń.

Kontekst zabezpieczeń składa się z następujących części:

• klucz

• Tejemnica

• Użytkownik techniczny

• Scenariusze REST

Wskazówka

Usługi ADONIS RESTful obsługują wiele kontekstów bezpieczeństwa. Wymagany jest co najmniej jeden kontekst bezpieczeństwa.

Kiedy warto używać wielu kontekstów bezpieczeństwa? Na przykład możesz skonfigurować jeden kontekst bezpieczeństwa, który umożliwia modyfikację użytkowników, a drugi z dostępem do repozytorium. Możesz wykonywać żądania z prawami dostępu różnych użytkowników technicznych. Podczas wykonywania możesz wybrać, który z predefiniowanych kontekstów bezpieczeństwa powinien zostać użyty.

Przyjrzyjmy się szczegółowo ustawieniom:

• Klucz (do uwierzytelniania przez system docelowy): Ten parametr reprezentuje nazwę klucza, który jest używany do komunikacji z aplikacją internetową przy użyciu uwierzytelnionych interfejsów REST API. Wprowadź opisową nazwę, np. "boc.rest.key.mfb.StandardRESTfulServices".

• Tajemnica (do uwierzytelniania przez system docelowy): Ten parametr reprezentuje wartość tajną klucza, który jest używany do komunikacji z aplikacją internetową przy użyciu uwierzytelnionych interfejsów REST API Kliknij Wygeneruj tajemnicę, aby wygenerować wartość klucza.

• Użytkownik techniczny: Wybierz utworzonego użytkownika technicznego, tj. "Technical_StandardRESTfulServices" (patrz Tworzenie użytkownika technicznego).

• Scenariusze repozytorium | Scenariusze użytkowników | Scenariusze metamodelu: W tym obszarze można włączyć określone scenariusze REST. Jeśli scenariusz nie jest włączony, wszystkie żądania do jego punktów końcowych zwrócą komunikat 403 FORBIDDEN. Dotyczy to również linków HATEOAS, które ułatwiają znajdowanie powiązanych zasobów. Na przykład odpowiedź na żądanie uzyskania informacji o użytkowniku może zawierać link HATEOAS do usunięcia użytkownika. Jeśli scenariusz interfejsu API zapisu użytkownika jest wyłączony, żądanie do tego linku zwróci kod stanu 403 FORBIDDEN.

Wskazówka

Aby dowiedzieć się, które punkty końcowe są przypisane do scenariuszy REST, zobacz dokumentację interfejsu API w portalu dla deweloperów ADOxx, gdzie są one pogrupowane zgodnie ze scenariuszami.

Wybór metody uwierzytelniania

ADONIS oferuje szereg metod uwierzytelniania w celu zabezpieczenia komunikacji z jego REST API. Wybór metody uwierzytelniania może zależeć od różnych czynników, w tym wymagań bezpieczeństwa, istniejącej infrastruktury i możliwości aplikacji klienckich. Ta sekcja oferuje krótki przegląd każdej metody, aby pomóc Ci wybrać najbardziej odpowiednie podejście do uwierzytelniania.

Uwierzytelnianie podstawowe

Uwierzytelnianie podstawowe jest najprostszą metodą uwierzytelniania. Polega na wysyłaniu nazwy użytkownika i hasła z każdym żądaniem. Te dane uwierzytelniające są kodowane w formacie Base64 i wysyłane w nagłówku autoryzacji HTTP.

Użytkownik techniczny NIE jest wymagany do podstawowego uwierzytelniania. Żądania mogą być realizowane w kontekście każdego standardowego użytkownika produktu.

Chociaż metoda ta nie jest skomplikowana, ważne jest zapewnienie bezpiecznej transmisji. Ponieważ dane uwierzytelniające są tylko kodowane, a nie szyfrowane, zdecydowanie zaleca się korzystanie z podstawowego uwierzytelniania tylko w połączeniu z HTTPS, tj. serwer Tomcat, na którym zainstalowano aplikację ADONIS musi być skonfigurowany do korzystania z protokołu SSL/TLS w celu szyfrowania komunikacji między klientem a serwerem internetowym.

Kiedy używać uwierzytelniania podstawowego

Podstawowe uwierzytelnianie okazuje się odpowiednim wyborem do celów testowych i dla aplikacji klienckich, które wymagają prostej metody uwierzytelniania i muszą uwierzytelniać użytkowników szybko i bez wysiłku. Sprawdza się dobrze w aplikacjach klienckich, w których użytkownik musi się zalogować, aby uzyskać dostęp do określonych zasobów.

Uwierzytelnianie OAuth 2.0

Uwierzytelnianie OAuth 2.0 oferuje elastyczne i bezpieczne ramy autoryzacji, umożliwiając dostęp do REST API w imieniu użytkownika bez konieczności podawania hasła użytkownika. Zamiast tego każdemu żądaniu towarzyszy token dostępu, aby potwierdzić tożsamość użytkownika i zapewnić ważność żądania. Rzeczywiste uwierzytelnianie użytkownika jest delegowane do zewnętrznego dostawcy tożsamości (IdP).

Można skonfigurować dwa główne przepływy:

• Przepływ kodu autoryzacji: odpowiedni dla scenariuszy, w których wymagana jest zgoda użytkownika. Użytkownik techniczny NIE jest wymagany. Żądania mogą być realizowane w kontekście każdego standardowego użytkownika produktu.

• Przepływ poświadczeń klienta: Idealny do komunikacji między maszynami (M2M) bez udziału użytkownika. Konieczne jest utworzenie użytkownika technicznego. Żądania są wykonywane w kontekście tego użytkownika technicznego.

Kiedy używać uwierzytelniania OAuth 2.0

Uwierzytelnianie OAuth 2.0 jest powszechnie używane w scenariuszach, w których aplikacje innych firm potrzebują ograniczonego dostępu do systemu ADONIS w imieniu użytkownika. Zapewniając bezpieczny i ujednolicony sposób uzyskiwania dostępu przez aplikacje za zgodą użytkownika, umożliwia szczegółową kontrolę nad poziomem przyznawanego dostępu.

Uwierzytelnianie JWT

Uwierzytelnianie JWT umożliwia korzystanie z zewnętrznego dostawcy tożsamości (IdP) do uwierzytelniania użytkowników. Po uzyskaniu przez użytkownika JSON Web Token (JWT) od IdP, może on dołączyć go do żądań w nagłówku autoryzacji HTTP jako token nośnika. ADONIS zweryfikuje JWT w celu określenia, czy klient ma niezbędne uprawnienia dostępu do zasobu.

Użytkownik techniczny NIE jest wymagany do uwierzytelniania JWT. Żądania mogą być realizowane w kontekście każdego standardowego użytkownika produktu.

Kompaktowe, samodzielne i obsługujące podpisy cyfrowe w celu zwiększenia bezpieczeństwa, JWT mogą zawierać dodatkowe informacje (oświadczenia) poza uwierzytelnianiem.

Kiedy używać uwierzytelniania JWT

Uwierzytelnianie JWT jest uważane za elastyczne, bezpieczne i skalowalne podejście. Jeśli bezpieczeństwo jest priorytetem i potrzebne są dodatkowe funkcje, takie jak bezstanowość i dodatkowe roszczenia, uwierzytelnianie JWT może być najlepszym wyborem dla Twojej aplikacji klienckiej.

Uwierzytelnianie oparte na tokenach

Uwierzytelnianie oparte na tokenie to zastrzeżona metoda uwierzytelniania BOC Group, która umożliwia dostęp do REST API w imieniu użytkownika poprzez podanie tokena zamiast nazwy użytkownika i hasła. Polega ona na wysyłaniu skrótu bezpieczeństwa, który jest konstruowany przy użyciu publicznego identyfikatora klienta, tajnego klucza klienta, GUID, znacznika czasu żądania i parametrów wysyłanych wraz z żądaniem. Zapobiega to nieautoryzowanemu użyciu API, a także wielokrotnej transmisji i innym nadużyciom żądań.

Należy utworzyć użytkownika technicznego w celu uwierzytelnienia opartego na tokenie. Żądania są wykonywane w kontekście tego użytkownika technicznego.

Info

Ta metoda uwierzytelniania jest dostępna tylko dla aplikacji klienckich Java.

Kiedy używać uwierzytelniania opartego na tokenach

BOC Group wytycza kurs, aby oznaczyć tę metodę uwierzytelniania jako przestarzałą w przyszłości. W związku z tym zachęcamy użytkowników do zbadania alternatywnych metod uwierzytelniania w celu zrównoważonego i przyszłościowego podejścia.

Klient webowy

W tym obszarze można zarządzać następującymi opcjami konfiguracji dla systemu ADONIS:

• Ustawienia ogólne

• Poczta

• Atrybuty do pełnotekstowego wyszukiwania

• Porównanie modeli

• Modelowanie

• Moduły webowe

• Mouseover dla obiektów

• Drukowanie i raportowanie

• System

Ustawienia ogólne

Ustawienia aktywnych funkcji mają wpływ na podstawowe zachowanie się systemu ADONIS.

Otwieranie ustawień ogólnych

Aby otworzyć ustawienia ogólne:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Ustawienia ogólne.

Konfiguracja ustawień ogólnych

Dostępne są następujące opcje:

• Zezwalaj na zmianę nazwy elementów katalogu: Zaznacz tę opcję, aby zezwolić na zmianę nazw elementów katalogu wyświetlanych w systemie ADONIS.

• Zezwalaj na tworzenie nowych obiektów: Zaznacz tę opcję, aby zezwolić na tworzenie nowych obiektów w systemie ADONIS za pośrednictwem katalogu lub elementów sterujących relacjami.

• Ukryj typy modeli podczas tworzenia nowych obiektów: Zaznacz tę opcję, aby wyświetlić wszystkie typy obiektów na płaskiej liście podczas tworzenia obiektu w Eksploratorze. Po usunięciu zaznaczenia tej opcji typy obiektów są grupowane według typu modelu.

• Zezwalaj na tworzenie grup modeli: Wybierz tę opcję, aby zezwolić na tworzenie nowych grup modeli w systemie ADONIS za pośrednictwem katalogu.

• Zezwalaj na tworzenie grup obiektów: Zaznacz tę opcję, aby zezwolić na tworzenie nowych grup obiektów w ADONIS za pośrednictwem katalogu.

• Zezwalaj na przemieszczanie elementów w katalogu: Wybierz tę opcję, aby umożliwić użytkownikom systemu ADONIS na przenoszenie elementów (modeli, obiektów, grup) do innych folderów nadrzędnych metodą przeciągnij i upuść.

• Zezwalaj na usuwanie modeli i obiektów: Wybierz tę opcję, aby zezwolić na usuwanie modeli i obiektów w systemie ADONIS za pośrednictwem katalogu lub elementów sterujących relacjami.

• Zezwalaj na modele tego samego typu i o tej samej nazwie: Wybierz tę opcję, aby umożliwić użytkownikom systemu ADONIS tworzenie wielu modeli tego samego typu o tej samej nazwie.

• Zezwalaj na obiekty repozytorium tej samej klasy i o tej samej nazwie: Wybierz tę opcję, aby umożliwić użytkownikom systemu ADONIS tworzenie wielu obiektów repozytorium tego samego typu i o tej samej nazwie.

• Pokaż modele w katalogu: Wybierz tę opcję, aby pokazywać modele w katalogu systemu ADONIS.

• Pokaż obiekty w katalogu: Zaznacz tę opcję, aby pokazać obiekty w katalogu systemu ADONIS.

• Aktywuj komponent współpracy: Wybierz tę opcję, aby zezwolić na korzystanie ze komponentu współpracy w systemie ADONIS.

• Aktywuj komponent analiza zależności: Wybierz tę opcję, aby zezwolić na używanie analizy zależności w systemie ADONIS. Mogą być wymagane dodatkowe kroki konfiguracji.

• Aktywuj komponent ulubionych: Wybierz tę opcję, aby zezwolić na korzystanie z ulubionych w systemie ADONIS.

• Aktywuj komponent tłumaczenia: Wybierz tę opcję, aby zezwolić na korzystanie z komponentu tłumaczenia w systemie ADONIS.

• Aktywuj przesyłanie plików do DMS: Wybierz tę opcję, aby zezwolić na importowanie plików zewnętrznych do bazy danych systemu ADONIS.

• Aktywuj porównanie modeli graficznych: Wybierz tę opcję, aby zezwolić na korzystanie z graficznego porównania modeli w systemie ADONIS.

• Aktywuj zmianę hasła: Wybierz tę opcję, aby zezwolić na zmianę hasła w systemie ADONIS.

• Aktywuj ostatnio otwarte modele: Wybierz tę opcję, aby wyświetlić ostatnio otwierane modele w komponencie Szybki dostęp w Eksploratorze. Po usunięciu zaznaczenia tej opcji modele nie będą wyświetlane w polu Szybki dostęp.

• Aktywuj ostatnio otwarte obiekty: Wybierz tę opcję, aby wyświetlić ostatnio otwarte obiekty w komponencie Szybki dostęp w Eksploratorze. Po usunięciu zaznaczenia tej opcji obiekty nie są wyświetlane w polu Szybki dostęp.

• Automatycznie aktywowane wyszukiwanie: Wybierz tę opcję, aby domyślnie aktywować ustawienie Automatyczne wyszukiwanie w systemie ADONIS co oznacza, że ​​wyniki wyszukiwania będą automatycznie dostosowywane za każdym razem, gdy użytkownik edytuje filtr wyszukiwania.

• Dezaktywuj "Zapisz jako": Wybierz tę opcję, aby uniemożliwić tworzenie kopii modeli w systemie ADONIS.

• Aktywuj podświetlenie dla relacji: Wybierz tę opcję, aby wyróżnić relację o najwyższym priorytecie podczas tworzenia relacji w systemie ADONIS. Po odznaczeniu tej opcji żadna relacja nie zostanie wyróżniona.

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Poczta

System ADONIS zawiera komponent poczty e-mail, który może być używany do automatycznego wysyłania wiadomości w przypadku wielu zdarzeń. Aby możliwe było korzystanie z tego komponentu, musi on być poprawnie skonfigurowany.

Otwieranie ustawień usługi e-mail

Aby otworzyć ustawienia usługi poczty e-mail:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Poczta.

Ustawienia usługi poczty e-mail

Dostępne są następujące opcje:

• Aktywuj usługę e-mail: Wybierz tę opcję, aby aktywować usługę poczty e-mail. Po uruchomieniu serwer WWW będzie regularnie sprawdzał serwer aplikacji w poszukiwaniu nowych wiadomości e-mail.

• Adres IP lub nazwa serwera e-mail: Wprowadź adres IP lub nazwę hosta klienta, na którym zainstalowany jest serwer poczty e-mail.

• Port serwera e-mail: Wprowadź numer portu, który jest używany do uzyskiwania dostępu do serwera poczty e-mail. Zwykle jest to port 25.

• Adres nadawcy systemu: Wprowadź adres e-mail, który powinien być używany jako adres nadawcy powiadomień systemowych (np. użytkownicy otrzymują powiadomienie, gdy ich uwaga jest wymagana na etapie wersjonowania modeli procesów, a adres nadawcy to adres systemowy wprowadzony w tym polu).

• Odpowiedź na system: Wprowadź adres e-mail, na który powinny być wysyłane odpowiedzi na powiadomienia systemowe (jeśli odpowiedzi nie powinny być wysyłane na adres nadawcy systemowego).

• Szyfrowanie: Wybierz opcję szyfrowania, jeśli serwer poczty e-mail tego wymaga. Dostępne są następujące opcje:

  Żaden: Żadne szyfrowanie nie jest używane.

  StartTLS: Użyj StartTLS, aby uaktualnić do bezpiecznego połączenia. Jeśli serwer poczty e-mail nie obsługuje StartTLS, używane jest połączenie niezaszyfrowane.

  StartTLS (wymagane): Użyj StartTLS, aby uaktualnić do bezpiecznego połączenia. Jeśli serwer poczty e-mail nie obsługuje StartTLS, operacja się nie powiedzie (= wiadomości e-mail nie są wysyłane).

  SSL/TLS: Użyj SSL lub TLS, aby zaszyfrować komunikację. Jeśli serwer poczty e-mail nie obsługuje SSL/TLS, operacja się nie powiedzie (= wiadomości e-mail nie są wysyłane).

• Serwer poczty e-mail wymaga uwierzytelnienia: Wybierz tę opcję, jeśli serwer poczty e-mail wymaga uwierzytelnienia. Zwykle tak jest.

• Nazwa użytkownika: Jeśli serwer poczty e-mail wymaga uwierzytelnienia, w tym miejscu należy wprowadzić nazwę użytkownika serwera poczty e-mail.

• Hasło: Jeśli serwer poczty e-mail wymaga uwierzytelnienia, w tym miejscu należy wprowadzić hasło użytkownika serwera poczty e-mail.

• Interwał w sekundach dla przetwarzania e-maili: To ustawienie definiuje interwał używany przez serwer WWW do sprawdzania serwera aplikacji w poszukiwaniu nowych wiadomości e-mail. Wartość 300 oznacza, że serwer WWW będzie czekał przez 300 sekund (= 5 minut) między żądaniami nowych wiadomości e-mail.

• Maksymalna liczba nieudanych prób wysłania (0=bez limitu): Określa liczbę prób wysłania, po których wiadomości e-mail, które nie zostaną wysłane (np. adres e-mail już nie istnieje), będą pomijane.

Wskazówka

Aby móc wysyłać powiadomienia e-mail, należy poprawnie skonfigurować URL adresu bazowego.

Info

Aplikacja webowa ADONIS działająca na serwerze webowym musi zostać ponownie uruchomiona, jeśli te ustawienia zostaną zmienione. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Kiedy system ADONIS wysyła wiadomości e-mail?

System ADONIS wysyła wiadomości e-mail w następujących sytuacjach:

• Gdy ktoś udostępnia model, obiekt itp. bezpośrednio w systemie ADONIS współpracownikom.

• W ramach komentarzy. Przykład: gdy ktoś jest bezpośrednio wymieniony z @ w komentarzu lub jeśli bierze udział w dyskusji, a ktoś inny napisze nową odpowiedź.

• W ramach mechanizmu wersjonowania. Przykład: Po wykonaniu przejścia osoba odpowiedzialna za przeprowadzenie następnego przejścia w procesie wersjonowania otrzymuje wiadomość e-mail.

• Gdy użytkownik zresetuje swoje hasło za pomocą resetowania hasła.

Wskazówka

Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat konfiguracji resetowania hasła, zapoznaj się z sekcją Konfiguracja resetowania hasła.

Atrybuty do pełnotekstowego wyszukiwania

Jako administrator systemu ADONIS możesz skonfigurować różne ustawienia wyszukiwania pełnotekstowego.

Otwieranie ustawień wyszukiwania pełnotekstowego

Aby otworzyć ustawienia wyszukiwania pełnotekstowego:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Atrybuty do pełnotekstowego wyszukiwania.

Globalne atrybuty

Podczas korzystania z funkcji wyszukiwania w systemie ADONIS (Funkcja Szukaj), pewne atrybuty są brane pod uwagę w celu znalezienia pasujących obiektów lub modeli. Domyślnie są to atrybuty: Imię, Opis, Imię i Nazwisko.

Ustawienia w tym obszarze umożliwiają zdefiniowanie dodatkowych atrybutów typu Short String, ADOstring i Long String, które mają być brane pod uwagę.

• Wybierz atrybuty, które zawsze powinny być częścią wyników wyszukiwania: Wybierz atrybuty, które powinny być zawsze brane pod uwagę podczas korzystania z funkcji wyszukiwania ogólnego.

  W tabeli wyników wyszukiwania jest wyświetlana osobna kolumna dla każdego z tych atrybutów. Znalezione wyszukiwane hasła są podświetlone na żółto w wynikach wyszukiwania.

Wyszukiwanie w Eksploratorze

Domyślnie tylko nazwa jest brana pod uwagę w celu znalezienia pasujących obiektów lub modeli:

• podczas korzystania z funkcji wyszukiwania w eksploratorze

• podczas zarządzania relacjami w Notatniku, podczas korzystania z pola wyszukiwania

Ustawienia w tym obszarze pozwalają na zdefiniowanie dodatkowych aspektów, które należy wziąć pod uwagę.

• Zastosuj globalne atrybuty do wyszukiwania w eksploratorze: Wybierz tę opcję, aby atrybuty wybrane w obszarze Globalne atrybuty były dodatkowo brane pod uwagę podczas korzystania z funkcji wyszukiwania w Eksploratorze lub w Notatniku.

• Użyj wzorca nazwy dla wyszukiwania w eksploratorze: Podczas procesu customizacji systemu ADONIS, Inżynier BOC może zdefiniować wzorzec nazwy dla typu lub klasy modelu. Wzorzec nazwy określa, które komponenty składają się na wizualizowaną nazwę w interfejsie użytkownika.

  Wybierz tę opcję, aby relacje, które są częścią zdefiniowanego wzorca nazwy, były brane pod uwagę podczas korzystania z funkcji wyszukiwania w Eksploratorze lub w Notatniku.

Przykład: Użyj wzorca wizualizacji nazwy do wyszukiwania w Eksploratorze

Załóżmy, że Twoja organizacja używa następującego niestandardowego wzorca wizualizacji nazwy dla modeli:

• {NAME} [{RC_OWNER}] - Nazwa i relacja Właściciel procesu

  Na przykład, jeśli użytkownik „Carol Process” jest ustawiony jako Właściciel procesu modelu „Utworzenie nowego klienta”, wizualizowana nazwa w interfejsie użytkownika dla modelu będzie wyglądać następująco:

• Utworzenie nowego klienta [carol]

  Następnie wybrano opcję Użyj wzorca nazwy dla wyszukiwania w eksploratorze. Od tego momentu wszystkie modele z użytkownikiem "Carol Process" ustawionym jako Właściciel procesu będą znajdowane podczas wyszukiwania w Eksploratorze z frazą „carol”. Dotyczy to również wspomnianego powyżej modelu Utworzenie nowego klienta [carol].

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Porównanie modeli

Wybierz właściwości, które mają zostać brane pod uwagę podczas porównywania modeli w systemie ADONIS. To narzędzie pokazuje różnice między dwoma modelami, np. pokazując usunięte i nowe obiekty i łączniki, a także zmiany w atrybutach. Funkcja może być na przykład przydatna do identyfikowania różnic między dwiema wersjami procesu.

Otwieranie i konfigurowanie ustawień porównywania modeli

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Porównywanie modeli.

• W zakładkach   Typy modeli, Klasy i Klasy relacji wybierz atrybuty, które powinny być widoczne, gdy filtr właściwości jest aktywny. Można także dezaktywować całe rozdziały Notatnika lub nawet wszystkie atrybuty w określonym Notatniku jednocześnie

  W zakładkach Typy modeli, Klasy i Klasy relacji wybierz właściwości, które mają być brane pod uwagę podczas porównywania modeli. Możesz także użyć pola wyszukiwania, aby szybko znaleźć określoną właściwość.

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Modelowanie

Skonfiguruj ustawienia automatycznego zapisywania, opcje wizualizacji systemu ADONIS i inne ustawienia. Większość z tych ustawień może zostać zmieniona przez poszczególnych użytkowników ADONIS zgodnie z ich preferencjami.

Otwieranie ustawień modelowania

Aby otworzyć ustawienia modelowania:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Modelowanie.

Ustawienia ogólne

Dostępne są następujące opcje:

• Automatyczne zapisywanie: Włącz automatyczne zapisywanie zmian w modelach i obiektach. Określ liczbę zmian przed następnym automatycznym zapisem.

Modelowanie

Dostępne są następujące opcje:

• Automatyczne rysowanie nowych relacji prostokątnie: System ADONIS będzie automatycznie rysował relacje prostokątne . Usuń zaznaczenie tej opcji, aby wymusić rysowanie relacji prostych w systemie ADONIS.

• Pokazuj mosty jeżeli relacje się przecinają: System ADONIS będzie rysował mosty jeśli relacje się przecinają.

• Pokazuj krzyżyk w trakcie modelowania: Pokaż krzyżyk w trakcie modelowania.

• Przenoszenie zawartych obiektów tylko przy wciśniętym klawiszu Shift: Obiekty o dającym się zmienić rozmiarze i obiekty grupowania mogą służyć jako kontener dla innych obiektów. Kiedy przeciągasz taki kontener po obszarze modelowania, obiekty umieszczone wewnątrz przesuwane są wraz z nim, jeżeli w tym samym czasie wciśniesz i przytrzymasz klawisz <Shift>.

  Usuń zaznaczenie tej opcji, jeśli chcesz, aby zaznaczone obiekty mogły przesuwać się przez cały czas (bez jednoczesnego naciskania przycisku < Shift>).

Wskazówka

W standardowej konfiguracji systemu ADONIS zachowanie takie jest związane z następującymi typami obiektów: Blok, Grupa, Granica Systemu oraz Grupowanie.

• Wyświetlaj podziały i numery stron: Podziały stron dzielą modele na osobne strony podczas drukowania. Są wyświetlane jako linie przerywane w edytorze graficznym. Określ, czy podziały stron i numery stron mają być widoczne, jeśli użytkownik ma dostęp do zapisu lub tylko do odczytu modelu.

• Aktywuj renderowanie przez web worker: Web worker rendering oznacza, że grafika modelu jest renderowana w oddzielnym procesie. Gdy renderowanie web worker jest wyłączone, model jest renderowany w tym samym procesie co reszta aplikacji po stronie klienta, a grafika w obszarze rysowania będzie ładować się wolniej. Wyczyść tę opcję tylko na polecenie pracownika BOC.

• Zmniejsz obszar modelowania tylko do zdefiniowanej szerokości i wysokości typu modelu: W edytorze graficznym rozmiar modelu automatycznie dostosowuje się do jego zawartości. Oznacza to, że obszar modelowania będzie się rozszerzał lub kurczył w zależności od potrzeb, aby pomieścić wszystkie obiekty.

  Wyczyść tę opcję, jeśli chcesz, aby obszar modelowania rozszerzał się w razie potrzeby, ale kurczył się tylko do domyślnych wymiarów określonych dla typu modelu w metamodelu, a nie do najmniejszego możliwego rozmiaru, który nadal mieści wszystkie obiekty.

Kierunek modelowania

Kierunek modelowania może być ustawiony na poziomy (modelowanie jest wykonywane od lewej do prawej) lub pionowy (modelowanie jest wykonywane od góry do dołu). Dla każdego typu modelu można zdefiniować kierunek modelowania.

Wybierz opcję Zmienialny, aby umożliwić użytkownikom systemu ADONIS zmianę kierunku modelowania dla określonego modelu w edytorze graficznym. Kierunek obiektów w obszarze modelowania zostanie automatycznie zmieniony.

Wskazówka

Podczas używania Asystenta modelowania systemu ADONIS, kierunek modelowania determinuje, gdzie umieszczony będzie kolejny obiekt:

• Poziomo: Na prawo od wybranego obiektu

• Pionowo: poniżej wybranego obiektu

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Moduły webowe

Moduły (wtyczki) można przypisywać do ról systemowych, aby nadawać uprawnienia do określonych funkcjonalności w systemie ADONIS. Pozwala to definiować różne scenariusze dla różnych użytkowników lub grup użytkowników.

Otwieranie modułów webowych

Aby otworzyć ustawienia modułów webowych:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Moduły webowe.

View and Assign Modules

The modules settings present all modules that can be assigned to users in a table format. The following columns are displayed:

• Name and description: Displays the name and, if available, a description of the module.

• System roles: Identifies the system roles that have been granted access to the module.

• Requires: Contains links to any other modules necessary for the proper functioning of the module.

• Used By: Contains links to any other modules that use or depend on the module.

Dostępne są następujące opcje:

• Przypisywanie modułów: W kolumnie Role systemowe, wybierz role systemowe, którym należy przyznać dostęp do modułu. Aby przyznać dostęp wszystkim użytkownikom, wybierz opcję Dostępne dla wszystkich użytkowników. Jeśli niektóre role systemowe są niedostępne do wyboru, upewnij się, że mają one dostęp do wszystkich wymaganych ról systemowych.

• Filtrowanie według ról systemowych: Kliknij Wszystkie role, a następnie wybierz pożądaną opcję. Możesz wyświetlać moduły Dostępne dla wszystkich użytkowników lub tylko te, które są dostępne dla określonych ról systemowych.

• Szukaj: W polu Szukaj wpisz tekst, który chcesz wyszukać. Zostaną wyświetlone wszystkie wiersze tabeli zawierające szukany ciąg w kolumnach Nazwa i opis, Wymaga lub Używane przez.

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Komunikat o błędzie: Nie można odnaleźć skonfigurowanych ról systemowych

Podczas importowania ustawień komponentów może wystąpić następująca sytuacja: W pliku importu moduły są przypisane do ról systemowych, które nie istnieją w bazie danych. Takie role systemowe zostaną podświetlone na czerwono w ustawieniach modułów. Możesz albo odtworzyć brakujące role systemowe i sprawić, by przypisanie działało ponownie. Lub możesz też usunąć przypisanie (wyczyścić pole wyboru) i zapisać ustawienia, a role systemowe, które nie istnieją w bazie danych, zostaną usunięte z konfiguracji.

Mouseover dla obiektów

Wybierz właściwości, które mają być wyświetlane w okienkach podpowiedzi obiektów w systemie ADONIS. Okienka te pokazują informacje kontekstowe, gdy użytkownik otworzy model tylko do odczytu w edytorze graficznym lub w Portalu organizacji i najedzie kursorem na obiekt.

Otwieranie i konfigurowanie ustawień Mouseover dla obiektów

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Mouseover dla obiektów.

• Wybierz właściwości, które mają być wyświetlane w okienkach podpowiedzi dla obiektów. Możesz także użyć pola wyszukiwania, aby szybko znaleźć określoną właściwość.

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Drukowanie i raportowanie

Ustawienia drukowania i raportowania umożliwiają konfigurację ustawień drukowania modeli do formatu PDF, tworzenia raportów PDF i RTF oraz generowania obrazów w systemie ADONIS.

Otwieranie ustawień drukowania i raportowania

Aby otworzyć ustawienia drukowania i raportowania:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > Drukowanie i raportowanie.

Ustawienia ogólne

Dostępne są następujące opcje:

• Domyślny układ strony: Wybierz domyślny układ strony do drukowania modeli w formacie PDF oraz tworzenia raportów PDF i RTF. Układy stron określają wygląd nagłówka i stopki.

Wskazówka

W przypadku korzystania z biblioteki aplikacji ADONIS BPMS domyślny układ strony do drukowania modeli do formatu PDF jest zdefiniowany bezpośrednio w metamodelu dla wszystkich typów modeli i ustawienie to nie jest brane pod uwagę. To ustawienie jest jednak nadal brane pod uwagę jako ustawienie domyślne podczas tworzenia raportów.

Użytkownicy systemu ADONIS mogą wybrać własny preferowany układ strony do drukowania modeli do formatu PDF i tworzenia raportów (w > Preferencje > Drukowanie).

• Wersja PDF: Wybierz wersję PDF do drukowania modeli do formatu PDF i tworzenia raportów PDF. PDF jest domyślnym formatem drukowania wysokiej jakości obrazów. PDF/A służy do archiwizacji i długoterminowego przechowywania dokumentów elektronicznych. Dostępność wersji PDF zależy od konfiguracji szablonów wydruku.

Wskazówka

Więcej informacji na temat formatu PDF/A można znaleźć na stronie https://www.pdfa.org/pdfa-faq/. Dokumenty PDF/A wygenerowane w systemie ADONIS są zgodne ze standardem PDF/a-1b.

• Format obrazu dla drukowania modeli do PDF: Ustaw format obrazu dla zawartych obrazów podczas drukowania modeli do formatu PDF. Możesz wybierać między PNG (bezstratny, większy format obrazu oparty o grafikę rastrową), JPEG (stratny, mniejszy format obrazu o grafikę rastrową) i SVG (format obrazu grafiki wektorowej).

• Format obrazu do generacji:: Ustaw format obrazu do generowania obrazów (= eksport modeli w edytorze graficznym jako plików graficznych). Możesz wybierać między PNG (bezstratny, większy format obrazu oparty o grafikę rastrową), JPEG (stratny, mniejszy format obrazu o grafikę rastrową) i SVG (format obrazu grafiki wektorowej).

• Limit stron dla drukowania modeli: Ustaw maksymalną liczbę stron, które można wybrać w oknie podglądu podczas drukowania modeli do formatu PDF.

Szablony druku

Dostępne są następujące opcje:

• Domyślny szablon wydruku: Ustaw domyślny szablon wydruku do drukowania modeli w formacie PDF.

• Szablony wydruku dostępne w oknie dialogowym drukowania: Zdefiniuj szablony drukowania, które mogą być używane podczas drukowania modeli do formatu PDF. W zależności od biblioteki aplikacji dostępne są różne raporty i szablon wydruku Standardowego. Raporty, które nie są przeznaczone do użycia jako szablon wydruku, nie są wyświetlane.

Ustawienia rozmiaru papieru

Zdefiniuj rozmiary papieru, które mogą być używane podczas drukowania modeli do formatu PDF:

• Dodawanie rozmiaru papieru: Aby dodać nowy rozmiar papieru, kliknij przycisk Dodaj rozmiar papieru. Następnie zdefiniuj nazwę formatu oraz szerokość i wysokość w milimetrach (np. Letter, 216, 279).

• Edytowanie lub usuwanie rozmiaru papieru: Po prawej stronie rozmiaru papieru kliknij przycisk Więcej, a następnie kliknij Edytuj lub Usuń.

System

Ustawienia systemowe umożliwiają administratorowi systemu ADONIS zdefiniowanie ustawień technicznych kontrolujących podstawowe funkcjonalności systemu ADONIS

Otwieranie ustawień systemowych

Aby otworzyć ustawienia systemowe:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Klient webowy > System.

Ustawienia ogólne

Dostępne są następujące opcje:

• Podstawowy URL: Wprowadź adres URL, pod którym system ADONIS będzie dostępny z innych komputerów: "http://< SERVER_NAME>:< TOMCAT_PORT>/ADONIS16_1/".

  < SERVER_NAME> to nazwa serwera, < TOMCAT_PORT> jest Portem Konektora HTTP/1.1 zdefiniowanym podczas instalacji, pod którym jest dostępny serwer Apache Tomcat (a zatem ADONIS). Wartość domyślna to '8000'.

• Limit czasu sesji (minuty): Określa liczbę minut, przez jaką sesja może pozostawać bezczynna, zanim serwer automatycznie ją zakończy Wartość domyślna to 20 minut.

• Limit czasu AJAX dla żądań od klienta webowego do serwera webowego (sekundy): Wprowadź limit czasu dla żądań od klienta internetowego (= przeglądarki) do serwera internetowego w sekundach.

Użytkownicy techniczni

W tym obszarze można przeglądać użytkowników technicznych i zarządzać nimi. Użytkownicy techniczni są wykorzystywani przez różne komponenty systemu #ToolName, na przykład do synchronizacji obiektów z innymi produktami BOC Management Office.

Dostępne są następujące opcje:

• Wybieranie użytkowników: Wybierz odpowiednich użytkowników technicznych z listy zawierającej wszystkich użytkowników z włączoną opcją zaufanego logowania.

• Usuwanie użytkownika: Usuń użytkowników technicznych, jeśli nie są już potrzebni.

Info

W przypadku zmiany tych ustawień serwer aplikacji systemu ADONIS musi zostać ponownie uruchomiony. W przeciwnym razie zmiany nie zostaną wprowadzone.

Widok tekstowy

Widok tekstowy pozwala na przeglądanie procesów w widoku tabeli lub w postaci procedury, umożliwiając użytkownikom szybkie zrozumienie przepływu zadań i decyzji w procesie. Prezentuje modele w formie tabelarycznej, pokazując obiekty w wierszach zgodnie z ich kolejnością w procesie, z istotnymi szczegółami wyświetlanymi w kolumnach.

Dostępność widoku tekstowego dla określonych typów modeli zależy od biblioteki aplikacji i konfiguracji produktu. W bibliotece aplikacji ADONIS BPMS ta funkcja jest domyślnie dostępna dla Diagramów Procesów Biznesowych. Administratorzy systemu ADONIS mogą tworzyć dodatkowe konfiguracje widoków tekstowych dla innych typów modeli w ADONIS Administration.

Konfiguracja widoku tekstowego

Aby edytować ustawienia widoku tekstowego:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Widok tekstowy > Ogólne.

Kreator konfiguracji widoku tekstowego składa się z 3 stron:

1. Wybierz typ modelu

2. Wybierz typy obiektów

3. Wybierz właściwości

Strony te zostały omówione bardziej szczegółowo w poniższych sekcjach.

Wybieranie typu modelu

Na pierwszej stronie kreatora konfiguracji widoku tekstowego wyświetlane są wszystkie typy modeli, które mają już konfigurację. Tutaj możesz zmodyfikować istniejącą konfigurację lub utworzyć nową. Dostępne są następujące opcje:

• Dodaj typ modelu: Kliknij Dodaj typ modelu, aby wybrać typ modelu do dalszej edycji. Teraz możesz dodać konfigurację dla tego typu modelu.

• Dodawanie konfiguracji: Kliknij Konfiguruj, aby rozpocząć tworzenie nowej konfiguracji dla typu modelu. Nastąpi automatyczne przejście do strony 2 kreatora konfiguracji, gdzie można wybrać typy obiektów, które mają być wyświetlane w widoku tekstowym. Jeśli konfiguracja już istnieje dla danego typu modelu, przycisk Konfiguruj zostanie zastąpiony znacznikiem wyboru .

• Aktywne: Pozwala wybrać, czy konfiguracja widoku tekstowego dla określonego typu modelu jest włączona, czy wyłączona. Ta opcja jest przydatna, jeśli chcesz tymczasowo wyłączyć konfigurację zamiast trwale ją usuwać.

• Edytowanie konfiguracji: Po prawej stronie typu modelu kliknij Więcej, a następnie kliknij Konfiguruj, aby przejść do edycji istniejącej konfiguracji. Nastąpi automatyczne przejście do strony 2 kreatora konfiguracji, gdzie można wybrać typy obiektów, które mają być wyświetlane w widoku tekstowym.

• Usuwanie konfiguracji: Po prawej stronie typu modelu kliknij przycisk Więcej, a następnie kliknij Usuń.

Po wprowadzeniu tych ustawień wybierz stronę 2 z menu nawigacyjnego u góry, aby przejść do następnej strony kreatora widoku tekstowego.

Wybieranie typów obiektów

Druga strona kreatora konfiguracji widoku tekstowego pozwala na wybór typów obiektów, które mają być wyświetlane w widoku tekstowym. Dostępne są następujące opcje:

• Typy modelu: Typ modelu, który został wybrany do konfiguracji, jest wymieniony tutaj. Dostosuj go, jeśli to konieczne.

• Obiekty: Zaznacz pola wyboru obok typów obiektów, które mają być wyświetlane w widoku tekstowym.

  Dla każdego typu obiektu można wybrać atrybut nazwy oraz atrybut opis, które będą wyświetlane w kolumnach Nazwa i Opis w widoku tekstowym. Dodatkowo można wybrać odnośnik do śledzenia, co oznacza, że w widoku tekstowym łącze do Notatnika obiektu zostanie zastąpione łączem do obiektu/modelu, do którego odniesienie wybrano tutaj.

• Włącz mostkowanie: Wybierz tę opcję, aby wyświetlać łącza do kolejnych obiektów w widoku tekstowym, nawet jeśli obiekty pośrednie między obiektem źródłowym a obiektem docelowym nie są wyświetlane.

Przykład: Bramka niewykluczająca

Domyślnie typ obiektu Bramka niewykluczająca nie jest wyświetlany w widoku tekstowym. Jeśli opcja Włącz mostkowanie jest aktywna, zadanie, które łączy się z bramką, będzie wskazywać bezpośrednio zadania następujące połączone z bramką. Jeśli mostkowanie nie jest aktywne, nie będą wyświetlane żadne połączenia.

• Atrybut porządku: Wybierz atrybut, który jest używany do porządkowania obiektów w modelu, a tym samym również w widoku tekstowym.

• Relacja łącznika: Wybierz relację, która jest używana do łączenia kolejnych obiektów w modelu. Za pomocą tej relacji łącznika w widoku tekstowym (ikona ), wyświetlane są linki, za pomocą których można nawigować do następnego obiektu.

• Atrybut nazwy: Opcjonalnie: Wybierz nazwę atrybutu Relacja łącznika. Ten atrybut pojawia się w widoku tekstowym po lewej stronie łącza do następnego obiektu.

Po wprowadzeniu tych ustawień wybierz stronę 3 z menu nawigacyjnego u góry, aby przejść do następnej strony kreatora widoku tekstowego.

Wybór właściwości

Trzecia strona kreatora konfiguracji widoku tekstowego zawiera listę wszystkich właściwości, które mają być wyświetlane w widoku tekstowym. W tym miejscu możesz dodawać lub usuwać właściwości oraz zmieniać ich położenie. Dostępne są następujące opcje:

• Dodawanie właściwości: Kliknij przycisk Dodaj właściwości, aby dodać nowe właściwości obiektu do wyświetlenia w widoku tekstowym. Zostaną one dodane na dole listy, w kolejności, w jakiej zostały wybrane.

• Zmiana kolejności właściwości: Użyj przycisku przeciągania (), aby przeciągnąć właściwość w nowe miejsce.

• Pokazane domyślnie: Wybierz tę opcję, aby upewnić się, że właściwość jest domyślnie widoczna w widoku tekstowym. Wyczyszczenie tej opcji powoduje domyślne ukrycie odpowiedniej kolumny, chociaż w razie potrzeby można ją nadal pokazać.

• Używane przez: Sprawdź tutaj, aby zobaczyć, które typy obiektów wybrane dla widoku tekstowego używają właściwości.

• Usuwanie właściwości: Po prawej stronie właściwości kliknij przycisk Więcej, a następnie kliknij przycisk Usuń.

Po wprowadzeniu tych ustawień kliknij Zapisz. Ustawienia widoku tekstowego są zapisywane w bazie danych i dostępne natychmiast w systemie ADONIS.

Sprawdzanie poprawności

Funkcje sprawdzania poprawności w systemie ADONIS pozwalają użytkownikom ADONIS sprawdzać, czy modele i obiekty są zgodne z wytycznymi dotyczącymi modelowania. Jeśli reguły modelowania nie zostały zachowane, ADONIS NP wyświetli odpowiednie powiadomienia.

System ADONIS pozwala wykonywać następujące sprawdzenia:

• Błąd, Otrzeżenie i Informacja: Są to kontrole systemowe, które sprawdzają poprawność składni i prawidłowe wykorzystanie elementów w modelowaniu. Tylko developerzy systemu ADONIS lub przeszkoleni administratorzy mogą tworzyć nowe sprawdzenia tego typu. Jednak jako administrator systemu ADONIS możesz edytować te sprawdzenia. Na przykład możesz zmodyfikować tekst wyświetlany, jeśli sprawdzenie zakończy się niepowodzeniem, lub zmienić kategorię, do której należy dane sprawdzenie.

• Zadania: Te sprawdzenia służą jako przypomnienia dla użytkowników, aby ręcznie zweryfikowali i potwierdzili określone zadania. Administratorzy ToolName; mogą tworzyć nowe Zadania od podstaw i konfigurować je bez żadnych ograniczeń.

Konfiguracja sprawdzania poprawności

Aby edytować ustawienia sprawdzania poprawności:

• Przejdź do Zarządzanie komponentami > Sprawdzanie poprawności > Ustawienia ogólne.

Kreator konfiguracji sprawdzania poprawności składa się z 2 stron:

1. Konfiguracja sprawdzania

2. Konfiguracja kategorii

Strony te zostały omówione bardziej szczegółowo w poniższych sekcjach.

Konfiguracja sprawdzania

Pierwsza strona kreatora konfiguracji sprawdzania poprawności, przedstawia jej zawartość w formie tabeli zawierającej wszystkie sprawdzenia jednocześnie.

• W edytorze sprawdzenia są sortowane alfabetycznie.

• W pierwszej kolumnie tabeli znajduje się typ sprawdzenia (Zadanie, Informacje, Ostrzeżenie, Błąd).

• Druga kolumna tabeli zawiera nazwę sprawdzenia.

• Trzecia kolumna tabeli zawiera tekst wyświetlany w powiadomieniu.

• Czwarta kolumna tabeli zawiera listę kategorii, do których należy sprawdzenie.

Dostępne są następujące opcje:

• Dodawanie nowych zadań: Kliknij Nowe zadanie. Teraz możesz skonfigurować sprawdzenie.

• Usuwanie sprawdzenia: Po prawej stronie sprawdzenia kliknij przycisk Więcej, a następnie kliknij Usuń.

• Edycja sprawdzenia: Po prawej stronie sprawdzenia kliknij Więcej, a następnie kliknij Edytuj, Przypisz do kategorii lub Przypisz typy modelu/obiektu. Teraz możesz skonfigurować sprawdzenie.

Edycja lub dodawanie sprawdzenia

Po dodaniu nowego Zadania lub Edycji dowolnego sprawdzenia na stronie Konfiguracja sprawdzenia zostanie wyświetlone okno dialogowe z trzema kartami. Można wyświetlać i edytować następujące dane:

Ustawienia

• Typ sprawdzenia jest wyświetlany u góry. Dostosuj go, jeśli to konieczne.

• Następnie możesz zdefiniować zawartość, która będzie wyświetlana, jeśli sprawdzenie nie powiedzie się. Dla każdego języka obsługiwanego przez system ADONIS można edytować nazwę sprawdzenia, a także tekst i wskazówkę wyświetlane w powiadomieniu.

Wskazówka

Modyfikowanie typu jest ograniczone do predefiniowanych sprawdzeń dostarczonych w systemie ADONIS. Typ Zadań utworzonych przez użytkownika jest stały i nie można go zmienić

Kategorie

• Wybierz kategorie, do których należy sprawdzenie. Możesz także użyć pola wyszukiwania, aby szybko znaleźć określoną kategorię.

Typy modelu/obiektów

• Wybierz typ modelu i obiektu, które będą sprawdzane.

Wskazówka

Aby uzyskać szczegółową listę wszystkich sprawdzeń, zobacz Omówienie sprawdzania poprawności.

Resetowanie wartości

Na dowolnej karcie możesz wybrać opcję Zresetuj wartości, aby przywrócić ustawienia domyślne sprawdzania.

Po zakończeniu tych ustawień wybierz stronę 2 z menu nawigacyjnego u góry, aby przejść do następnej strony kreatora konfiguracji sprawdzania poprawności.

Konfiguracja kategorii

Druga strona kreatora konfiguracji sprawdzania poprawności przedstawia jej zawartość w formie tabeli zawierającej wszystkie kategorie jednocześnie.

• Każdy wiersz reprezentuje inną kategorię.

• Pierwsza kolumna tabeli zawiera nazwę kategorii.

• Druga kolumna tabeli zawiera nazwy ról systemowych, które mogą uruchamiać sprawdzenia tej kategorii.

Dostępne są następujące opcje:

• Dodawanie kategorii: Kliknij   Nowa kategoria. Teraz możesz skonfigurować kategorię.

• Usuwanie kategorii: Po prawej stronie kategorii kliknij Więcej, a następnie kliknij Usuń.

• Edycja kategorii: Po prawej stronie kategorii kliknij Więcej, a następnie kliknij Edytuj. Teraz możesz skonfigurować kategorię.

• Resetowanie wartości: Po prawej stronie kategorii kliknij Więcej, a następnie kliknij Zresetuj, aby przywrócić ustawienia domyślne kategorii.

• Przypisywanie sprawdzeń: Po prawej stronie kategorii kliknij Więcej, a następnie kliknij Przypisz sprawdzenia. Teraz możesz wybrać sprawdzenia, które powinny należeć do tej kategorii.

Edycja lub dodawanie kategorii

Po dodaniu lub edytowaniu kategorii na stronie Konfiguracja kategorii pojawi się okno dialogowe. Można wyświetlać i edytować następujące dane:

• Nazwa: Dla każdego języka obsługiwanego przez system ADONIS można edytować nazwę kategorii.

• Przypisywanie ról systemowych: Wybierz role systemowe, które mogą uruchamiać sprawdzanie tej kategorii.

• Moduł rozszerzeń: Wyświetla listę rozszerzeń, która zawiera logikę uruchamiania sprawdzeń tej kategorii.

Uwaga

Użytkownicy, którzy wykonują przejścia mechanizmu wersjonowania, muszą mieć dostęp do kategorii sprawdzenia ,,Wersjonowanie''. Przypisz role systemowe do tych użytkowników, którzy mogą uruchamiać te sprawdzenia. Sprawdzenia te są wymagane, aby mechanizm wersjonowania zadziałał.

Wskazówka

Aby uzyskać informacje o tym, które kategorie są dostępne, zobacz Dostępne kategorie sprawdzania w bibliotece aplikacji ADONIS BPMS.

Po wprowadzeniu tych ustawień kliknij Zapisz. Ustawienia sprawdzania poprawności są zapisywane w bazie danych i dostępne natychmiast w systemie w ADONIS.

Dostępne kategorie sprawdzeń w bibliotece ADONIS BPMS

Następujące kategorie sprawdzeń są dostępne, gdy używana jest biblioteka aplikacji ADONIS BPMS:

• Najlepsze praktyki BPM: Sprawdzenie najlepszych praktyk BPM pozwala zapewnić czytelność, przejrzystość i zrozumiałość modeli.

• Składnia: Sprawdzenia składni BPMN oceniają model pod kątem jego zgodności ze standardem BPMN i zdefiniowanymi w nim regułami modelowania.

• Rozmieszczenie: Sprawdzanie rozmieszczenia jest stosowane w celu zapewnienia spójnego wyglądu modelu.

• Metodyczne: Sprawdzenia metodyczne zapewniają zgodność z wytycznymi odnośnie metody oraz integralność portfela modeli procesów.

• Architektura procesów: Sprawdzenia kategorii architektura procesu oceniają, czy proces jest częścią architektury procesów.

• Akceptacja procesu: Jest to lista kontrolna punktów, które powinny zostać spełnione najpóźniej w momencie akceptacji procesu.

• Struktura procesów: Sprawdzenia te gwarantują, że proces spełnia wymagany poziom szczegółowości.

• Zasady relacji: Sprawdzenia te gwarantują, że relacje są zgodne z zasadami modelowania.

• Wersjonowanie: Sprawdzenia w ramach mechanizmu wersjonowania modelu, które zapewniają minimalny poziom informacji dla uczestników mechanizmu wersjonowania i czytelników procesu.

Wskazówka

Aby uzyskać szczegółową listę wszystkich sprawdzeń w różnych kategoriach, zobacz Omówienie sprawdzania poprawności.